Zaterdagochtend

Zaterdagochtend, 9 uur, hartje Amsterdam. Ik zit op het landgoed voor de balkondeur met mijn voeten op de rand van de bak kolen en ik geniet.

Twee huizen verderop is een buurvrouw haar dakterras aan het besproeien, het is een prettig geluid. Merels en vogels waarvan ik de namen niet ken, kwetteren - de duiven zijn stil. Een hommel zoemt rond de nasturtiums en in de verte vliegt een Boeing over op weg naar Verweggistan. Ik ben met vakantie op mijn balkon.

juffertje-in-het-groen

"Tender", het boek van Nigel Slater ligt op mijn schoot. Ik lees over zijn liefde voor groentes. Mijn linkerhand maakt sensuele bewegingen om een juffertje-in-het-groen, gezaaid, gekocht vanwege de mooie bloemetjes op het pakje maar ze laat die nog niet zien. Ik streel het wortelloof. Het puntige blad van de artisjok prikt in mijn kuit.

erwt

Ik voel mijn hart opzwellen, trots, blij, gelukkig dat ik hier woon, mijn balkon heb omgetoverd in een landgoed en dat de planten groeien, bloeien - de erwtplanten nu voor de tweede keer, en oogst geven.

Er staan inmiddels drie middelgrote plastic plantenbakken, twaalf sinaasappelkistjes, een curverbak, twee compostzakken, een ondefinieerbaar langwerpig mandje en twee bakken heb ik opgehangen.

landgoed 10 juli 2010

Daarin groeien zomer- en winterwortelen, sjalotten, rode uien, lente-uitjes, prei, slabonen, doperwten, peultjes, kapucijners, tuinbonen, twee soorten aardappelen, drie soorten sla,spinazie, postelein en rucola, drie stoorten kool en spruitkool, rode bietjes, komkommers, tomaten, paprika, spaanse peper, aubergine, artisjok, okra, diverse kruiden, aardbeien en nog wat bloemetjes.

Het ziet er vol en groen en heerlijk uit, precies zoals het voelt.

Het blad van de slaboon strijkt langs mijn voeten en dat van de artisjok prikt in mijn kuit. Een koel windje streelt mijn schouders en de geur van nasturtiums verwent mijn neus. Ik kietel mijn handpalmen langs het harde donkere blad van de tomaat. Binnen is het 30 graden maar buiten is het lekker.

postelein

De kerkklok slaat 12 uur. Ik rooster een Italiaanse bol en beleg hem met boeren camembert die gesmolten is nog voor ik mijn eerste hap genomen heb. Met mijn vrije hand pluk ik wat postelein, helaas te klein van blad om als stoofgroente op te sparen maar wat een heerlijke toevoeging aan brood en kaas. Zelfs mijn beker melk smaakt lekkerder dan anders.

komkommer

Daar, in de hoek van het landgoed wenkt een komkommer: 'pluk me, pluk me' and I oblige. Hij verdwijnt ongewassen in mijn mond. Terwijl ik tevergeefs probeer vast te stellen hoe het toch met de paprikaplant is, ontdek ik een ander komkommertje, dikker, groter, meer komkommer dan augurk. Zie je wel, ik moet wachten, geduld betrachten. Ik pluk te snel.

Een verdwaald peultje belandt in mijn mond en ook pop ik de enige erwt uit wat zo te zien de laatste erwtenpeul is van de eerste oogst. Ook lekker zo ongekookt! Gelukkig staan behalve de erwten ook de peulen weer in bloei en de kapucijners zullen kort erna weer bloemen dragen. Fijn!

Het zal nu snel te warm worden om hier te kunnen blijven zitten. Durf ik het aan mijn stoel naar de overkant te verplaatsen waar ik de aardappelplant te gemakkelijk zou kunnen beschadigen? Ik heb er de afgelopen weken vanaf gezien. Maar vandaag, zonder plannen, genietend bij de keukendeur is de verleiding groot mij naast de zakken met aardappel en zielige tuinbonen te wurmen. Hoewel... de buren zijn wakker en het gekwebbel verstoort mijn rust.

Ik wil me niet ergeren na deze prachtige ochtend, op deze zaterdag. Ik denk dat ik mij maar even terugtrek naar waar het stiller is en koel.

Kate 
10 juli 2010