Tulpen in Amsterdam

ranonkel-, anemoon, krokus-
sneeuwklokjes-pootgoed

Vandaag was het, net als gisteren, droog en zonnig in Amsterdam. Een prachtige dag om de bollen die ik een paar weken geleden heb gekocht in de grond te jagen.

Bij de Hema kocht ik bloembollen die de grauwe winterdagen zullen doorbreken met hun kleur en de hoop van een aankomende lente. Ik keek speciaal naar de bloeitijden: het sneeuwklokje bloeit in januari en februari. Die kocht ik dus en alle 20 bolletjes verdwenen her en der in de bakken.

Botanische krokussen, staat er op de verpakking en ik zie gele krokussen met een geel hart, witte met een geel hart en wit waarvan de buitenkant van het bloemblaadje lila is. Geen idee of u begrijpt wat ik probeer te schetsen :-). Ze bloeien in februari en maart.

Ik was op slag verliefd op de anemonen. Prachtig donker lila, fuchsia, en rood met een zwart hart, wit met een bleek groen hart en zelfs een zwarte anemoon zie ik op het plaatje. De bloei is in maart en april. En daarmee zijn de 'kale' maanden overbrugd.

salie

Heel kaal zal het sowieso niet worden, de artisjok is een blijvende plant, salie zal ook overblijven, de aardbei plant kwijnt niet weg en ik heb goede hoop dat mijn viooltjes en cyclamen en de hebe het ook redden. Ik durf niet te voorspellen of er ook nog kool zal staan. Ik heb werkelijk geen idee.

Omdat ik het niet kon laten, want ze zijn zo aantrekkelijk en omdat ze ook in het rek met de bollen stonden heb ik ook ranonkels gekocht. Zoals de anemonen is het een mix van kleuren: geel, oranje, wit, roze. Ik zag ze en het leek of de dag kleuriger werd, vrolijker, leefbaarder (of is dat te zwart?). Ze bloeien volgend jaar juli en augustus.

ranonkel knolletjes - 1)

Nadat ik er dertien bij mij en twaalf bij mijn moeder had gepoot ontdekte ik dat ik ze op hun kop in de grond heb gedaan :-). Ik had zelf geen foto gemaakt van de knolletjes maar op dit plaatje is al direct te zien hoe en waarom het fout ging: dit is zoals ik ze in de aarde deed. Fout!

Het groeipunt ligt hier op tafel en hoort dus naar boven te wijzen. Weer wat geleerd. Ik googelde en ontdekte dat het waarschijnlijk wel goed zal komen. Bollen weten hoe ze boven de grond uit moeten komen en ik laat de knolletjes daarom maar met rust en hoop er het beste van. 

Overigens leerde ik ook dat als je niet precies weet wat de boven- of onderkant van een bol of knol is, het een goede optie is om hem op zijn zijkant in de aarde te leggen. Zo kan de plant zelf zijn weg naar boven vinden via de kortst mogelijke omweg.

Er waren nog wel meer puzzels rondom het poten van de bollen. Zo heb ik nog geen idee of overzicht hoe de bakken er volgend jaar bij zullen staan. Dat wil zeggen: ik weet nu nog niet wat ik in welke bak zal zaaien en dat is van invloed op de locatie van de bak en ook op de beschikbare zaairuimte. 

Ik heb mijn bollen en knollen dus zoveel mogelijk op hoeken of langs randen gepoot zodat er ruimte overblijft voor zaaigoed. Met name voor de plaatsing van de ranonkels was het belangrijk bescheidenheid te tonen - vandaar dat ik de helft van het zakje in de bakken op het terras van mijn moeder heb gepoot. 

klaprozen of poppies

Volgend jaar wil ik immers opnieuw genieten zinnia's en juffertjes-in-het-groen en nasturtium en misschien dat de klaprozen die ik voorgezaaid heb en die in oktober uitgeplant moeten worden het doen. Wellicht dat ik in 2011 meer geluk zal hebben met zonnebloemen en lathyrus. 

Er is zoveel moois en ik heb maar heel weinig ruimte. Op een dag als vandaag die in het teken van bloemen staat dacht ik heel even dat ik er natuurlijk voor kon kiezen minder groentes te verbouwen maar dat is geen optie. Het is gewoon veel te leuk om zelf geteelde groente op je bord terug te zien.

Toen ik klaar was met de bollen van de Hema zag ik op tafel nog een klein doosje staan. Erin zitten bollen die in de loop van de zomer bij mijn moeder boven de grond zijn gekomen en die ik meegenomen heb om hier te poten. Het waren zo'n twintig bollen en bolletjes. 

Ik weet werkelijk niet wat voor bollen het zijn maar er zullen ongetwijfeld een paar tulpen bij zitten. Ik heb vorig jaar honderden bollen in haar bakken gestopt. Het was een groot bollenveld met vooral heel veel prachtige tulpen. De bollen heb ik laten zitten en zullen komend voorjaar opnieuw voor kleur en vreugde zorgen.

De grotere onbekende bollen heb ik hier in de aarde van een van de zwarte bakken gelegd. Het zal vast een mooie mix van bloembollen opleveren die de hele bak vult. 

De rest - kleine en hele kleine bolletjes, ik denk blauwe druifjes, krokusjes en sneeuwklokjes - heb ik rond de artisjokplant gepoot. Die staat recht voor mijn balkondeur, een perfecte locatie om straks als het koud is ook zonder naar buiten te gaan te genieten van de bloemenpracht.

Laat de winter maar komen, zou ik bijna zeggen. Nee, doe nog maar niet maar als hij komt dan ben ik voorbereid. In donkere, grauwe, natte dagen hoop ik de zon te zien, het voorjaar te ruiken middels mijn bollen. Dat kan niet anders dan heilzaam zijn.

Kate
21 september 2010


1) De foto van de ranonkelknolletjes kwam van: 
http://www.willowcreekgardens.com/index.asp?PageAction=Custom&ID=28