Een witte kerst :-)

sneeuwklokje in bak H tussen rode biet
stengels, groeiend knoflook look en
opkomende bollen

Er is geen sneeuw, er is geen zon, regen is gestopt en storm voorspeld - ik was even hier en dook het landgoed op met mijn emmertje gevuld met koffiedrap, papierproppen en misschien een klokhuis. 

Meer compostmateriaal is er niet hoewel ik - ja, noem het maar gek of verslaafd of gewoon bezeten - soms het groenteafval van bij mijn moeder meeneem naar hier.

Ik zou bij haar ook een bak moeten neerzetten maar als ik het hier heb, heb ik extra reden de balkondeur te ontpellen en het landgoed op te stappen. Dat heeft zo zijn voordelen. 

Ik wroette mijn vingers door de klonten compostmateriaal op de bakken, gooide de slakken die ik er vond op het platte dakje voor de vogels - slakken zijn als honden, ze keren terug naar 'huis'. 

Hopelijk zijn de vogels er voor dat huis bereikt is. Enfin... nog een verdorde kale stengel uit de aarde getrokken. Een stok weggezet. Wat op en neer gelopen. Handen langs en door de planten - heerlijk.

En opeens zag ik het sneeuwklokje in bak H. Cadeautje. Nu is het toch nog een witte kerst. 

In o.a. deze bak - H dus - pootte ik op 6 oktober 2012 bolletjes en vervolgens logde ik het eerste sneeuwklokje-in-knop op 5 januari en toen was dat in het regenpijpbakje.

Hartstikke vroeg dus om er op 26 december een te hebben maar wat een plezier dit kleine witte bloemetje als tastbare voorbode op de lente te ontdekken, te koesteren en ervan te genieten. Heerlijk!

Kate
26 december 2013 

Kerst 2013

Kerst 2013: de zon schijnt, de lucht is blauw - een zachte kerst na de storm, de derde storm dit najaar in de aanloop naar kerst. Mijn kas op het terras van mijn moeder is omgewaaid.

Het was een impulsaankoop waar ik niet genoeg van geprofiteerd heb. Nu is de plastic hoes kapot en mijn plan om er de koude bak in te zetten misschien ook. Misschien niet. Niets zo wispelturig als de mens, als ik.

Het was een turbulent jaar in alle opzichten. Vooral een jaar van afscheidnemen en beseffen, eens te meer mij realiseren dat wat je in je hart draagt, nooit weg zal zijn.

Aan het begin van het najaar plantten mijn broer en ik een rand van witte heide op het graf van mijn vader en het middenstuk werd gevuld met rode heide: Ajax kleuren, niet gepland maar we moesten er samen om lachen.

Later, toen ik zocht naar een dotje kleur voor op het landgoed, koos ik opnieuw voor heide - de foto hierboven is genomen op 7 december jl. Hij staat op de compostbakken voor het rek en hoewel genieten een groot woord is, staat hij er goed.

Genieten is niet het woord dat voor mij bij 2013 past, maar ik was en ben er wel blij mee. Dit zou mijn jaar geworden zijn. Het is het niet geworden. Niet in de zin van jubelend geluk.

Misschien past dat ook niet bij mij. Maar het was goed. Ik heb momenten van diepgevoelde rust, geluk en aanwezigheid van Engelen mee mogen maken. Meer kan je of mag je niet wensen.

Het landgoed kwam tekort en ook weer niet. Het was er en deed wat het moet doen. Ik genoot als ik er was. Wat ik deed, deed mij goed. Ik oogstte veel knoflook. Ik had een overvloed aan bloemen uit zelf gewonnen zaad.

Nu staat er de heide en ik vier via deze - wat mij betreft - natuurlijke plant, het jaar. Mijn jaar. Jaar dat ik mijn vader heb moeten missen en mijn moeder bij vlagen niet meer weet dat ik haar dochter ben. Dat zij kinderen heeft.

Vanmorgen, ik lag nog in bed, belde buurtzorg af. Typisch. Verwacht van mij geen mooie  kerstgedachtes over de zorg :-). Het gemak en de hulp van buurtzorg weegt amper op tegen de bemoeizucht, de regeltjes en het gezeur.

Wat is het dan heerlijk te kunnen rommelen op het balkon. Als er iets is dat mij energie geeft dan is het dat landgoed van mij en het terras van mijn moeder. De kerstroos op de hoek van haar rechter border bloeit uitbundig.

Het is kerst. ik wens u stralende dagen, heilzame nachten en genot zoals alleen een landgoed u kan schenken.

Kate
25 december 2013


p.s. deze tekst met foto plaats ik integraal ook op mijn K&K blogje. In die tekst zal ik wat links naar andere blogberichten op K&K toevoegen. Indien u dat blog wilt bezoeken, wees er dan wel op voorbereid dat dit een blog met volwassen inhoud is. Ik schrijf er o.a. over BDSM :-).

Op de valreep: iris en ranonkel

Iris Hollandica - 30 bolletjes

Wie zei dat ik een matig mens ben? Lol! Ik heb weer bollen gekocht :-). Het kon nog, zei de mevrouw in het winkelcentrum en ik ben met een natte vinger over te halen.

Iris Hollandica - of, zoals het op de verpakking staat: Dutch Iris. 'All colours mixed'. Yep. Heerlijk. Bont. Kleur!

Ik heb ze in groepjes van drie over de bakken verdeeld maar wel zo dat als ze gaan bloeien, er een strip van iris te zien is. 

Dat wil zeggen dat ik er drie voor in de rechter hoek van H heb gestopt en drie maal drie voor in F - dat is de bak naast of erachter als je vanaf de balkondeur kijkt. Drie links, drie rechts en drie in het midden. 

