Zoveel te zaaien en te plaatsen en het breidde zich uit en uit. Van een kaal balkon werd het een moesbalkon en toen dat de lading niet meer dekte, toen mijn liefde en passie groter en groter werden, werd het vanzelf een landgoed.
Met veel plezier toon ik u hier hoe het stadsbalkonnetje mijn landgoed werd.
Foto genomen na het allereerste begin dat bestond uit het leggen van nieuwe vloerplaten.
Tevergeefs op zoek naar geschikt bakken herinnerde ik mij mijn droom van die nacht. De droom over sinaasappelkistjes. Wel, ze stonden in hoge stapels voor het grijpen bij de uitgang van het tuincentrum. En zo is het begonnen.
Binnen de vensterbank vol met zaaipotjes en buiten de eerste zaailingen uitgeplant, trellis aangebracht tegen het balkonhek en twee zakken met aardappelen achter naast de kistjes.
Ik maakte een speciale constructie om de kistjes plaatselijk op te hogen zodat wortels niet geremd zouden worden in hun groei. Er lag voor het eerst zelfgeteelde sla op mijn bord.
Het zaaigoed deed het zo boven verwachting goed dat ik een andere, grotere bak op het landgoed moest neerzetten om alle vruchtplanten een plek te kunnen geven - hierdoor moesten de andere bakken verhuizen.
Ik maakte ook twee bakjes met bloemzaad klaar: een hing ik aan de trellis, de ander zette ik op de rand van twee bakken.
Juni was een drukke maand dat blijkt wel uit het aantal blogs. De een na de andere plant raakte in bloei en ik oogstte de eerste doperwtjes.
Op het landgoed verschenen weer nieuwe bakken, alles groeide en groeide en ik was tevreden, meer dan tevreden.
Juli stond in het teken van proeven en genieten. Er was speciale aandacht voor komkommers, aubergines en allerlei insecten. Ook begonnen de bloemen te bloeien.
Zo'n zaterdagochtend op het balkon met een mooi boek is wat me zo'n rijk gevoel geeft, wat maakt dat het geen balkon is maar een landgoed.
2 augustus 2010
Je zag aan het groen dat de zomer vorderde. Het loof begon te vergelen, werd dunner en binnen niet al te lange tijd zou ik me met de nateelt van aardappelen, peulvruchten en erwtjes bezig moeten houden.
Maar eerst en erna moest er geoogst gaan worden: de vruchtplanten: aubergines, tomaten, komkommers, de eerste worteltjes en de aardappels - eindelijk aardappels! Ik begon met composteren.
Het landgoed kleurde rood; het waren vooral de bloemen die me plezier bezorgden. De zinnia's kwamen bijna door de balkondeur naar binnen en ik vond het helemaal niet erg!
Als wapen tegen de grauwe wintermaanden kocht ik cyclamen in een vlammend roze-rode kleur, paarse hebe en bonte viooltjes. Ik pootte meer dan 80 bollen.
Welhaast voor het oude seizoen afgelopen was - wanneer is dat eigenlijk? - begon ik met het nieuwe. Ik zaaide tuinbonen en doperwten zodat ik in het voorjaar van primeur groentes kan genieten. Ook stopte ik knoflookteentjes in de grond.
Het was nat en het bleef te nat op het landgoed. Ik experimenteerde met cloches en touwtjes. Het seizoen vorderde. Ik verwijderde de eerste planten met het oog op de winter.
De eerste helft van de maand was te warm en later te koud voor de tijd van het jaar. Ik genoot van de bloemen en het opkomende groen van bloembollen en laat (of vroeg) zaaigoed. Ik was druk met compost en bladcompost.
Binnen pootte ik gember. Buiten oogstte ik bietjes en bereidde ik het landgoed voor op de winter. Ik was op tijd klaar voor de eerste sneeuwval van 29 november.
4 december 2010December stond vooral in het teken van de sneeuw die alles bedekte. De eenjarige planten die ik nog had laten staan overleefden het niet en de bloemen lieten hun kopjes hangen.
Het was een prachtig gezicht: de sneeuw, ijspegels aan het dak en viooltjes die zich, in tegenstelling tot de cyclamen, niet gewonnen gaven en vers groen lieten zien.
En zo vloog het jaar voorbij. Het was genieten elke dag, elk uur, iedere blik richting balkon. Volgend jaar - dit jaar zal anders zijn. Ik verheug me erop.
1 januari 20112011 begon met dooi en ik zag met vreugde hoe groen het landgoed was. Tuinbonen, knoflook en viooltjes en bollen met als koploper dat ene sneeuwklokje: het was een plaatje!
Natuurlijk waren er grijze en natte dagen maar het bleef mooi buiten en binnen maakte ik me druk om en met de planning voor het inmiddels begonnen jaar.
Ik zou afscheid nemen van mijn vertrouwde sinaasappelkistjes. Ik wilde verder met zwarte bakken maar dat bleek nog niet zo eenvoudig te realiseren.
Ook februari stond grotendeels in het teken van de aankomende veranderingen. Het landgoed moest een metamorfose ondergaan en het terras van mijn moeder zou intensiever gebruikt gaan worden voor groenteteelt.
Ik maakte en plaatste een koude bak gevuld met potjes met lathyruszaad. Voortaan volgde ik bij het zaaien en planten de maankalender. Ik genoot van mijn sneeuwklokje en de krokusjes, oogstte prei en zaaide de eerste groentenzaadjes. Het seizoen was geopend.
2 maart 2011Maart zag dan eindelijk het afscheid van de sinaasappelkistjes en de introductie van het landgoed-anno-2011.
Zaailingen ontsproten in rap tempo en uitgelopen aardappels verdwenen in zakken.
Half maart is het wachten op de tulpen en anemonen en het bloemzaad dat ik kocht voor in de borders op het terras van mijn moeder.
April was in alle opzichten een glorieuze maand: het weer was hoogzomers en het landgoed deed waar het goed in is: mij voorzien van liefde, vreugde en de eerste oogst.
Ook al begon nu officieel het tweede seizoen, er was nog voldoende te leren en te experimenteren en met nieuw zaad, andere bloemen verveelde het geen moment.
Kate
20 april 2011
