Begin van de ijstijd

bloemen in mijn gezichtsveld

De ijstijd is begonnen! Vanmorgen lag er ijs op het platte dak waarop ik uitkijk en het was merkbaar kouder toen ik buiten kwam. Het landgoed heeft er nog niet onder geleden. 

Ik heb besloten de bakken niet af te dekken. Ik prefereer het genot van zicht boven de veiligheid van bedekking, afdekking. 

top van een tuinboonplant

Egoïstisch misschien om mezelf boven mijn planten te stellen maar die plantjes redden het wel. Echt wel. De tuinbonen, kijk hoe mooi en jong en fris de toppen eruit zien, zullen overleven. 

De erwtjes zijn toch al wankel, ik heb ze waarschijnlijk te lang beschermd, de cloches te laat verwijderd. Ik zal ze opnieuw zaaien, sowieso ga ik nieuwe erwtplantjes in bak F doen. Knoflook doet het ook goed in de kou - het komt de bolvorming ten goede. Nee, ik ben niet bang.

spaanbakje met links nasturium

Ik geniet te veel van het zicht van mijn landgoed. Al is het achter het glas van mijn deur. 

Recht voor mij staat het rek met bovenaan het spaanbakje waar ik vanaf jaar 1 bloemen heb gezaaid. Nu bloeit de onbekende bloem en nog steeds kronkelt jong en fris-uitziend groen van de nasturtium om de staanders.

De plank eronder herbergt bak 8. Een van de oude sinaasappelkistjes waar rechts in de hoek de laatste tagetes staat. Er zitten zelfs knopjes in maar die zullen niet uitkomen. 

Ernaast staat een fuchsia onder een yoghurtpotje. Het is een stek van een van de geveltuintjes in de buurt van het verzorgingstehuis waar mijn vader woont. Wij hebben hem samen 'gejat' en hij heeft gebloeid in bak 8. Aan het eind van de herfst heb ik een stek genomen en naar binnen gebracht. Het moederplantje laat ik staan. Ik hoop dat het zal overleven.

bak 8: viooltje, fuchsia, tagetes

Links in de hoek bloeit eindelijk een van de viooltjes die ik na lang zoeken kocht op de Lindengrachtmarkt. Ze willen niet echt. Wel bij mijn moeder maar hier is het kwakkelen. 

Maanden kijk ik al tegen groen aan maar de uitgeknepen bloemen zijn langzaam in het terugkeren. Nu dus. Ik ben benieuwd of ik nog nieuwe bloemen in het cyclamen- en hangbakje zal treffen.

helleborus in het hangbakje

Gelukkig doet de helleborus het wel. Het steelt de show in het hangbakje en achter mijn pc zit ik op de eerste rang.

Als de natuur wil nemen waar ik zo van geniet, dan is het haar recht. Ik zal opnieuw zaaien en planten wat verdwijnt door of in de vorst. Maar, zolang het kan, zal ik genieten van het groen, van de bloemen, van de groei en het leven. 

Daarom heb ik mijn landgoed niet afgedekt. Niet de bakken onder het hangbakje, niet het rek, niets. Het vliesdoek blijft binnen en ik laaf mij aan wat er buiten is.

landgoed op 29-01-2012

En, zo mooi, nu ik de links plaats naar oudere blogberichten besef ik hoe elk plantje, elk hoekje op het landgoed, elke bak een verhaal heeft, een geschiedenis. 

Dat is iets dat je niet kunt bedenken als je een balkon krijgt en erover denkt er plantjes, kruiden, groentes, bloemen op te zetten. 

Zei ik al hoe blij ik met mijn landgoed ben :-)? Ik kan het niet genoeg herhalen: ik ben zo blij met mijn balkon, mijn moesbalkon, mijn landgoed!


Kate
29 januari 2012