En dan heb ik in A, de witte bak die nog net een stukje voor H maar vooral voor F staat, ook nog eens drie bolletjes in de rechter achterhoek gezet. Dat is de hoek die direct tegen bak F aanschuurt. Volgt u het nog?

Het zal mooi worden maar ik ben een beetje sceptisch want ik heb eerder iris gepoot en toen verscheen wel het loof maar niet de bloemen. Dat is mijn herinnering maar ik zie in 'het archief' dat ik in 2011 wel drie irissen had...

Het zakje gaf me dertig bolletjes en de rest gaat natuurlijk naar het terras van mijn moeder. Daar heb ik ze, kan ik zeggen nu het een paar uur later is, in de linkerborder gezet in vier groepjes van drie.

Ranonkel - 12 stuks

Behalve iris kocht ik ranonkel en ik vervloek mezelf een beetje. Ja, ik had haast - dacht ik - en ik keek dus niet verder en ja, ik was of ben verliefd op die prachtige boterbloemen.

Maar waarom in hemelsnaam kocht ik wit - dat is nog okay - maar in een zak gemengd met zacht-, babyroze? Grrrrr. Had ik niet meer dan genoeg roze op het terras van mijn moeder dit jaar en hier?

Ik wil kleur. Knallen. Fel. Heftig. Maar nee. Roze en wel van een hele bleke soort. Enfin... Komt wel goed, komt wel op. Ze hebben ca. drie uur liggen weken in water. Langer had ik niet :-). De verpakking raadde zes uur aan.

Twaalf stuks dus waar praat ik over? Lol. Drie bij de aardbeien, een in het regenpijpbakje, een in het cyclamenbakje, een rijtje van vier in B en een van drie in E. Er was er niet eens eentje meer over voor mijn moeder :-).

Even goed nagekeken dat ik ze dit keer goed pootte. Dat is met de 'pootjes' naar beneden. Het blijft leuk dat spelen met aarde en water - want wel nog even bewateren na het planten.

Ik plantte de irissen vanmorgen en de ranonkels nu - rond half vier en het voelde beduidend koeler aan. Misschien moet ik toch plastic om de bakken doen zoals ieder jaar. Misschien toch maar doen. Maar niet meer vandaag.

Kate
11 december 2013

Ontaarde dahlia's

dahliaknol

Kijk, een dahliaknol. Vers 'ontaard' want de dahlia's die ik binnenbracht van het terras van mijn moeder, in grotere potten dan die hier op het landgoed, droogden me te langzaam en ik was bang voor rot. 

Dus heb ik ze alle drie - er staat er nog een op het terras - uit de aarde getild en nu liggen ze met aarde nog om de knolletjes te drogen, aan te drogen. 

Morgen, zal ik er eventueel nog wat aarde af schudden of borstelen en dan gaan ze in een bakje met wat turfmolm ofzo, wel wat vochtig houden vandaar dat ik er nog niet zeker ben of ik al die aarde die nu nog de ruimtes tussen de bolletjes vult, weg zal halen. 

Het is leuk om te frunniken met dahlia's. Ik hou ervan en weet je, als het mislukt... voor schandalig lage prijzen zul je volgend voorjaar nieuwe dahliaknollen of zelfs hele planten kunnen kopen. 

Het prijsbeleid van tegenwoordig blijft me verbazen. Aan de ene kant is het leven veel te duur :-). Aan de andere kant - zeker nu ik weet over telen en de tijd en moeite en aandacht die erin gaat zitten om een simpele komkommer, een gave tomaat, een kleurrijke dahlia te produceren - lijkt veel van wat van het land komt, veel en veel te goedkoop. Enfin...

Maar goed, terug naar de dahlia's, je ziet linksonder het steeltje en ik tel op de foto vijf knolletjes. Als daar, witte puntjes zichtbaar zijn of worden, dan zijn dat de groeipunten waar volgend jaar de nieuwe bloemen uit zullen groeien.

Voor nu zal ik de worteltjes afknippen en ik denk dat ik wacht tot het voorjaar voor ik de knolletjes zal splitsen zodanig dat elk stuk een groeipunt heeft. Ik denk dat ik het zo zal doen.

Kate
8 december 2013

Tussen Sint en Kerst

landgoed op 07-12-2013

Het stormt maar door en de eerste natte sneeuw bleef liggen in de goot. Hagelstormen en ik moest uitkijken dat ik niet uitgleed toen ik de paar meter van huis naar dat van mijn moeder liep. Koning Winter is in aantocht.

Vandaag nam ik de dahlia's mee terug van het terras van mijn moeder. Ik knipte de zielige, kale stengeltjes af tot een paar centimeter boven de aarde en nu mogen ze rusten, bijdrogen in een bak in de keuken zodat ik de slakken kan weghalen die ook nu ongetwijfeld naar de opperlvakte zullen kruipen.

De bak met dahlia's van het landgoed ging gisteren van de keuken naar de trap en binnenkort gaan alle potten in een grote plastic bak onderaan de trap bij de ingang waar het donker en koel is. Tegen het voorjaar zullen ze uitlopen en zal ik eens kijken of ik de knollen kan of wil vermeerderen.

rode biet

Over knollen gesproken... Ik heb een rode biet geoogst :-). Geen idee wat ik er mee zal doen. Misschien gewoon koken en uit het vuistje eten als een soort van snack. Er was nog meer rode bietloof in bak G maar knollen kon ik nog niet zien of voelen en of die nog gevormd gaan worden is de vraag.

peterselie in bak B

In B staat een zielig ogend peterselieplantje. Het is een stuk van een bij de supermarkt gekochte peterselieplant. Hij stond weken gewoon op het terras bij mijn moeder tot ik hem, kaalgeknipt, half bij haar in de kruidenbak plantte en half hier in B. Ik hoop dat het net zo'n krachtige plant wordt als ik een tijd geleden in B had.

