zondag 30 december 2012

Geduld betrachten

landgoed op 27-12-2012
Vandaag, gisteren wanneer de zon schijnt en het zo heerlijk helder is buiten, krijg ik zin om te zaaien. 

Gelukkig heb ik geen tijd en gelukkig ben ik, al had ik tijd, verstandig genoeg om nog even te wachten. Maar wat een prettig gevoel is het dat gevoel van een nieuw begin.

Het is er al. De bakken, het landgoed toont leger dan het was. Ik heb van de week - na het maken van de foto - opnieuw wat planten weggehaald. En blijf dat doen.

Zo ging de nasturtium weg die voor in bak H slap hing en niet mooi meer was zoals die in andere bakken wel nog groen en fier ogen.

regenpijpbakje
in het midden: sneeuwklokjes
Ik weet niet meer wat ik verder deed maar beetje bij beetje schoon ik het canvas op voor de pracht die nu niet lang meer op zich zal laten wachten.

Bloembollen, ze komen her en der op. Ik herken het groen van krokusjes - denk ik. Wat ik niet herken, zoek ik op in mijn log. Die sprietjes in het regenpijpbakje, wat is het? Oh ja, op 6 oktober heb ik daar sneeuwklokjes gepoot. Leuk!


knoflook in bak C
Op het schema van de bakken staat op de rechthoek die de achterste bak, bak C, moet voorstellen 'VOL'. Hier heb ik op 21 oktober jl. knoflook gepoot en lenteui op zaadlint neergelegd. Het groen dat daar groen staat te wezen is knoflook zoals het ook bij mijn moeder goed gegroeid is.

Tekens van leven waar het leven niet weg is geweest zoals in andere jaren wel eens lijkt. De winter, tot nog toe, is mild. Bij mijn moeder staat nog bloeiende leeuwenbek. Hier, niet op de foto, is de laatste dagen een viooltjesbloem zichtbaar in het hangbakje. En overal is het nog groen.

Een groene winter. In het regenpijpbakje is nog een goudsbloem over. De goudsbloemplant in bak C lijkt nieuwe scheuten aangemaakt te hebben. De muurbloempjes staan in de knop.

Binnen op de vensterbank had ik pluksla gezaaid en veldsla en nog iets in drie lege plastic bakjes die naast elkaar net in het vensterbankkasje passen. Niets van het zaad is opgekomen maar de bakjes zijn gevuld met aarde en ik denk erover er alvast wat vioolzaad op te laten vallen. 

Lathyrus - nee, die zaai ik in closetrolletjes, tuinbonen dan of Spaanse pepers. Iets wil ik zaaien al is het nog vroeg. Iets voortrekken. Nog niet. Even wachten. Geduld betrachten. Als is het maar tot volgend jaar.

Ik hoop voor mij en u en ons allen dat het een vruchtbaar jaar mag worden met heel veel vreugde, geluk en gezondheid en onvergetelijke uurtjes op het landgoed.

Kate 
30 december 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten