Najaar op het landgoed

opkomende krokusjes

Wat een heerlijk zonnige dag, het noodt mij mijn tegen de tocht ingepakte balkondeur te "ontpellen" en het landgoed op te stappen. Overal zijn opkomende ranonkels te zien en ook, wellicht door het zachte weer, zie ik het groen van krokusjes al boven de aarde komen.

Eigenlijk wilde ik de compost keren maar de bak is te vol en ik ben bang dat ik de keurig bolgevormde top onder de deksel niet terug zal krijgen en wat moet ik dan doen met het groene en bruine materiaal dat in de compostbak hoort?

landgoed op 16 november 2010

Men zegt, raar maar waar, dat urine de compostwerking start, versnelt en niet helemaal toevallig had ik verse ochtendurine - dat is het beste - voorradig. In plaats van omzetten heb ik de compost dus maar bewaterd.

Op de foto lijkt het landgoed een dorre boel - de zinnia's zijn duidelijk bijna aan het eind van hun latijn. Van de voorste plant vraag ik me af of ik die al zal weghalen, de plant erachter heeft nog enkele kleine knopjes. Ik hoop dat ze uitkomen.

Dagenlang - en nog steeds - bloeiden de afrikaantjes alsof het bloeiseizoen net geopend was. Grappig hoe al mijn zaaibloemen zo laat tot bloei kwamen maar zo lang doorbloeien en voor kleur zorgen. Zo ook oranje gekleurde goudsbloemen tegen de trellis.

van achter naar voren:
artisjok, knoflook en
rankonkel

Ja, misschien niet op de foto maar er is beslist meer dan verdord groen te zien. De knoflook is snel en goed opgekomen. Ik heb o.a. twee teentjes gepoot in bak 15 - de bak met de artisjokplant, een meerjarige plant die heel hoog gaat worden.

doperwten

De erwtjes die ik geplant had zijn inmiddels ook hard gegroeid - zo hard dat ik me afvraag of ze het zullen redden gedurende de winter. Ik had er eerst de overkapping van mijn vensterbakkasjes overheen gezet maar de plantjes werden te hoog.

Nu heb ik dik plastic over de bak gedrapeerd tegen de kou (voor de foto even opzij geschoven). Niet zo mooi maar ik vrees dat ik de komende weken meer niet-mooie maatregelen zal moeten treffen om mijn landgoed de winter door te lozen. Het zij zo :-).

top v.d. aubergineplant

aubergine met erachter
de cyclamen

Het blijft een wonder wat zaadjes kunnen. De aubergineplant staat er nog steeds en al zal ik geen vruchten meer krijgen, het groen van de grote bladeren, de hoogte van de plant, de jonge blaadjes met knop maken het tot een spannende aanwezigheid op het landgoed.

Dat klinkt misschien wat overdreven maar kleur en textuur en verschil in hoogte of dikte, geur - dat alles maakt een tuin of zelfs een pot of een sinaasappelkistje tot een esthetisch prikkelend geheel. 

Soms is dat in de warboel van stelen en verdord groen niet direct zichtbaar maar kijk, tenslotte, nog even naar een foto van bak 15, die met de artisjok - aan de linkerkant omlijst door het overhangende groen van de afrikaantjes. Prachtig toch? Een minituintje gelijk.

En zo had ik reden mijn deur open te gooien en die heeft tijdens het maken van dit bericht opengestaan en ik zag de viooltjes, de cyclamen en de afrikaantjes zonder het frame van de balkondeur. 

Ik voelde de zachte lucht langs mijn benen en het deed en doet goed. Zoals het landgoed me al vanaf dag 1 goed doet en ergens in de verte bespeelt iemand het carillon, ik kan niet zeggen van welke kerk maar het is plezierig aan het oor en voegt toe aan het algehele beeld van welbehagen. Oef! Dat het maar zo mag blijven!

Kate
16 november 2010