Verder heb ik natuurlijk weer stokken weggehaald uit diverse bakken waar het kon. Ik haalde een paar goudsbloemplanten weg en knipte die klein boven de compostbak en ik heb nog een flinke tas met bladeren - meest van het terras - geraapt en de zak bladcompost 2013 bijgevuld.

zaad van leeuwenbek in B

Het is fijn dit te doen. Het is toch of je je ook zelf op deze wijze instelt op kou en een periode van niet meer op het landgoed kunnen en willen. 

Het is het afwikkelen van het seizoen. Afsluiting en het begin van het nieuwe. Ik moet hoognodig mijn zaden opruimen en eens kijken wat ik volgend jaar wil.

leeuwenbek in G

Ondertussen viel mij op, tijdens een stadse wandeling vanmorgen, dat er nog best veel bloeit bij mensen in hun geveltuintjes. Ik zag bijv. Spaanse Margrieten. Hier bloeit de leeuwenbek nog en tegelijkertijd 'oogst' ik het zaad van zijn uitgebloeide broertje. Ook dat met het oog op volgend jaar.

De geraniums zijn iel en Monty Don zou ze ongetwijfeld al hebben verwijderd maar ik niet. Het iele rode bloemetje tegen de witte achtergrond is schilderachtig en de roze/witte bloemetjes aan de andere kant van het rek zijn gewoon mooi. 

geranium in Q op rek

Het landgoed is mooi. Het terras van mijn moeder is een plaatje met verkleurd loof van de hazelnoot boom en vogeltjes die er neerstrijken en weer wegvliegen. Terwijl ik dit type heb ik uitzicht op een prachtig dreigende lucht. Lagen van donkergrijs, wit en alles er tussenin drijven langs.

De wind is gaan liggen. Het is stil. Het lijkt of er rust heerst maar de eerste druppels zijn al gevallen en het licht hier in de kamer is aan. Het is nog herfst. De sint is vertrokken en de Kerstdrukte - die hier altijd wel meevalt - is nog niet daar. Het is stil en rustig. Ik geniet ervan.

Kate
7 december 2013

Even buiten

bladeren voor bladcompost

Zo, net opnieuw een grote tas bladeren geraapt. Mijn buren moeten wel denken dat ik gek ben ofzo... Ze weten niet hoeveel genoegdoening het geeft en hoe goed het is zo bezig te zijn :-).

Een van de positieve neveneffecten was dat ik na dagen mijn landgoed weer opging. Het was zo nat en grijs dat ik zelfs het gordijn dat mij moet beschermen tegen kou en tocht niet weghaalde en het is nog niet eens winter.

calendula, bak Q

Op het landgoed, dat ik natuurlijk wel elke dag vanachter glas en dat gordijn bewonder, getroffen door de laatste, of een van de laatste goudsbloemen in bak Q. Klein, helder geel, om van te houden. 

In bak H bloeit nog de leeuwenbek en toen ik later opruimde, de lege zak van de bladeroogst, de potjes met dahlia's weer terug op hun tijdelijke pre-vorst en pre-binnenhaal plekje, raapte ik een steeltje met zaadkopjes van de leeuwenbek op. Even rammelen, en ja hoor, ik heb vers zaad voor 2014.

worm op klont compost

Ik hoefde me niet over de bakken te buigen om te zien dat de klonten compost er nog onaangetast bij liggen. Dus even losgetrokken met een vleesvorkje. 

Leuk hè, wat je op het landgoed tot tuingereedschap bombardeert? En kijk, daar kruipen de wormen en dat is prachtig want die zetten dat materiaal om in rulle aarde!

petunia in cyclamenbakje

Wat nog? Oh ja, de petunia in het cyclamenbakje. Als ik me iets naar voren buig van achter de pc dan zie ik hem zitten. Fel geel met een geeloranje hart en, als het goed is, bloeit dat tot in de lente.

groen in bak C

Tenslotte fotografeerde ik nog de linker voorhoek van bak C waar groene plantjes groeien. 

Ik had gehoopt dat mijn log uitsluitsel zou geven omtrent de aard van de plant maar nee. Geen flauw idee wat het is maar fijn dat het er staat. Jong groen is altijd welkom.

landgoed op 22-11-2013

En dat herinnert me eraan dat ik ook nog - maar te wazig dus afgekeurd - wilde tonen hoe de knoflook in bak H al opgekomen is. Gepoot op 26 oktober zijn het al sprieten van meer dan 10cm (op de gok). 

Van de tuinbonen of erwten is nog niets te zien. We wachten af... 

Maar dit is wat ik zie als ik de deur open gooi. Het landgoed in al haar pracht op weg naar de winter. Kaler dan het was, nog niet zo kaal als het zal zijn maar op elk moment een genot!

Kate
22 november 2013

Novemberklusjes

landgoed op 13-11-2013, 4 dagen geleden

Ik doe weinig - denk ik, voel ik - en toch doe ik wat ik doen moet want het jaar tikt verder en het landgoed moet in gereedheid worden gebracht voor de komende winter. Een nieuw seizoen: de zomer zijn we al haast vergeten, het heeft al flink gestormd. Raar jaar. Ik doe maar wat alle tuinprogramma's doen, ik recapituleer.

Na een verselijk koude winter en een voorjaar dat maar niet wilde beginnen, was de zomer warm of zelfs heet gevolgd door vroege, heftige herfststormen. Alles lijkt uitvergroot dit jaar en iedereen is laaiend enthousiast over de oogsten maar ik ben het niet :-). Zeg maar hoe het komt...

lidcactus: op 10-11-2013 nog in de
knop maar nu uitbundig bloeiend

Voorwaarts dan maar. Zonder spijt of wroeging. Het is goed zoals het is. En dat is het zeker. De nasturtiums gloeien, branden door de grijze dagen. Koorden van oranje lichtpuntjes. En binnen ben ik betoverd door de lidcactus die groots uitpakt vol van prachtig roze-rode bloemen.

Op het terras van mijn moeder mislukten de aardappels zoals hier, maar de compost waarin ik ze had gelegd, leverde prachtig kruimige aarde (mag ik het zo noemen?). Hier heb ik vandaag mijn zak gekeerd. Grote klonten compostmateriaal legde ik op de bakken, in hoeken, langs uitlopende bollen.

Ik heb nog steeds wat met het maken van compost :-). Natuurlijk, bij mijn moeder waar ik nu dagelijks kook, was het materiaal gevarieerder dan hier en toch is er iets gebeurd met de koffiedrab, het papier, kartoen, oud plantmateriaal en een verdwaalde schil van een banaan of een klokhuis.

De zak was te breed om langs bakken A en E te trekken, te zwaar om hem er overheen te tillen. Een week ofzo geleden had ik al het bovenste deel overgeheveld in een van de plastic bakken waarin ik in de winter het materiaal verzamel (de wit doorzichtige bak rechts, in het verlengde van de balkondeur op de foto van het landgoed).

Grote bakken van Ikea die helaas met deksel dicht toch nog water doorlaten maar verder wel voldoen. Twee, drie boven elkaar, dat is genoeg wanneer ik hier kook. Geen idee hoe ik het bij mijn moeder ga doen want het is eeuwig zonde al dat groenteafval weg te gooien :-).

klonten compost op bak B

Hoe dan ook, vandaag een droge en lekkere dag om op het landgoed te zijn en de zak moest leeg want regen wordt voorspeld en af is af. 

Klonten op de aarde en wat ik over had, in de plastic bak. Heerlijk karweitje. Beetje lopen, bukken, trekken, sjorren. Goed voor de lijn - zo mag ik hopen. Goed voor de geest. En, het spelen met compost maakte mijn handen heerlijk zacht :-).

Later, toen ik weer terug keerde van de lunch met moederlief, heb ik een plastic tas gevuld met afgevallen bladeren. Ook dat proces is later dit jaar dan anders. 

bladeren voor bladcompost

Vorig jaar heb ik het niet gedaan maar bladcompost is heel goed voor de aarde en het is makkelijk genoeg het te maken. Je hebt alleen geduld nodig. Ik keek in de zak die er nog lag, onderin het rek. Het lijkt of er niets gebeurd is al die tijd dat die zak er heeft gelegen maar je weet het niet.

Als ik dan zo bezig ben, deze tijd van het jaar dan trek ik ook - waar het kan - stokken uit de aarde. De electra buizen zet ik tussen rek en gevel, de bamboestokken veeg ik af met een oude doek en ik zet ze onderste boven, dus met natte kant omhoog, in een hoge bak binnen in een loos hoekje.

En dan is het eigenlijk wachten op de vorst. Ik zei vorige keer al dat ik niet van plan ben mijn bescherming aan te brengen dit jaar. We zullen zien of ik stand hou. Het is wel onderdeel van het zorgen voor en het is ook altijd weer zo'n klusje dat heerlijk is om te doen op een zonnige middag in november.

dahlia's op een rijtje

Nadat de vorst erover is gegaan zal ik ook de dahlia's naar binnen halen. Het loof afknippen, de potjes in een bak - hopelijk is de aarde al redelijk droog maar niet uitgedroogd en zeker niet veel te nat. 

Vorig jaar heb ik ze in een mega formaat plastic bak gezet, de grote potten onder, de kleinere er bovenop. Deksel erop en klaar. Niet te koud, niet te warm, niets aan gedaan de hele winter. In het begin misschien even kijken of er slakken uit de aarde gekropen zijn en die verwijderen maar ik had dit jaar mooie bloei dus ik herhaal dit recept en hoop op veel bloemen in 2014


Kate
17 november 2013

De tijd vliegt als een koolmeesje

geluk(t)! foto van koolmeesje

Net als vorig jaar, heb ik bezoek van de koolmeesjes. Al dagenlang. Anders dan vorig jaar was ik er al op voorbereid. En, opgepikt van een van de tuinprogramma's op de BBC heb ik een aantal uitgebloeide zonnebloemkoppen op het gaas boven de bakken gelegd. 

Eigenlijk niet nodig want ik laat de bloemen staan en in het programma 'onthoofden' ze de uitgebloeide koppen om meer, nieuwe bloemen te krijgen. De afgeknipte koppen - zo noem ik ze maar - werden er  langs het pad gelegd.

Natuurlijk vergat ik dat alles prompt tot het getjilp van de vogels me naar de deur lokte en ik zag wat maar lastig op foto vast te leggen is. Ze vliegen op de trellis en vandaar op de bloemhoofden op het gaas en aan de stengels. Leuk!

Vandaag is het officieel wintertijd en dit af- en aanvliegen is natuurlijk ook een voorbereiding op de winter. Ikzelf ben zo druk dat ik de tijd vergeet en de data op mijn magneetbord zijn nog die van twee weken geleden :-).

Het is al bijna november. En, stom stom stom, ik had knoflook moeten poten. Zoeken in mijn blog - grin, ik blog voor mezelf zoals u weet :-) - zag ik dat dat in de derde week van oktober had moeten gebeuren, niet bij volle maan en liefst op een worteldag conform de maankalender. Ach ja.

