Veel nieuws

Het gaat nu hard, niet langer is groei een kwestie van weken of dagen maar van uren. 

peul onder witte bloem

2 peulen

Vanmiddag, toen ik even tussen de aardappels lunchte, ontdekte ik één peultje aan de erwtjesplant. Net, na het avondeten zijn het er al vier. 

Ja, lacht u maar... Zo begint het oogstseizoen in ernst. In deze peulen, als je goed kijkt naar de rechter foto dan zie je het al, groeien de erwtjes die over een paar dagen - schat ik in - op mijn bord zullen liggen. 

De peulplanten, die niet om de erwtjes maar om de malse(re) peultjes geplant zijn, gaan trouwens ook goed. 

kapucijners bijna in bloei

Maar eerst zullen de kapucijners gaan bloeien. Dat denk ik tenminste. Kijk maar, dat verfrommelde hoopje groen, het lijkt wel een roos, zal ongetwijfeld morgen of overmorgen een transformatie hebben ondergaan en zijn paarse bloemen tonen.

De foto van de slabonen met witte lipjes die al verdacht veel weg hebben van aankomende boontjes, zal ik bewaren tot een volgend moment - maar waarschijnlijk zal de foto van vandaag dan al lang achterhaald zijn.

Wat ik wel wil laten zien is hoe de okra is gegroeid. Ik was erg verrast het te zien omdat hij, in de grote zwarte bak op de hoek van het balkon, nogal verscholen gaat achter het aardappelloof.

aardappel plant

aardappel loof

Heeft u overigens wel eens een 'echte' aardappelplant gezien? Nou, ik heel lang geleden als kind. En nu ben ik meer dan verbijsterd door het bos dat uit in twee zakken met aarde en wat uitgelopen aardappels tevoorschijn is gekomen. 

De stelen zijn zo dik als een bezemsteel, de bladeren doen fluwelig aan en, het wordt saai ik geef het toe, eerdaags zullen de planten gaan bloeien. 

Pas als de bloei over is en het loof afgestorven, zal duidelijk worden of en hoeveel knollen, aardappels dus, ik mag oogsten. Om bij de okra en andere vruchtplanten te komen zal ik nog wel enige tijd een trapje nodig hebben.

Okra plant

Okra vrucht

Maar terug naar de okra. Okra is een misschien wat onbekende groente. Niet erg fraai van uiterlijk en slijmerig als je hem te klein snijdt of te lang kookt maar, geloof mij, erg lekker in stoofschotels. 

Je ziet ze soms bij een Turkse groenteboer maar bij onze vriend Albert heb ik ze nog niet in het schap zien liggen - nu is mijn AH een kleintje dus ik kan me vergissen. 

Dat was overigens wel de reden, zeker nu ik niet meer in de buurt van Turkse groenteboeren verkeer, om deze plant zelf te gaan verbouwen. En vanwege de - naar het schijnt - prachtige bloemen. We wachten af...

nasturtium (Oost indische kers)

En tenslotte, ik heb al eerder geblogd over de nasturtium waarvan de bloemknoppen nu met het uur opzwellen. Vandaag zag ik, in dezelfde bak, weggestopt tussen een van de wortel 'containers' en de rand van de bak, verstopt onder het groen van de lente-uitjes rechts en sjalot links, dit aanstormende bloemenwonder: tagetes ofwel het 'doodgewone' afrikaantje.

tagetes (afrikaantje)

Niet zo doodgewoon hoor. Is het al verrassend dat het zaadje überhaupt is opgekomen, nog verrassender te zien dat het ook echt zal gaan bloeien maar het meest verbaasd ben ik dat het bloemknopje lijkt te zeggen dat het geen oranje afrikaantje zal worden. 

Wat denkt u? Ik zet in op lila hoewel ik nergens lila afrikaantjes ben tegengekomen. Maar niets zou ons moeten verbazen want dit is met recht een 'toverbloem'. Waar is het al niet goed voor in de moestuin? 

Het bestrijdt aaltjes (vraag me niet wat dat zijn maar je wilt ze niet hebben in de moestuin) en is een goede companion plant (buurplant is de lelijke vertaling) voor bijna alle groentes.

Met andere woorden: het doet goed waar het staat en verdient het alleen al daarom maar ook omdat het een afrikaantje is, meestal oranje en natuurlijk als kroon op de winst van 'ons' elftal (ahum) om in deze lange blog het laatste woord te hebben.


Kate
14 juni 2010