Landgoed in september

26 september 2010

Op het landgoed is nog steeds van alles te doen en te beleven, zelfs eind september. Dat is het mooie van tuinieren: iedere dag zorgt voor verrassingen, elke dag is anders. Ieder uur een andere lichtval en ieder zonnestraaltje... genoeg! Voor poëzie moet u elders zijn :-).

aubergine

Maar kijk nou die aubergine: hij staat gewoon weer in bloei. Ik kan me niet voorstellen dat er nog voldoende zonkracht is, genoeg warmte om een vrucht te mogen oogsten maar het bloemetje beschouw ik al als een geschenk.

komkommer

Meer verscholen, niet zo goed gefotografeerd maar dat gele streepje is het bloemetje van de komkommer, of: komkommer-in-de maak! Ook al zo'n wonder.

De plant ziet er niet meer uit, ik wilde hem al weghalen maar ben huiverig want wanneer is het leven uit een plant? Wanneer is het geoorloofd hem "te ruimen"?

Dat heb ik met meer planten zoals bijvoorbeeld de "oudste" slaboon planten. Ik heb ze vandaag maar wat voeding gegeven. Korrels die goed zijn, zo staat er op het emmertje, voor groente en fruit.

aardbei

De aardbeiplant toont dat het al dik herfst is. De bladeren zijn fraai roodgekleurd. Het fruit, meer vruchten dan ik de hele zomer heb mogen zien, zal niet meer egaal rood kleuren en dus kan ik niet anders dan van het plaatje daar bij mijn deur genieten.

boven: biet en viool
onder: spinazie, viool

Aan genot geen gebrek overigens. Kijk eens naar de bovenste bak. Bak 2 met ferme rode bieten bladeren - dat belooft veel goeds - en een zeer gezond uitziend viooltje in de hoek. 

De spinazie in de bak eronder lijdt hoogst waarschijnlijk van een tekort aan licht. Zomers mag het niet in de volle zon maar blijkbaar is de plek op de derde plank van het rek te donker. Veel kan ik er niet aan doen. Ik heb geen andere plaats in de aanbieding.

prei

De prei lijkt niet veel dikker geworden sinds ik haar op 15 augustus heb uitgeplant. Volgens mijn tabel zou ik half december moeten kunnen oogsten dus er is nog tijd. Ik ben wel heel benieuwd hoe het zich gaat ontwikkelen want volgens mijn lekenoog staat de groei stil. 

snijbiet

In bak 6 zit snijbiet, het laatste gezaaide gewas van dit seizoen. Ook hier gaat de groei me te traag. 

Ik heb drie keer gezaaid: half augustus, eind augustus en tegen de regels in ook nog half september. Het waren respectievelijk acht en acht en twintig zaden in de hoop er vanaf eind oktober een "volle" maaltijd van te kunnen snijden. Heel optimistisch ben ik (nog) niet.

cloches over kolen

Om toch nog iets van eigen teelt op het bord te hebben later deze herfst of zelfs in de winter heb ik diverse "cloches" over koolzaailingen gezet. 

Ik gebruik gewoon lege plastic pudding- of yoghurtbakjes. Die passen makkelijk over de kleine andijvie, de boerenkool, bloem- en spitskool. Ze houden de warmte vast en hopelijk de slakken en rupsen tegen.

spaanse peper

Eigenlijk klinkt dit allemaal veel triester, hopelozer dan ik me voel. Ik geniet met alle macht van alles wat er groeit en bloeit. Of het nu wel of niet "tot resultaat" zal leiden is slechts bijzaak. En soms is dat resultaat zo overweldigend dat ik niet weet wat ik met de oogst aan moet. 

Zo hangen de peperplanten nog steeds vol met pepers en mijn koelkast is reeds goedgevuld met chili jam en sambal. Zuinig doen hoeft in dit geval eigenlijk niet: een rode peper van AH zorgde voor vele - bijna te veel pepers. Leuk hoor!

En zo is het al bijna weer eind september. De tijd is gevlogen. Ik zit hier achter mijn pc en kijk schuin naar rechts door de glazen balkondeur. Het lijkt wel een schilderij zo mooi.

Ik tel drie zinnia's met daarachter de hebe omringd door een krans van viooltjes, ik zie een klein wit bloempje van de campanula tegen de trellis en als ik mijn stoel iets meer naar voren schuif dan zie ik het begin van mijn cyclamenbakje achter nog meer zinnia's. 

Hoe mooi en verrassend en opwekkend is dat?

Kate
26 september 2010