Bloemen: Lied ohne Worte

tagetes of afrikaantje

tomaat

komkommer

aardappel

kervel

kapucijner

slaboon

nasturtium

Erwtjes op mijn bord

Vandaag, gokte ik, waren de erwtjes groot genoeg om te plukken. 

Als altijd raadpleegde ik mijn goede vriend W.W.W. Internet maar die zei slechts dat ik niet te lang mocht wachten omdat anders de erwtjes te groot en te melig zouden zijn. 

Ik moest maar dagelijks een of twee peulen openen om het juiste tijdstip te bepalen. Tja... dat werkt niet als je maar een paar erwtenplanten hebt.

Maar, natuurlijk er zijn wel degelijk ook uiterlijke tekens. Zo kun je door de schil van de peul de erwten zien en voelen zitten. Je kunt peulen vergelijken, dikke peulen zijn rijper, heet dat zo?, dan dunne. Enfin, Ik had meerdere sites geraadpleegd zowel Nederlandse als Engelstalige voor zo compleet mogelijke informatie en ik gokte niet verkeerd. 
 
Zestien peulen heb ik geoogst. 

Je moet voorzichtig zijn de plant niet te breken bij het eraf trekken van de peulen en aangezien ik nogal onhandig ben, gebruikte ik gewoon de keukenschaar. 

Ik leerde ook dat het uiteinde van de peul, de kelk (in Engels: calyx) bij het oogsten aan de vrucht moet blijven opdat deze vers blijft tot het moment van doppen.

Zestien peulen, ik had 'begroot' dat er acht erwten in een peul zouden zitten en dit was het moment van de waarheid. 

Ik eindigde met 123 erwtjes op mijn bord.

Een hand vol erwten die ik even heb geblancheerd en daarna zonder enige toevoeging als voorgerecht heb genoten.

Zoet, knapperig, vers - deze erwt heet Marktveroveraar. Ik vond het een vreemde naam maar volgens de omschrijving op de verpakking is hij "buitengewoon produktief en smakelijk". Dat laatste kan ik na vandaag zondermeer beamen.

Ik las dat je ongeveer drie keer kunt oogsten, geen idee maar het lijkt me weinig na al dat wachten, nu ik ze geproefd heb... Maar, de kapucijners gaan ook hard, ik tel - misschien omdat ze door de paarse kleur zichtbaarder zijn - nu al meer peulen dan aan de erwtenplanten en ook mijn sla is weer zover dat ik een flink bord kan plukken. 

Wow, dit is echt leuk. Meer dan leuk!


Kate
27 juni 2010

Aardappelbloemetje

Dit is het eerste geopende bloemetje van de aardappelplanten. Jammer dat het zo klein is want het ziet er schattig uit!

Kate
26 juni 2010

Het tagetes experiment

De transformatie van stadsbalkon via moesbalkon naar landgoed of zelfs jungle is een groot experiment. 

Zonder formele kennis over het moestuinieren, kennis die me vast zou ketenen aan gebaande paden die wellicht niet voldoen hier op het Amsterdamse stadsbalkon, bebouw, manage en koester ik mijn domein op eigen wijze.

Een van de leidende motivaties in dezen is het ruimtegebrek. Daarom en omdat ik de moederplant ooit in deze hangpot had gekocht, besloot ik de stek van een van mijn moeders aardbeiplanten op te hangen naast de balkondeur. 

De plant hangt relatief hoog, zo hoog dat ik niet op de pot kan kijken zonder op een trapje te gaan staan. Dat zou ik niet elke dag doen, dat was me direct al duidelijk. Veel vaker zou ik dus tegen de onderkant van de pot aankijken. Dat bracht me op een idee.

Een van de noviteiten die ik ergens op internet was tegengekomen was het ondersteboven telen van tomaten. Dat zou beter of makkelijker zijn om een aantal redenen - geen idee of ze hout snijden, eerlijk gezegd vind ik het niets zo'n grote tomatenplant met de kruin naar de grond gericht.

