Nieuwe bloemen op het landgoed

dahlia in het hoekje tussen B en H

Gek, de winter was koud, het voorjaar was koud, de zomer houdt ook niet over en ziedaar, nieuwe aanwinsten op het landgoed.

Niet helemaal nieuw maar wel het beste resultaat tot nog toe van knutselen met dahliaknollen: bloeiende planten. Eindelijk bloeien het merendeel of misschien binnenkort zelfs alle opgekweekte, hoe zeg je het, opgepotte dahlia's. 

Dat ze het eerste jaar bloeiden mag verwacht worden maar erna was de oogst mager. Ja, mooie groene planten maar zonder bloemen. Dit jaar, zowel hier als bij mijn moeder bloeien ze en ik zag zelfs grotere bloemen dan ik me herinnerde. Ik heb vast iets goed gedaan :-) - of het weer zat mee...

Van roze naar vlammend oranje-rood met een streepje geel. Ik was verbijsterd. Na jaren proberen had ik opeens een poppy in het cyclamenbakje en het leuke is dat ik er ook een krijg in het regenpijpbakje. Vreemd. Ik dacht eerst dat het een stokroos was, alcea die ik ook in het cyclamenbakje had gezaaid. Wel ander blad dan de plant erachter maar soit. 

Niet dus. Het was een poppy. Ik zou niet weten wat voor soort want ik heb gewoon op enig moment een handvol zaad genomen en die heb ik over de aarde gestrooid. Ik heb ook geen zin het op te zoeken want ik ben gewoon te blij. 

poppy in het cyclamenbakje

Hij bloeide kort en de bloem was klein maar ik heb goede hoop dat hij volgend jaar opnieuw opkomt van het zaad dat deze bloem zal laten vallen. 

Ik weet dan ook, hopelijk vergeet ik het niet, dat deze plant geen onkruid is. Volgens mij heb ik hem namelijk bij mijn moeder vast en zeker verwijderd als niet gewenst. Ahum. Jammer dan.

Tenslotte, misschien nog wel het allerwonderlijkste: ik heb een helleborus bloem aanstaande. Niet te filmen! Een aantal jaar geleden kocht ik een kerstroos voor mijn moeder. Een mooi exemplaar dat in de voorste hoek van de rechterborder goed zichtbaar was vanachter het raam. Wel zo belangrijk als het koud is en de dagen donker en grijs. 

We genoten de afgelopen jaren van prachtige bloemen en de plant groeit zodanig dat ik er dit jaar wel iets mee wil of kan: splitsen of nou ja... wat je doet met een helleborus (en dat weet ik momenteel nog niet).

Voor mijzelf kocht ik tegelijkertijd zo'n mini-exemplaar in een potje van ca. 4 cm. Het is een vaste plant en zeker toen waren mijn bakken vooral bestemd voor groentes met daartussen wat eenjarige bloemen. Aan meerjarige planten deed ik niet - behalve dan dat ik een artisjok had die uiteindelijk overleed.

helleborus in het hangbakje

Mijn helleborusje plantte ik derhalve in het hangbakje, goed zichtbaar door het glas van de balkondeur. Prima. Niet zo prima want ze bloeide niet(*). Groeide ook niet. Tot nu dus. Opeens steekt er heel parmantig een steeltje met een witte knop de lucht in. Eind juni! 

Helleborus, kerstroos, winterroos bloeit normaal genomen tussen januari en maart - ik las ook ergens (op een Engelse site) tussen novemer en juni. Nou ja... dan zou het dus niet zo gek zijn maar ik vind het nogal bijzonder! Een welkome verrassing dat wel maar toch... 

Ach en verder kan ik nog wel bladzijdes vullen met nieuwtjes. Vooruit, een dan. Nadat ik vorig jaar een zonnebloem had op het landgoed heb ik er nu, als alles meezit, binnenkort minimaal drie! Echt te gek! 

Nog niets te zien van knoppen hoor maar langs de regenpijp en in bak D bovenin het rek en nog in bak G (meen ik) en A. Uit mijn hoofd hoor maar het zijn er in elk geval drie die iedere dag groeien. Erg leuk!

Elk jaar is anders, ik zeg het zo vaak. Elke maand, elke dag. Steeds is er iets om je over te verwonderen, blij mee te zijn en te koesteren. Dat is en blijft het mooiste dat er is.

Kate
28 juni 2013


(*) Grapje! Bij het zetten van links naar bijpassende blogberichten die ik eerder maakte, vond ik een paar foto's van bloeiende helleborus hier op het landgoed. Dat was overigens in januari. Zouden we echt 5,5 maand achterlopen op vorig jaar?!?!