Ik om kijken naar mijn bord en pffff het kon nog net: 22 oktober. Ik wilde de datum in mijn agenda zetten, die op de nieuwe telefoon en tja... Gek. Nog eens kijken. Televisiegids erbij, datum onderop mijn desktop en ja hoor.... Voorbij.

Ik heb nog geprobeerd een alternatief te vinden in oktober maar de eerste worteldag was ergens begin november. Gisteren was het aardig weer en wie weet wat er volgende week weer op het programma staat. Poten dus.

Als altijd is dan de vraag in welke bak ik volgend jaar wortelgewassen wil en kan hebben. Wisselteelt, het wisselen van de gewassen per bak per jaar. Ook dat had ik nog niet uitgevogeld.

Er was wel een lijstje, gemaakt toen ik met dit jaar aan het stoeien was, maar of dat nu het definitieve plan wordt, weet ik niet. Soms komen gewassen niet op - zoals de wortels in bak C en is het dan nog wel een wortelbak? In dit geval wel want bak C was dit jaar de knoflook bak. Enfin...

Net als dit jaar heb ik drie rijtjes van vijf teentjes knoflook in een van bakken gepoot. Dit keer in bak F. Dacht ik. Hahahha. Ik ben zo vreselijk niet geconcentreerd als ik hier ben. Toen ik logde en nog eens keek, waren ze in bak H beland die ernaast staat. Ach ja...

Hetzelfde gebeurde met twee rijtjes doperwten, Marktovereraar en Kelvedon die links en rechts bak F bezetten terwijl ik ze in de bak ernaast, I had willen hebben. Grrrrr. In het midden van F deed ik een rijtje tuinbonen. 

Een erwtbak is geboren. Gewoon omdat het leuk is jong groen te hebben in de winter. Ik meen me te herinneren dat een vervroegde oogst, wat het idee achter weeuwenteelt is, niet echt lukt hier door vocht, denk ik. 

Stokken gaan uit de aarde waar het al kan. Uitgebloeide nasturtiums haal ik weg om de bloei uit te rekken. Er staan bietjes die ik binnenkort ga oogsten. Twee of drie stuks :-). De drie iele cosmosplanten heb ik verwijderd.

koolmeesje op een zonnebloemkop

Zo ga ik november in. Ik ben dit jaar niet van plan het landgoed extra te beschermen maar wellicht dat ik nog verander van gedachte. Nu ik dit type zitten er twee koolmeesjes in mijn zicht. 

Ik gun ze alles maar schudde toch maar een handjevol zonnebloempitjes uit de kop van de plant om volgend jaar te zaaien. En ik denk ook dat ik niet alle zonnebloemen in de aarde laat staan. 

De stengel van vorig jaar staat er nog. Misschien blijft die naast de deur, langs te regenpijp ook overeind maar de rest ga ik ruimen. Zodra de vogeltjes uitgegeten zijn. En anders leg ik de bloemhoofden op het gaas.

Kate
27 oktober 2013 

Voorjaarsbollen, het begin

Tulp Spring green; Fritilarria;
Allium Gladiator

In het kader van tuinieren is gezond voor hart, bloedvaten en cholesterol, en omdat het mooi weer ervoor was, en omdat elk grammetje minder toe te juichen is, en tijd voor mijzelf van harte werd aanbevolen door de heren doktoren die ik deze week raadpleegde, naast het feit dat het gewoon wel tijd werd en leuk natuurlijk, gingen vandaag de eerste bollen de aarde in :-).

Al enige tijd geleden had ik bollen gekocht. Natuurlijk weer uit mijn hoofd want plannen is lastig hier en mijn lijstje 'te kopen' staat op mijn pc die ik natuurlijk niet bij mij heb en de phone is nog niet zo ingeburgerd dat ik er mijn lijstje op heb staan. Onthouden: dit - lijstjes overzetten - doen want handig! 

Maar, eenmaal genoteerd onthoudt dit warrig hoofd dingen wel min of meer dus het kwam goed. Het komt altijd goed natuurlijk want kopen is leuk en bollen kopen is erg leuk. Alsof ik in een snoepwinkel rondliep bekeek ik de bloemen en kleuren en ik keek zowaar ook nog naar bloeitijd en -hoogte. Ik moest 'veel' alliumbollen kopen voor bij mijn moeder.

Ik kocht Allium Gladiator. Grote bollen die mijn hand vulden en wel 150 cm hoog worden. Ik pootte ze helemaal achterin de linker border op het terras van mijn moeder die rechttegenover het grote raam van de woonkeuken ligt. 

Vorig jaar heb ik op het landgoed ook Gladiator gepoot maar dat was ik vergeten. Ik dacht dat het Giant was maar niet dus. Leuk want ze deden het geweldig.

AlliumTrommelstok + Albopilosum

Vóór deze hele hoge allium, zette ik - nog steeds bij mijn moeder - Allium Albopilosum. Deze wordt 50 cm hoog en heeft een prachtig roze/rode kleur. Drie stuks gingen er in de border. 

Tenslotte kocht ik Trommelstok, Allium Sphaerocephalon. Een iets taps toelopende bol die naar paars neigt. Dit zijn in vergelijking met Gladiator hele kleine bolletjes overigens. Kleiner dan een walnoot. 

Van de 25 stuks in het pakje hield ik er drie achter die hier in de bakken D en Q gingen - mooi in het midden tegen de achterwand van het rek. De derde vond een plekje in bak H.

Wat ook nog de aarde inging vandaag waren de Kievitseitjes, Fritillaria Meleagris. Ik had er twee zakjes van tien van gekocht maar had er meer nodig bij mijn moeder dan gedacht. 

Ik hield er met moeite vijf achter voor mijzelf en in ieder van de zwarte bakken tegen het hek (H, F, I, G, C) pootte ik een bolletje in het midden. De bolletjes gaan hopelijk vermeerderen dus dit volstaat.