Maar, een klein bloemetje in de aardbeipot dat de onderkant van de witte pot kleur zal geven en daarmee het landgoed waar niet heel veel plaats is voor bloemen? Dat leek me leuk. Zo gedacht, zo gedaan.

Met enig kunst en vliegwerk, vulde ik de witte hangpot met een laagje aarde daarop een laag drainage korrels en daar bovenop aarde tot de rand van de pot. In de drainagegaten van de bloempot duwde ik zaadjes van de afrikaan (tagetes) en goudsbloem (calendula) en in de pot zelf kwam de aardbeistek waarna ik boven- en onderkant rijkelijk besproeide met water.

De aardbeiplant gaf bloemetjes die ik eruit kneep om daarmee een sterkere plant en grotere aardbeien te stimuleren. Tot nog toe zonder resultaat. De plant heeft niet meer gebloeid en ik verwacht geen aardbeien van eigen landgoed te kunnen proeven.

De zaadjes deden het beter. Uit een van de drainagegaten sproten zowel een goudsbloem als een afrikaantje. Vandaag zag ik dat het afrikaantje bloeit. 

Ik had niet eens gezien dat er een knopje was gevormd. Het is een prachtig bloemtje in de kleuren oranje en rood en het past helemaal bij de oranje nasturtiums die eronder naar boven reiken.

Een prachtig experiment! Een machtig voorbeeld van hoe verrassend en gewoon leuk experimenteren op het landgoed is.

Kate
25 juni 2010

Komkommerplant in bloei

Diep in de jungle dat landgoed heet, bloeit de komkommerplant en net als bij de courgette en eigenlijk ook net als bij de erwtjes en boontjes, volgt de vrucht de bloem. 

Het verschil met de peulvruchten is dat de bloem op de vrucht blijft zitten. De courgettebloem is eetbaar, heerlijk om te vullen bijvoorbeeld - hoe het met de bloem van de komkommer zit weet ik (nog niet). 

Komkommers zijn van origine kasplanten. Het Nederlandse klimaat is te koud. Dat geldt ook voor de aubergine, de paprika, okra en spaanse peper - die overigens bij mijn moeder maar hier nog niet bloeit. Toch staan al deze vruchtplanten op mijn balkon. Met temperaturen zoals vandaag en voor komende week voorspeld zou dat geen probleem moeten zijn.

Bovendien, deze komkommer is een snackkomkommer (wat een naam!) en zal vast speciaal voor een kouder klimaat gekweekt zijn. Ik denk dat ergens gelezen te hebben maar zeker weten doe ik het niet en tijd om het na te zoeken heb ik nu niet.

Als er twee of drie vruchten per rank zijn gezet moet, volgens de aanwijzingen op de verpakking - of was het de site van de zaadleverancier? - de top van de rank uitgeknepen worden. 

Daarmee verleng je de oogst en krijgen de gevormde vruchten kans ook daadwerkelijk te volgroeien. Kijk, met zulke informatie kan ik wat. 

Morgen zal ik mij opnieuw door al het aardappelloof wurmen om de situatie nader te bestuderen en, indien noodzakelijk, met scherpe nagels de operatie te voltrekken! 

Kate
25 juni 2010

Peultjes in bloei

Verscholen achter de hangbak met zinnia's bloeiden gisteren opeens de peultjes.

Kate
25 juni 2010

Landgoed kleurt oranje

Nasturtiums

Hup Holland, hup!

Kate
24 juni 2010

Groei van de gewassen

Kapucijners

Zo groeien kapucijners: een paarse peul uit de afstervende bloem en in die peul dat waar het allemaal om draait. 

Doperwten

Evenzo gaat het met de doperwten, die zijn al een stuk verder want ze bloeiden eerder.

