Zinnia Peruviana Red Spider

Zinnia Peruviana Red Spider, in bak B en H

Weet u nog, een eeuwigheid geleden inmiddels, dat ik sprak over mijn wens een rood landgoed te creëren? Het was, merk ik nu ik terug blader, aan de vooravond van mijn verjaardag.

Rood om me op te beuren. Het was een verwarrende, verdrietige periode: mijn moeder net in het verpleegtehuis, mijn vader bijna een jaar dood - ik wist nog niet dat ook mijn broer zou vertrekken, tijdelijk maar toch ver weg. Enfin..

Rood dus. Gek, hoe je dingen visualiseert - nou ja, dat nu ook weer niet maar wel een sterk idee hebt en daar aan werkt - en opeens is 'het' er. In april had ik een rood landgoed. Gewoon omdat ik het jaar ervoor rode tulpen had gepoot.

Leuk! Geweldig om te ervaren, eens te meer, dat je krijgt waar je naar verlangt. Niet zonder moeite, dat spreekt vanzelf: zaad kopen, zaaien, oppotten, uitplanten zijn slechts een paar van de, in dit geval benodigde handelingen.

En visie. Ik weet nog dat ik lijstjes maakte met de lengte van de bloemen, de bloeiperiode, de bloei en plantsoort om te bepalen waar wat moest komen. Lange bloemen moeten achteraan, dat spreekt vanzelf. Maar dan nog...

Gek. Nooit had ik kunnen voorzien hoe prachtig het is als het echt werkt. Als je opeens een losse luchtige rij zinnaatjes achter in de bakken D en Q op het rek hebt. En later, opeens was er zo'n zelfde haag uit bak B langs de zinken rand.

zinnia in bak B, langs de zinken rand

Als ik al een beetje teleurgesteld was door hoe klein de rode bloemen bleken die ik zaaide, dan is er in het geval van de zinnia's absoluut geen sprake van. Dat komt door de aantallen, het haag-idee, de positionering. Ik ben verkocht.

Ik herinner me hoe ik, het eerste landgoed jaar, laaiend enthousiast was over de zinnia dahliabloemig. Een compleet andere bloem die, wat mij betreft, meer richting dahlia neigt hoewel ik niet zou weten wat dan zo zinnia-eigen is.

Hoe dan ook, ik ben blij dat ik dit jaar weer zinnia's heb. Zinnia Peruviana Red Spider, waarvan ik op een site las: 'een massa kleinere, enkelvoudige bloemen op lange stelen, (...) prachtig in grote potten'. En zo is het.

Het is ook een sterke snijbloem. Dat wist ik niet maar eigenlijk wel want ik voeg hem al het hele seizoen toe aan mijn pc-tafel boeketjes, kleine lieve bloemcombinaties die mij zo blij maken2). Zo blij als kleur op het landgoed.

Oktober dient zich aan en het is nog steeds mild. Het landgoed straalt opnieuw door wolken van nasturtium. En naast de zinna's, bloeien dahlia, cosmos, calendula, lathyrus, geranium en vast nog wel iets dat ik vergeten ben.

Van cosmos en nasturtium weet ik dat ze blijven bloeien tot de eerste vorst zich aandient. En voor daarna heb ik viooltjes gekocht. Een hele tray van twaalf plantjes in diverse kleuren die ik heb verdeeld over de bakken en bakjes. Ook een rode, ja :-).

Een echt rood landgoed is het niet geworden. Daarvoor waren de zaai- en plantresultaten te pover en de nasturtium te dominant. Maar, ik heb kennis genomen van bloemen die ik het tuincentrum niet te koop zijn. Dat is winst.

En ik ben verliefd geworden op een zinnia die ik zeker, ook als ik een tuin zou hebben, terug wil zien op mijn landgoed.

Kate
29 september 2014

1) Het citaat komt van de site van Silene, een Belgische kwekerij - maar ik heb het ook elders gelezen.

2) Als u het geen bezwaar vindt om een blog te bezoeken waar het ook, maar niet grafisch, over BDSM gaat dan kunt deze boeketjes aldaar bewonderen onder de labels 'bloemen' of 'moestuin' danwel bijv. hier.