Tulipa Red; Uncle Tom Red

De tulpen heb ik bewaard voor een volgende tuinronde. Rood was mijn wens voor in diezelfde linker border op het terras. 

Dat zorgde nog even voor wat twijfel vandaag want de alliums en fritillarias zijn overwegend paars/roze van kleur. 

Deze bloeien echter na de tulpen en dus heb ik geen probleem met kleur clashing. Bovendien is de ervaring dat dat niet bestaat in de natuur.

Rood dus door het roze en paars heen. Rood zoals gevraagd aan mijzelf in mijn moestuin log en dat werd het: twintig stuks Tulipa Red en ook nog twee zakjes van zeven Uncle Tom Red - een dubbele tulp. 

Voor hier op het landgoed in bak G had ik genoteerd dat ik drie witte of gele tulpen erbij wilde. Ik kocht Spring Green. Vijftien witte tulpen met een groene nerf - zie de bovenste foto. Zeer stijlvol.

Tulpen Rembrandt

En ja, weken later kwamen we ergens anders. En ik keek opnieuw bij de bollen. En ik kocht. Tulp Rembrandt. Prachtige kleuren combinaties in de kelk. Kijk maar op het plaatje. 

Wellicht te druk. Misschien vallen ze weg tussen de andere bollen. Geen idee. Ik moet nog uitvogelen waar ik ze zal poten - of is het planten? Deze tulpen verdienen een veldje apart. Zal wel niet lukken :-).

Dit gaat wat puzzelwerk vergen en tijd dus die ik nu niet heb. Komt wel. Moet wel. Tijd voor mezelf maken. Bewegen. Goed eten. Goed uitrusten. En tuinieren op het landgoed en het terras van mijn moeder. Een heerlijke opdracht. 

Wandelen, zei mijn huisarts. Misschien naar Het Kruidvat. Daar haal ik ook altijd nog wat bollen vandaan :-). Goed plan, strak plan! Bollen kun je nooit genoeg hebben, schreef ik vorig jaar en dat die gedachte is er nog steeds :-).


Kate
20 oktober 2013

Laatste tomaatjes

Gisteren de allerlaatste tomaatjes van het jaar geoogst. 
Prachtig, toch? Lekker, ook! 
Romaatjes. Eigen zaad. Volgend jaar weer :-).

Kate
18 oktober 2013

Blik op het landgoed

blik op landgoed door de
balkondeur op 08-09-2013

Alweer een maand voorbij. Morgen is het oktober. Als je zo druk bent met zorgen en zorgen dan blijft er helaas niet veel tijd over om te bloggen en te vast te leggen. Zelfs niet om te genieten. Toch doe ik het. Gestolen uurtjes.

Te moe om veel anders te doen dan wat te gamen en dan kijk ik door de balkondeur en ik zie, zag in dit geval op 8 september jl., dit schitterende schilderij van bloemen, vruchten, kleur. 

Felle kleuren die je tot leven wekken. Nasturtiums en tomaatjes, oranje, nog lichtrood - kleuren die elkaar versterken, die mij sterken.

Ik doe niet veel op of aan het landgoed. Gisteren heb ik heerlijk zitten 'spelen' met mijn compostzak - de aardappels zijn ook dit jaar niet gelukt maar het compostmateriaal trekt wormen en kevertjes en beestjes. 

Te nat als altijd maar desondanks gebeurt het. Al heb ik niet veel toegevoegd dan koffiedrap en papier - een verdwaalde groente- of fruitschil daargelaten. Ik stortte de inhoud van de zak in een bak, trok de klonten open, voegde nog wat karton toe en retourneerde alles in de zak.

Over een paar weken of nog wat later als het zonnig is, zoals de afgelopen dagen en vandaag, en de nasturtiums moeten worden opgeruimd(*) en de aarde leeg lijkt - maar niet is - dan zal ik de zak legen en verspreiden over mijn bakken.

In die bakken groeit het wonder van volgend voorjaar al. Ik zag vandaag het eerste loof van mijn bollen al boven de grond uitsteken. Bijzonder. Een aantal weken geleden, als altijd onverwacht in een tuincentrum, kocht ik nieuwe, extra bloembollen.

Rode tulpen voor bij mijn moeder op het terras in de border die recht tegenover het grote keukenraam gepositioneerd is en voor mij. Ik had genoteerd dat ik ook wat witte tulpen wilde. Ook die kocht ik, wit met een groene lijn. Daarnaast nog wat fritillaria - kievitsbloemetjes en drie alliums gladiator voor mijn moeder. 

appel van het terras 29-09-2013

Daar, bij mijn moeder heb ik gisteren het laatste appeltje geplukt. Meer dan twintig appeltjes kon ik oogsten van de twee terras appelboompjes. Klein maar fijn. Maar, na nul pruimen waren er geen vijgen dit jaar en de hazelnootoogst valt ook tegen.

leeuwenbek (l) en calendula (r)
in bak Q op 22-09-2013

Wat absoluut niet tegenviel was de groei en bloei van de leeuwenbek. Opgekweekt uit zaad van vorig jaar gekochte planten. 

Ze bloeiden en gaven vreugde maar nu lijkt het wel of ze volwassen zijn geworden. Grote bossige planten heb ik in bak H en Q en ze bloeien nog beter dan eerder. Prachtig!

Gek, ik gooide zomaar wat zaad van de calendulaas her en der en opeens, bijvoorbeeld ook in bak Q rechts van de leeuwenbek, krijg ik nieuwe goudsbloemen. Ze zitten nog in knop ook. Geen idee of er bloemen komen maar het is in elk geval voor mij opnieuw wonderlijk mooi.

rode biet in bak H
op 22-09-2013

Tenslotte toch nog even over groentes. De pronkbonen vallen tegen. De slabonenplanten heb ik gisteren afgeknipt boven de aarde. De courgetteplant ging ook uit de aarde. Tomaatjes deden het redelijk goed. 

Ik zag bij kennissen een prachtige grote bossige - woord van de dag! - chiliplant die ik ze gegeven had als jong plantje. Wel tien pepers droeg de plant maar hier en bij mijn moeder is het armoede: misschien een pepertje aan een plantje bij ieder van ons :-).

Ik heb wel een paar rode bietjes. Leuk! Die gaan binnenkort in de pan. Ik zaaide wat snijbiet maar dat kwam vooralsnog niet op en gisteren gooide ik nog wat zaad voor veldsla in bak G. Dat is het dan wel tot ik weer knoflook ga planten eind november :-).

dahlia op 22-09-2013

Het landgoed is prachtig zelfs nu ik er weinig tijd voor heb. Natuurlijk, ik haal de uitgebloeide bloemen weg om de bloei te verlengen. 

Ik gieter in elke bak een literfles water als het nodig is. Maar dat is het ongeveer wel. Meer kan ik niet doen, nu. En dat is goed. Prima. Fijn.

Het is een bijzonder jaar. Hartverscheurend moeilijk en moeizaam maar prachtig, sereen en vol liefde. Ik ben een gezegend mens. 

Kate
30 september 2013

(*) maar, bij nader inzien, hopelijk en naar verwachting hoeft de nasturtium er nog lang niet uit want hij bloeide bijvoorbeeld nog in januari 2012.

Majestueuze zonnebloemen

zonnebloem in bak D op 21/08/13

September alweer en hoog tijd de camera te richten op mijn zonnebloemen. Na jaren tevergeefs zaaien, had ik vorig jaar een prachtig exemplaar met een hoofdbloem en eronder vier kleine bloemen. Toen de bloemen zaad vormden, kwamen o.a. koolmeesjes op bezoek. Erg leuk. Het geraamte van die vreugde staat er nog, in bak G.

Dit jaar had ik meer succes. Ik had, heb twee nieuwe soorten gekocht bij de Lidl: Herbstschönheit en Gelbe Riesen. De eerste soort met meerdere stengels en een hoogte van 1.80m, diverse tinten ook zo te zien op het pakje. Gelbe Riesen, de naam zegt het al min of meer: een grote gele bloem op een stengel van twee tot drie meter. 

zonnebloem in C op 24/08/13

Zal ik maar aannemen - ondanks het feit dat ik ook oud zaad, Autumn Beauty en Avondzon zaaide - dat deze verse soorten gekiemd hebben (of is het zijn?). Gezaaid heb ik. Voornamelijk in april maar ook nog in mei en zelfs in juni. 

Op alle mogelijke manieren heb ik gewerkt aan de pracht van zonnebloemen op het landgoed en bij mijn moeder. Ik zaaide voor - zowel in closetrolletjes als in kleine bakjes, ik zaaide insitu - dat betekent rechtstreeks in de grond. Het werkte!

Vier stengels en diverse soorten sieren het landgoed. Ik meen dat eerst de bloem in bak D bloeide - maar ik heb niet zo goed gelogd als in andere jaren. 

In de linkervoorhoek van de bak klom ze langs de zijkant van het rek en kuste het skelet van vorig jaar. Een grotere maar kortere bloem met vier maatjes die boven de hoofdbloem uittornen. Mooi.

zonnebloem in bak C op 24/08/13

Er onder, in bak C maar overhellend over bak G en, net als vorig jaar, geleid langs het gaas dat boven de bakken hangt, is er een met op dit moment zeven bloemen! Heel zacht geel van kleur.

En dan is er de joekel naast de balkondeur, langs de regenpijp, in bak B. Dit is overduidelijk Gelbe Riesen en een zonnebloem zoals je ze op je netvlies hebt staan. 

Een grote bloem, een recht stengel - wat een kracht om dat gewicht van de bloem te dragen. Dag na dag, welhaast elk uur als ik hier was, zag ik hem groeien. Hoger dan het dakje in hij niet gekomen maar het was een imposante klim.

zonnebloem in bak B op 24/08/13

Vandaag is hij over het hoogtepunt heen. Stiekem hoop ik dat wat van het zaad in B zal vallen en mij volgend jaar zal verrassen...

De kleinste van het span staat in bak A. Het duurde even voor ik in de gaten had dat ik nog een zonnebloem zou krijgen. 

Het stengeltje was en is veel dunner dan die van de overige zonnebloemen. Het knopje ook maar een knop was er en ook hier volgde ik het proces van groei gespannen.

zonnebloem in A op 01/09/13

Vandaag bloeit hij dan. Een heel andere bloem lichtgeel met rode strepen. Bijzonder. 

Dit is waarom ik soorten als Avondzon en Autumn Beauty had gekocht. Die zijn welliswaar minde geel maar ik vond het - toen ik Gelbe Riesen nog niet had leren waarderen - interessant eens een andere kleur zonnebloem te zien. En inderdaad, het is meer dan leuk.

zonnebloem in B op 24/08/13

Tot slot nog even van dichterbij de klassieke zonnebloem zoals wij hem kennen. Onmiskenbaar door de fel gele tint en het grote volle bruine bloemhart: Gelbe Riesen in B. 

Groot, mannelijk bijna met een dikke, lange steel. Een machtige bloem. 

Het loof, wellicht door de grote onttrekking van vocht en voeding richting bloemhoofd, is vaak verlept en lelijk maar de zonnebloem is majestueus.

Zeker een van de winnaars van dit jaar.