In een poging in te schatten hoe groot de oogst gaat worden, telde ik vanmiddag de peulen. Ik kwam op elf. 

Als er in elke peul acht doperwten zouden zitten... Nee, dan kunt u niet bij mij komen dineren :=). We wachten blijmoedig af en bidden dat de vliegende ratten ze niet hebben verschalkt vóór mijn oogsttijd is aangebroken.

Slabonen

Ik moest een paar keer goed kijken en ze liet zich niet goed fotograferen maar ook de eerste slaboon (spercieboon dus) is te zien.

Zodra ik wat meer ruimte heb, ben ik van plan wat extra bonen te leggen - dat is zaaien maar bij bonen heet dat leggen, vraag me niet waarom. Nu nog zaaien kan omdat het bonenseizoen later begint en ook langer doorloopt dan dat van de erwtjes, de kapucijners en de peulen.

De peulen bloeien nog niet en daarom zijn er nog geen peulen te zien. Ik ben wel benieuwd hoe verschillend de 'peul-peulen' zullen zijn van de 'doperwt-peulen'.

Tuinbonen

De tuinbonen bloeien nog steeds uitbundig en ze ruiken, ik zou bijna zeggen, bedwelmend maar bonen zie ik nog nergens groeien.

Sjalotten

Het is overigens wel erg handig dat je deze groentes ziet groeien. Dat heb je niet met bijv. uien, knoflook en sjalot.

Het groen van deze planten vergeelt en het 'strijkt', lees: gaat liggen ten teken dat de knollen opgegraven kunnen worden. 

Knoflook

Dat is minder spectaculair, minder fraai wellicht maar desondanks een duidelijk teken.

Ik heb de tekens gezien en begrepen en ik bereid mij voor op een lastig klusje. Immers, sommige van de sjalotten zijn verstopt achter de verhoogde containers met wortelen en de knoflook is afgeschermd door de aardappels.

Misschien is ook hier het devies om nog maar even te wachten. Die aardappels zullen toch ooit ook gaan bloeien en het loof zal strijken en daarna zal ik weer vrij toegang krijgen tot alles wat nu onbereikbaar is.
Het lijkt wel een metafoor...


Kate
22 juni 2010

Groei van de kapucijners

Kate
22 juni 2010

Aardappeljungle

aardappeljungle 19 juni 2010

Iedere dag ziet mijn landgoed er door de samenwerking van mens en natuur anders uit. Ik wilde niet maar moest wel een extra bak neerzetten om mijn kolen, rode kool en spitskool, een plekje te geven. 

In dezelfde bak plantte ik twee goudsbloemen uit.

rode kool (linksboven), goudsbloem
(midden onder), spitskool (rechtsonder);
het blad links is van de aardappel en
middenonder is van de aubergine

Marigold ofwel Calendula officinalis is een van die veelkunners die niet mag ontbreken tussen de plantjes. 

Ze weren insectenplagen af en geven kleur aan het landgoed. De bloemblaadjes zijn eetbaar en meegekookt met aardappels of rijst vormt het een natuurlijke gele kleurstof.

Nadat alles geplant was, begon ik te twijfelen. De spitskool leek verdacht veel op spruitkool. Bovendien, spruitkool staat al ergens en spitskool nog niet. Het is daarom, en omdat het zo vreselijk lekker is, absoluut nodig in elk geval een exemplaar in de bakken op mijn landgoed onder te brengen, maar waar...?

Gelukkig was ik de radijsjes in de bak bovenin het rek meer dan zat. Er was wel loof opgekomen maar er kwamen geen knolletjes en dus heb ik alle radijs uit de aarde getrokken.

spitskool en nasturtium (rechts)

Misschien was ik te voorbarig, te ongeduldig, misschien was de aarde te vruchtbaar of de zon te zwak. Hoe dan ook, ik creëerde plaats voor een spitskool en het voelde goed. 

