Explosie: nasturtium als lianen

landgoed 6 april 2014

Vanmorgen regende het. Later ging de balkondeur open en was het heerlijk om bezig te zijn op het landgoed. Ik "plukte" handenvol slakken van de onderkant van het loof. 

Die gooide ik op de platte daken boven mijn eettafel en badkamer en ja, ik moet bekennen, er verdwenen ook een aantal slijmerige vriendjes richting buren. 

Ik neem maar aan dat de duiven die door deze sukkels worden gevoerd zich eraan tegoed zullen doen doch liever de merels, musjes en alles wat zo oorverdovend prachtig fluit en zingt rond het ochtendkrieken.

Explosie is het woord dat van toepassing is op deze dag, deze dagen, dit blog. Niet alleen van slakken en vogelgezang maar ook van de allium in bak G. Voordat het droog werd had ik hem al gekiekt vanachter de balkondeur.

allium gladiator in bak B

Moet je zien hoe prominent hij daar staat. Net als de fritillaria een paar bakken erachter. Die was flink aangevreten door de slakken. De knoploze stengels lagen meest slap over de rand van de bak. Met een stukje koord staan ze nu weer struik te wezen.

Het blijft jammer dat er geen bloemen zullen komen, vrees ik. Dat lot treft niet de alliums. In bak B - die overvolle bak - zie ik de drie alliums purple sensation opkomen. 

Ik kan niet inschatten of het daarbij blijft want in bak H, waar allium gladiator stond, zijn nu twee planten of althans - hoe heet het? - twee kronen (is dat de naam?) te ontwaren. 

een van de knoppen van de
allium gladiator in bak B

In simpel Nederlands: er komen twee bloemen waar ik er vorig jaar slechts een had. Leuk!!! Hij domineert die ook al volle, groene bak en ik vraag me af hoe het de knoflook zal vergaan die naast en misschien wel onder de allium groeit.

Waar denk je aan als ik het woord explosie noem? Geluid? Ik zei al: dat is er 's ochtends heel vroeg wanneer de vogels ontwaken en ik daardoor. Later door het gedribbel en gekoer van die stomme duiven in de goot en op het dak. 

Wie duiven voert moet.... Het is zondag, ik hou mij in :-).

Explosie zegt mij ook warmte, kleur en het woord schoot door mijn hoofd toen ik de bloeiende nasturtium zag die zich vanuit bak I, de fritillaria bak, een weg baande langs de draden boven de bakken richting regenpijp.

Dit is de foto van de bloei achter het aardbeienbakje. De als een liaan slingerende, uit 2013 overgebleven plant bloeit overal en waar hij nog niet knalt in kleur, zal dat snel gebeuren. De vele knoppen bewijzen het.

Snel genoeg zal het oranje fletser worden, tenminste dat is mijn ervaring. Ik zal ze gaan verwensen, ook dat zegt de geschiedenis. En ik zal ze omarmen wanneer het herfst wordt en ze nog steeds bloeien. Vandaag bejubel ik ze.

nasturtium als lianen over
het landgoed

Lampionnen in de inmiddels weer grijze middag. Bakens van hoop en licht en toekomst. Ik wilde een rood landgoed, het gaat niet lukken. 

De planten die er zijn, die er al waren, groeien explosief en ik gun het ze :-). Het wordt hierdoor geen rood pallet en dat is niet erg.

Het is nog lang geen zomer dus ik heb geen idee hoe het er uit zal gaan zien maar vooralsnog ben ik onder de indruk van de kracht van de natuur. 

Kracht die ook in ons schuilt. Geloof erin. Ook wij, ook ik - we kunnen knallen. Ik ben het zeker van plan.

Kate
6 april 2014