Kate
1 september 2013

Shades of pink

Druk, geen tijd voor bloggen en vaak niet eens om te fotograferen en als ik dan, zoals net, met mijn cameraatje op het landgoed sta en een blogje wil maken, kan het gebeuren dat ik een hele reeks foto's tegenkom die waren bedoeld voor een blog dat nooit gemaakt is. Zoals dit. 

Lange inleiding om te zeggen dat dit de foto's zijn van 31 juli 2013 en dat ik het blog nu schrijf - op 10 augustus dus. Ik noem het Shades of pink - met een knipoog naar dat slecht geschreven boek en mijn veel mooiere verhalen over hetzelfde onderwerp. Zoekt en gij zult vinden, indien u zou willen.

Roze. Bij mijn moeder op het terras is het de hele zomer al een zee van roze bloemen. Elk jaar is anders en dit jaar, niet bewust maar de keuze in de winkel - wie zegt dat dit een vrij land is? - was beperkt tot roze. 

Maar, ondanks mijn meer dan lichte irritatie over die kleur, is het toch heel mooi en vrolijk geworden en wij genieten dagelijks van petunia's en fuchsia's, begonia's en geraniums, nog een soort waarvan ik even de naam kwijt ben en nog iets waarvan ik de naam helemaal niet heb opgepikt :-). Geen foto, nee.

Hier op het landgoed ligt dit jaar de nadruk meer op bloemen dan in de jaren hiervoor. Zo voelt het en zo was het ook wel ongeveer bedacht. Ik ben hier gewoon te weinig momenteel en, eerlijk is eerlijk, ik ben te lui om een stroom aan groentes voor te zaaien en uit te planten. 

En waar ik zaaide, komt het niet op. Grom grom grom. Knoflookbak is dus nog leeg ondanks handenvol wortelzaad. Zelfde met de bloembollenbak I, eindelijk bruikbaar maar snijbiet en andijvie - ik zie ze niet. Goed, ik mopper vanaf hier niet meer want ik heb wel boontjes en tomaten en vast, straks, pronkbonen dus het landgoed is niet helemaal groenteloos.

Okay, bloemen dan. Gek genoeg, na de zee aan gele goudsbloemen (=calendula), en voor de oranje nasturtiums die nu (10 aug.) door de tomatenplanten groeien, en de zonnebloemen, daarover wellicht later, was het ook hier roze wat de klok sloeg en nog steeds overigens.

Ik heb ze al getoond in al hun pracht maar hier is dan mijn collectie roze bloemen. Allemaal een andere tint. Spannend, mooi, lief, gevlekt of effen. Het is er allemaal.

allium purple sensation

Dit is de uitgebloeide bol van de allium purple sensation, drie stuks in bak B langs de rand van het dak van de buren. In bloei al heel bijzonder en uitgebloeid een mooie sculptuur met roze, tja wat en zaadknopjes aan het einde. 

Vandaag, 10 aug. zag ik bij de buurman van dit exemplaar het zaad zitten in de opengesprongen zaadknopjes. Ben benieuwd hoeveel alliums ik volgend jaar zal hebben :-).

cosmos in bak B

Dit bloemetje is een cosmos, cosmea heet het officieel geloof ik. Gezaaid van zaad hier verzameld of bij mijn nichtje die een hele reeks heeft staan langs het pad naar haar garage. 

Ik heb drie planten staan in B: een bloeit wit, een lichtroze, een donkerroze. Erg leuk. Bij mijn moeder, na de waanzinnig grote boom welhaast in roze van vorig jaar, staat er nu een kleiner exemplaar in het wit. Ook mooi.

dahlia roze o.a. achter rek

Een andere tint roze, dat kun je wel zien ondanks de foto 'en face' is dahlia roze. Dit jaar ongekend geluk gehad met de vermeerdering uit de oude knollen. Alle planten bloeien. Het blijft een lief bloemetje maar misschien dat ik volgend jaar toch met een iets robuustere soort wil experimenteren.

Ik kocht bij de Praxis, ook bij gebrek aan keuze, drie hanggeraniums. Een rode, een roze en deze in het wit met roze. 

hanggeranium links achter rek

De roze ging naar mijn moeder en deze heb ik links achter het rek geduwd. Een dahlia rechts ernaast met in dezelfde pot een cremewit bloeiende leeuwenbek en op de andere hoek de rode geranium. 

Door het groen van de tuinbonen heen piepten de bloemen en het was fraai. Is fraai ook nu de tuinbonen weggehaald zijn.

leeuwenbek in bak I

De leeuwenbek toonde ik al eerder in al haar glorie. Op diverse plaatsen hier en bij mijn moeder bloeit ze en ik ben apetrots want gewoon uit zaad dat ik verzamelde van de planten van vorig jaar. 

Tip: volgende keer het zaad op kleur sorteren. Maar, verrast te worden door roomwit of roze of oranje-geel is ook leuk. Dit exemplaar staat tegen het balkonhek achter in bak I en het groen met de witte bloemetjes er voor is, meen ik, bloeiende peterselie :-).

tigridia

En dan is er tenslotte nog de tigridia. Vandaag, tot mijn verrassing, weer een bloem in bak B en deze is van 31 juli. 

Tussendoor had ik zelfs een dag vier bloemen tegelijk in bloei en een stengel had twee bloemen die beide bloeiden. Een hit. Zondermeer.

Shades of pink. Zeker niet vervelend. Niet saai of eentonig maar volgend jaar... Weet je, ik denk aan wit. Witte bloemen met mooi groen - hahaha. 

Nee, dat gaat vast niet gebeuren. Het is te leuk om kleur te hebben. Veel kleur en dan graag in vijf of zes of vijftig tinten.

Kate
31 juli en 10 augustus 2013