donderdag 28 juli 2011

Groene depressie

landgoed 28-07-2011
Het is groen op het landgoed, wat mij betreft te groen. Te groen en erboven te grijs en eromheen te nat - kortom, nu het zomer is, vecht ik tegen wat wel op winterdepressie lijkt.

Nu is dat wat overdreven want zodra de zon dan toch verschijnt is dat matte ook weer weg en de weerberichten zijn gunstig voor komende week.

balkontomaat maya
Natuurlijk is het landgoed groen: de pronkbonen, bonen, courgette, spitskool, tomaten, aardappelen - tjee, ik heb ook zoveel en natuurlijk zijn de bladeren, is het loof groen.

trostomaat
De oogst ook vaak :-) en wat nog kleur moet krijgen, zoals de tomaten, wacht op de zon. 

Die tomaten zijn mijn trots. Werkelijk nooit geweten hoe verschillend ze zijn qua grootte, glans, stam. Alles is uniek aan elke soort.

Het is grappig te merken hoe ik dit jaar andere favoriete planten heb dan vorig jaar :-). Hoe het gewoon een heel ander groeiseizoen is dan de vorige keer.

aardappel zak 2
Maar ik ben niet anders. Ik ben net zo ongeduldig, net zo gedreven - al lijkt het misschien anders door minder blogs, net zo verliefd op en blij met en dankbaar voor al dat groen als in 2010.

Bij mijn moeder heb ik de eerste zak aardappels gerooid. Zak 2 was inmiddels bevolkt door vele duizenden mieren en het loof was door mieren of ruspen of slakken of muizen of vogels of bladluis of weet-ik-veel-wat compleet opgegeten.

aardappelbessen - GIFTIG!
Bovendien belde mijn moeder mij gisteren met de vraag of ze die groene tomaten in die zakken maar zou binnenhalen. 

Na enig doorvragen bleken het de bessen van de aardappelplant te zijn. Uhm... die zijn dus giftig en lijken inderdaad verdacht veel op de tomaatjes die er niet ver vandaan in potten staan.

De keuze te rooien was snel gemaakt en het was droog dus huppa omkeren die zak. Nou ja, ach ja, ik noem het een oogst van acht stuks. Meest knikker groot. Niet echt de moeite waar maar wel leuk. Toch leuk.

aardappel oogst
Hier op het landgoed heb ik ook een zak staan en met mijn hand erin voelde ik vorige week, deze week nog helemaal niets wat op knollen lijkt. 

Nu is deze zak hier nog niet helemaal tot de rand gevuld met aarde en ik vul hem dus maar aan met koffiedrap en papier en groenteafval en uitgebloeide bloemen. Geen idee of dat nog werkt. Ik laat deze zak in elk geval nog minimaal drie weken staan en ook zak 1 bij mijn moeder.

Met het oog op de winter heb ik de prei uitgeplant. Ik had twee verschillende - hoe noem je het - zaaidata, nou nee zo niet dus. Ik had plantjes die op andere data gezaaid waren. De eerste groep was duidelijk dikker, maar nog steeds niet potlooddik. dan de sprietjes die hier in op het rek stonden. Enfin, ik kijk wel wat ervan komt.

Ook heb ik wat andijvie gezaaid en nog maar eens een portie boerenkool. Ik moet en zal deze winter een boerenkool op het landgoed hebben staan :-). Voor de sier of het bord maar ik vrees dat het opnieuw niet gaat lukken. Ook heb ik Chinese kool in een van de sinaasappelkistjes in het rek gezaaid. En, toch nog maar wat snijbietzaad in bakken gestopt.

cosmos
Mijn grootste ongeduld of frustratie betreft echter de bloemen. Deng deng deng die bloemen.

Eindelijk heb ik wat zinnia aan het groeien maar pfff mijn geduld is er echt door getest. Cosmos is goed gegroeid maar heeft nog niet een bloemknop.

Lathyrus doet het goed maar het blad zit onder de meeldauw en is afgrijselijk om te zien. 

Nasturtium doet het net als vorig jaar geweldig. Maar, op een of andere manier heb ik alleen maar dezelfde beetje lelijke kleur oranje. Van de andere nasturtiums bloeit alleen een van de planten en dat is ook in een - mooie - oranje.

campanula
Alle tagetes, vorig jaar had ik ook gele, zijn oranje getint. Ik snak naar rood, geel, wit - oh maar wit heb ik. De campanula die ik vorige winter kocht heb ik gesplitst en bloeit met grote witte bloemetjes. Leuk!

En zo dreutel ik de zomer door. Tjee, wat een zomer! Maar morgen ga ik naar het tuincentrum cyclamen kopen, als die er al zijn, hele felle roze en rode zodat de herfst - mocht die voortijdig terugkomen - mij niet raakt en het landgoed de langverwachte kleurinjectie krijgt.

Heerlijk vooruitzicht!


Kate
28 juli 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten