Al weken - de tijd gaat zo snel en ik weet echt niet of hoelang het al is - zie ik gele en paarse krokussen op het terras van mijn moeder die het zelf helaas niet meer ziet nu ze verhuisd is.
Bij haar amper sneeuwklokjes en ook nog geen narcissen die ik wel overal al langs de weg zie staan in volle bloei maar velden vol - nee, hoe heet het toch in het Nederlands? Swarms, is het Engelse woord geloof ik. Of is het drifts?
Wolken van geel en lila die kleur geven tijdens een toch al kleurrijke winter. Eergisteren bemerkte ik plots dat er bij mij ook krokusjes staan. Paars, in bak I.
Ze zijn onzichtbaar vanachter de balkondeur want verborgen door groene strengen nasturtium die onnatuurlijk bijna de winter overleven en waarbij ik elk moment nieuwe knoppen verwacht.
Paarse krokusjes, ergens in een blog uit 2012 lees ik dat deze krokusjes de gele volgen maar dit jaar heb ik nog geen geel bespeurd op het landgoed. Kan nog komen natuurlijk.
Nu ik nader kijk, zie ik als ik naar buiten kijk het gestreepte loof in bakje O en, lastig te zien door de spiegeling van het gordijn in het glas van de balkondeur, zowaar een heel iel knopje geel in B. Eens zien wat dat wordt.
Maar leuk, echt leuk. Ik heb zin in de lente!
Kate
17 februari 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten