De smaak van kapucijners

Vandaag was het dan zover, tijd om de kapucijners te oogsten!

kapucijners in dop

Ik haalde zeventien peulen van de planten en die gaven mij 84 kapucijners - minder dus dan uit de erwtpeulen kwamen maar kapucijners zijn dan ook groter, vierkanter - nogal logisch dus dat de oogst daarom kleiner is. 

kapucijners in peul

Hoe mooi liggen de kapucijners in hun peul! Wat een wonder is de natuur toch, zelfs als het agri-cultuurderige natuur is. 

U begrijpt wat ik bedoel... Er is niets natuurlijks aan het zaad dat ik kocht. Voor het in de winkel ligt is het speciaal ontwikkeld, doorontwikkeld en afontwikkeld voor de amateur tuinder. 

gedopte kapucijners

Ik heb het type Désirée - eerlijk gezegd, ik kocht in the blind, hoogstens geleid door de zaai- of oogsttijden. Wellicht omdat er op de verpakking staat dat 'velen' het waarderen 'om haar bijzondere capucijner-smaak', grijns. 

Hoe anders dan naar kapucijners (ja, ik schrijf het met een k) moeten ze dan smaken? Wat is eigenlijk een bijzondere kapucijner-smaak? Ik moet zeggen, ze waren lekker. Niet bitter of hard, gewoon lekker. 

slabonen, peulen, erwten

Maar, nu we het toch over smaak hebben, gisteren lagen er slabonen en peultjes en erwtjes (v.r.n.l.) op mijn bord - dat bloemetje rechts komt van de aubergineplant. Ik zei al het is fijn maar niet genoeg om twaalf boontjes en peultjes te kunnen oogsten.

Ik heb ze niet geteld. De peultjes varieerden van heel klein tot te groot - ik gebruikte de erwtjes in de hardgeworden peul. De boontjes kunnen ook als haricot verts gegeten worden. Ik heb zoveel mogelijk bonen geplukt: hele smalle maar ook nogal forse. 

Helaas vond ik zowel de peulen als de bonen nogal tegenvallen in smaak. Jammer want na de heerlijke erwtjes waren mijn verwachtingen hoog gespannen. Nou ja... 

Een 'echte' moestuinierder zou dan volgend jaar een ander ras kopen, ik heb zo weinig zaden gebruikt en ben nog van de generatie die weggooien niet snel doet, dus die optie heb ik niet. Dat denk ik nu, hoe het volgend jaar zal zijn, wie zal het zeggen... 

Enfin, gezien mijn voorkeur voor erwten en kapucijners is een andere optie om volgend jaar de peulen en bonen over te slaan en de daarmee vrijkomende ruimte te verdelen over lekkerdere groente.

Heerlijk spiritueel ben ik weer bezig: met mijn hoofd vol analyses ben ik de toekomst aan het plannen. Er zijn nog zoveel variabelen die ik nu niet kan invullen. Het zou zo maar kunnen dat ik hier volgend jaar helemaal niet eens meer woon! Bovendien, de zon, mijn smaak, regen, liefde alles kan van invloed zijn op de smaak van de peulen en bonen die nog zullen komen. 

artisjok

Als het goed is, kan ik nog tot eind september of zelfs later bonen plukken dus heb ik vandaag twee extra bonen gelegd zodat ik van een grotere bonenoogst zal kunnen genieten. 

Ik heb ze in de bak met de artisjok gezaaid en dat is een goede buur voor de bonen. Wellicht dat ze daarmee meer smaak krijgen. Alles is nog niet verloren. Ik ben positief gestemd.


Kate
4 juli 2010