Tuinbonen: zo mooi!

Tuinbonen witkiem op 23 mei 2015

Tijd vliegt echt en het is niet eens dat ik nu zoveel fun heb maar tot mijn schrik zie ik dat ik al bijna een maand niet geblogd heb.

Ik heb dus niet kunnen verhalen over de drie prachtige alliums in bak H. Ook niet over de nasturtium die ondanks mijn zaad-opruimwoede in een verdwaalde bak op een plank van het rekje tot bloei is gekomen en die me doet glimlachen.

De knoflook in bak F staat er fier bij. Ik heb goede hoop dikke bollen te mogen oogsten - nog niet maar hopelijk snel genoeg want ik heb een courgetteplant op de vensterbank die dringend naar buiten wil.

Ik heb op 15 mei er al een in bak E gezet maar het is duidelijk dat twee weken extra warmte binnen, achter glas de plant veel goed heeft gedaan want deze, hier binnen is een stuk groter terwijl ze op 21 april jl. gelijk gezaaid waren.

Maar het mooiste zijn momenteel wel de tuinbonen. Wat een plaatje! Ik heb er een heleboel in bak I staan. Geen idee hoeveel want ik heb zowel direct in de aarde gezaaid als ook eerst voorgezaaid in closetrolletjes.

Het is een ander soort als de prachtige, heerlijk geurende witte die ik een aantal jaar geleden zo mooi had staan. Toen had ik het soort 'Driemaal Wit', nu heb ik 'Witkiem' staan. Een vergissing. Ik had dezelfde soort terug willen kopen :-).

Deze ruiken minder maar zijn toch ook heel erg mooi en daar gaat het mij ook om. Over smaak kan ik uiteraard nog niets zeggen want de bloemen groeien uiteindelijk uit tot peulen waarin de tuinboontjes zitten. We wachten af.

Maar wat een plaatje! Ik had het niet willen missen. Oh wat zou het leuk zijn te spelen met een border vol bloemen en groentes. Hahaha. Dat doe ik nu ook al maar ik moet nog veel leren want het landgoed is een woestenij. 

Het pastorale plaatje zoals hierboven geschetst van bloemen en groentes kan ik in elk geval hier niet tot stand brengen. Hoe dat zo komt, kan ik niet een-twee-drie zeggen. Misschien omdat ik gewoon woeker met ruimte.

Misschien doordat ik niet goed genoeg plan en onderzoek en koop. Misschien omdat ik een woestenij wel aardig vind en niet sterk genoeg 'heers' over mijn bakken.

Hoe dan ook, al blogde ik niet, het waren heerlijke weken vol groen en kleur en verwachting. Op de vensterbank staan potjes met bloemen - zaailingen nog: tagetes, calendula, cosmos en wat nieuwe bloemetjes.

Nog even wachten en dan mogen ze naar buiten om nog meer kleur en nectar en andere positieve zaken toe te voegen aan wat er is en dat is veel. Oh want, helemaal vergeten te jubelen over mijn dahlia plantjes.

Ik had vijftien potjes met dahlia's 'geknutseld' en die moeten allemaal een plek krijgen :-). De helft zit en staat en hangt al in potjes of bakjes op het landgoed. De andere helft uhm tja... ga ik in de grote bakken poten of weggeven :-).

Het wachten is toch echt op een tuin maar dat zal nog even duren en, het wordt inmiddels al een gewoonte, ik kan ondanks het wachten niet zeggen dat ik ongelukkig ben met het landgoed anno 2015.

Het is wel echt het allerlaatste jaar hier maar wat een genot biedt het mij nog steeds. Ben er zo blij mee :-). 

Kate
26 mei 2015