Fris en open

landgoed op 12-04-2013 om 10.32 uur en om 10.39 uur

Vanmorgen was er zin en tijd nu het weer warmer is en de nachtvorst het veld heeft geruimd - voor zolang als dat duurt - om het bubbelplastic dat ik op 28 november 2012 om de bakken drapeerde er weer vanaf te halen. 

Het is een lang stuk, precies lang genoeg. Ik ben er dan ook zuinig op. Binnen legde ik het in een bodempje water in mijn bad. Nu hangt het aan de stang van het douchegordijn te drogen en straks ruim ik het op tot eind van dit jaar.

narics op landgoed

Wat een fris en open gezicht biedt het landgoed zonder het plastic. Heerlijk! 

Misschien komt dat ook wel doordat met een beetje warmte en zon en water ook - de bakken waren er echt aan toe! - de bollen nu echt als een speer gaan. De narcis staat er nog. 

blauwe druifjes bak H

Bij mijn moeder heb ik net een aantal omgevallen narcissen in een vaasje gezet. Ook leuk overigens en er staan er nog genoeg overeind in haar borders. Maar hier heb ik er maar een. Hij lijkt groot en is stralend en geeft genot.

Blauwe druifjes zijn een nieuwe aanwinst en eindelijk beginnen de knoppen er als bloemen uit te zien. Leuk! Ik heb vooralsnog alleen blauwe druifjes. Ben benieuwd of de witte ook nog tevoorschijn zullen komen.

hyacinten bak A

Dan, in bak A, beginnen de drie hyacinten vorm te krijgen. Ook daar ben ik nieuwsgierig naar. Zoals ik uitkijk naar de tulpenpracht. De knoppen van de bloemen beginnen te bollen. Ze lijken klein maar wie weet...

Inmiddels is het half vier en de zon is weg, de balkondeur al uren weer gesloten en het regent hard uit een grijze lucht. Het wil nog niet echt vlotten en hoor ik daar hagel?!? Ongelofelijk maar waar. Tjonge. Het is niet gering wat daar naar beneden komt!

A.s. zondag wordt het 20 graden zeggen ze...

Kate
12 april 2013

Aardappels en de compostbakken

het rek met ervoor
de compostbakken

Er was voor vandaag een mooie dag voorspeld maar toen ik vanmorgen voor half tien mijn balkondeur opende, voelde het koud. Gelukkig is de zon, als die er is, toch al vrij sterk. Een paar uur later was ik druk in de weer om het landgoed in gereedheid te brengen voor de aardappels.

Het was een puzzel want mijn landgoed is miniem en de plek waar ik eerder zakken met aardappels had, is sindsdien ingenomen door een extra bak (C) gevuld met de aarde die uit de aardappelzakken is gekomen.

Toch is dat ongeveer de enig mogelijke plek, voor het rek, rechts langs de scheiding van bakken G en C en achter bak E. Maar ja, daar staan drie bakken met compostmateriaal. 

Toen dus het ontbijt op was en de zon het buiten opgewarmd had, voldoende om erop te vertouwen dat de piepers niet direct zullen bevriezen, ging ik aan de gang. 

Het bubbelplastic had ik weg willen halen maar dat doe ik morgen. Ik kijk het nog een nachtje aan want de weersvoorspelling voor vannacht schommelt tussen -2 en 0 graden.

De compostbakken - ik gebruik tegenwoordig maar Ikeabakken met deksel - sleepte ik deels naar binnen en de onderste - die ik het eerste wil legen, ging naar het voorste deel van het landgoed zodat ik de situatie bij het rek kon bekijken. 

9 uitgelopen aardappels

Ik zou er net twee aardappelzakken kunnen zetten indien ik de bakken 90º zou draaien - en dan maar hopen dat het niet te hard gaat regenen want het water guts recht naar beneden waar de bakken nu staan.

Bij inspectie van de bakken bleek er op de oude plek veel water binnen te zijn gekomen. De onderste bak bleek voor 33% gevuld met water. Daarom noem ik het materiaal in de bakken ook geen compost. 

Het lukt eenvoudig niet om in deze bakken compost te krijgen en ik wil ze niet open laten of voorzien van perforatiegaten - mogelijke stank en muizen en meer water weerhouden mij ervan. 

opgerolde, geperforeerde zak

Toch is er natuurlijk wel al iets gebeurd daar binnen met groenteafval, koffiedrap en oud papier. Het zal dienen als vulling en ophoging van de zakken.

Oude, geperforeerde potgrondzakken doen dienst als container voor de aardappels. Opgerold ontvingen ze achtereenvolgens karton, proppen papier, compostmateriaal en toen respectievelijk vier en vijf uitgelopen aardappels. Daarop weer een laag droger compostmateriaal, papier en karton.

