Compostjunk in actie

Wat ik mij afgelopen dinsdag al beloofd had maar toen voorbij liet gaan heb ik vandaag meer dan goedgemaakt. Ik heb de compost gekeerd. Ja, ik weet het :=) - ik ben een compostjunk.

Nu had ik ook wel een goed excuus want ik wilde de verdorde zinnia waar ik geen nieuwe bloemen meer verwacht - zeker met vorst op komst - uit de bak halen en het was een hele knaap die erom schreeuwde vercomposteerd te worden. U vraagt en wij draaien :=).

Draaien dus, keren die handel. Plastic zak van de deksel gehaald en de bak naar voren getrokken zodat ik er goed bij kon. Grote teil erbij en een emmer om de bovenste laag apart te houden zodat die als eerste weer in de bak kon. Geen handschoenen aan maar wel een oude trui en aan de slag!

Heerlijk karweitje. Met handen en schep de massa overgebracht in de teil. Wat is het nat! Zoveel mogelijk alles toch uit elkaar getrokken zodat er lucht bij kon. Het ruikt zoet - dat stemt hoopvol en ook de kleur ziet er goed uit.

Grappig te zien dat je dus geen hele worteltjes moet willen verwerken. Even klein snijden voortaan - of tijdens het proces, zoals ik vandaag deed. Verder bleek dat mijn lange haren uit de borstel ook traag composteren :=).

Fruit daarentegen is zo weg. Zelfs de banenschil en het klokhuis van een paar dagen geleden vond ik niet terug - niet dat ik daar nu uitgebreid naar gezocht heb hoor, zo gek ben ik nu ook weer niet :=).

Als altijd gooide ik snippers papier en karton door het mengsel en halverwege het keren heb ik de zinniaplant in stukjes geknipt boven de teil. De andere zinnia laat ik nog even staat omdat daar nog een paar kleine knoppen inzitten en je weet maar nooit of moeder natuur me toch niet nog een bloem gunt.

De teil was vol en de emmer ook half. Niet voor niets was ik dinsdag huiverig iets met die compostbak te doen. Immers, hoe krijg je het er weer allemaal in?

Ik begin meestal met onderop een lege eierdoos. De structuur zorgt voor lucht en het materiaal is lichtverteerbaar. Daar bovenop kieperde ik de inhoud van de emmer - het "jongste" afval en daarna was het materiaal uit de teil aan de beurt. Tussendoor nog wat papier en karton toegevoegd en al snel was de bak vol maar de teil nog niet leeg.

Ik had ook nog een oude plastic koektrommel gevuld met compost en die heb ik toen ook maar omgekeerd en weer gevuld en aangevuld met papier. Nog was alles niet weg. Jammer voor de luchtpockets maar ik moest de boel in de grote bak aandrukken. Het leverde niet veel op.

Dan maar weer een bergje "geboetseerd" waar de deksel overheen zou zakken. Nog wat hoger, nog een handje en uiteindelijk - ongelofelijk maar waar - de teil was leeg en beide bakken konden dicht.

Ik heb nog een soort van boord van karton rondom de rand van de bak "gezet", een dik stuk papier over het bergje gedrapeerd en een extra plastic zak over de deksel getrokken. Klaar! Ik hoop dat de bak niet kapotvriest en ik denk dat ik hem voor het voorjaar niet meer zal openen.

Gelooft u mij :=)?!?

Kate
22 november 2010