De zakken staan op stukken piepschuim, ik denk dat dat minder koud is dan direct op de vloer. Het uiteinde van het bubbelplastic dat om de compostbakken zat ligt nu op de aardappelzakken. Extra bescherming tegen de kou.

twee zakken met aardappels
onder compost :-)

De drie compostbakken zijn nog alle drie nodig en passen precies naast de aardappelzakken. Het materiaal zal ik gebruiken om de aardappels op te hogen zodra het groen tevoorschijn komt.

De teelt van aardappels duurt ca. honderd dagen en tegen die tijd zal de knoflook in bak C waar ik nu helemaal niet meer bij kan ook ongeveer oogstbaar zijn.


Kate
7 april 2013

Knutselen met Dahlia's

bloeiende dahlia op 27-09-2011

Dahlia's. Ik weet er eigenlijk nooit goed raad mee. Ik kocht ze voor het tweede landgoed jaar bij de Hema: Dahlia Topmix roze. Ze bloeiden matig maar met kleine roze leuke bloemetjes.

Het zijn van die 'knutselplanten'. Daar bedoel ik mee: je kunt er wat mee. Je kunt ze vermeerderen en Hollands als ik ben, wil ik dat wel - dubbeltje en eerste rang en voor op de markt, oeps bij de Hema is uw gulden... 

Steeds vaker lees je dat je de knollen 's winters wel in de aarde kunt laten zitten. Niet doen hoor. Ze verrotten gegarandeerd. Ik heb vandaag, eindelijk een beetje weer om op het terras van mijn moeder bezig te zijn en daar heb ik dus uit drie of vier potten verrotte dahlia knollen van vorig jaar gevist. Brrr.

En tja, die knollen had ik keurig overgehouden, vermeerderd ook nog geloof ik en het waren keurige planten, niet groot maar wel groen en groen zijn ze gebleven. Ik meen dat ik er bij mijn moeder een bloem aan zag en bij mij hier op het landgoed ook precies een bloem aan twee planten. Ach ja...

Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Weggooien, weg laten rotten je arbeid van het jaar ervoor? Nee! Dus heb ik wederom knollen uit potten gehaald, alleen hier hoor (en lees nog even hierboven hoe het met de andere knollen is vergaan). 

Dit jaar, vorig najaar eigenlijk hield ik het simpel: knollen uit de aarde getild en in een vensterbank kasje gelegd. Ventilatiegaten gesloten. Niets water geven of in zakjes met aarde of andere lichtvochtige substantie. Makkelijk past mij wel. Onderaan de trap waar het niet te licht is en niet te warm, niet te koud ook. 

Dahliaknol met (roze) scheut

Rond Pasen heb ik eens gekeken. Tradioneel gaan dahia's weer in potten als de aardappels de grond in gaan en dat is op Goede Vrijdag. Het was te koud voor aardappels en ook voor de knollen hoewel er wel al wat scheuten zichtbaar waren.

Nu kan ik een heel technisch verhaal houden over het splitsen of vermeerderen van de dahliaknollen, over ogen - dat waaruit de scheuten groeien - en kansrijke knolletjes, over natmaken of juist niet. Over het oppoten, hoe diep, waarin enzovoort enzovoort. Ik doe het niet.

Zelf zoek ik het altijd op op het internet. Een paar dozijn pagina's later weet ik ongeveer wel wat ik wil. Ik heb voor stukken gezorgd met elk een zichtbare scheut. Ik zocht niet naar ogen want die zag ik gewoonweg niet.

Ik potte op in een pot net iets groter dan de knollencluster en de knollen bedekte ik niet helemaal met zaaigrond - potaarde schijnt te rijk te zijn. Ik weet het niet eens meer maar ik heb geloof ik iets gesproeid (of niet) maar zeker niet rijkelijk water gegeven.

Vijf potjes met dahliaknollen

Nu staan er vijf potjes met elke een scheut bovenaan de trap waar het koel is en redelijk licht. Zodra ze gaan groeien moet ik ze verpotten en misschien zal ik stekjes nemen. 

In elk geval moet je ze toppen zodat het bossige planten worden. Groen met hopelijk kleine lieve roze bloemen. Wie weet.

Dahlia's. Ik weet het niet. Echt, ik weet er geen raad mee. Ik doe maar wat want ik hou van knutselen en als het lukt ben ik trots en als het mislukt dan is dat jammer. Ik hoop natuurlijk wel dat ze mij dit jaar wel een rijke bloei zullen geven.


Kate
6 april 2013