De nog resterende koolplanten heb ik gisteren in bakken op het terras van mijn moeder uitgeplant. Gelukkig woont zij vlakbij zodat ik regelmatig kan kijken hoe mijn kindjes het doen. In elk geval hebben ze daar de ruimte.

aardappelloof

Hier verandert mijn landgoed per uur meer in een oerwoud van aardappelplanten.

Mooi als de planten zijn, met hun lengte van nu al 1.40 meter en het dikke loof zijn de bakken erachter volledig uit het zicht verdwenen.

komkommerplant

Zo is de komkommerplant ongemerkt al zo groot dat ik misschien wel al bloemaanzetten had moeten uitknijpen. Ik heb gelukkig dit jaar nog het excuus een moestuin-beginnelingetje te zijn dus ik wacht nog maar even.

aubergine

Bij de aubergine heb ik niet het excuus van lastige bereikbaarheid. Ik lees dat ik de plant moet indraaien of aanbinden maar ondanks het feit dat ik al een aantal maal heb gegoogled begrijp ik niet goed hoe dat moet. 

Het is iets met touwtjes en knopen - in een andere context zou ik dat misschien wel spannend vinden - hier stelt het me alleen maar voor raadsels. Aanbinden? Indraaien? Geen idee hoe. Ik stel het nog maar even uit. 

Niet lang hoor want zoals u ziet zijn de bladeren groter dan een hand, mijn hand. Onder die bladeren gaan zeer binnenkort vruchten groeien en die zullen licht nodig hebben en lucht.

Onvoorstelbaar overigens hoe groot de plant is geworden. Ik heb weken geleden in een tuincentrum een aubergineplant gezien met vruchten eraan en die was lang zo groot niet :-). 

Nu maar hopen dat 'mijn' aubergines extra lekker worden en dat ik niet gestraft zal worden voor mijn gebrekkige opbind- en aanbindkunde, een mislukte oogst - die van de radijs - is voorlopig genoeg!

Kate
19 juni 2010

Reis van de nasturtiums

Het is een grijze dag buiten vandaar nog even een recapitulatie van de ontwikkeling van de nasturtiums.

13 juni 2010

10 juni 2010

In minder dan een week kwam de nasturtium tot volle bloei.

15 juni 2010

14 juni 2010

De tweede bloem opende de dag erna en vandaag zijn het er al vier.

17 juni 2010

16 juni 2010

Binnenkort zal het muurtje overladen zijn met bloemen in verschillende tinten oranje.

Voor nasturtiums maakt het niet uit of de dag grijs is of niet, zij volgen het ritme van de natuur. Hun natuur, hun eigen natuur, hun eigenheid. Grijs of zonnig, ze accepteren de situatie zoals die is en doen er hun voordeel mee.


Ik wou dat ik dat ook kon!


Kate
18 juni 2010

Kapucijners bloeien ook

Slabonen bloeien lila

slabonen bloeien lila

Ik had niet gedacht dat de slabonen het zouden winnen van de kapucijners, het was nipt maar hier is het bewijs:

kapucijners bijna in bloei

Een prachtige knop maar nog geen bloei. Morgen of misschien later vandaag kan ik laten zien hoe kapucijners in bloei eruit zien.

Kate
17 juni 2010

Nasturtium in bloei

Veel nieuws

Het gaat nu hard, niet langer is groei een kwestie van weken of dagen maar van uren. 

peul onder witte bloem

2 peulen

Vanmiddag, toen ik even tussen de aardappels lunchte, ontdekte ik één peultje aan de erwtjesplant. Net, na het avondeten zijn het er al vier. 

Ja, lacht u maar... Zo begint het oogstseizoen in ernst. In deze peulen, als je goed kijkt naar de rechter foto dan zie je het al, groeien de erwtjes die over een paar dagen - schat ik in - op mijn bord zullen liggen. 

De peulplanten, die niet om de erwtjes maar om de malse(re) peultjes geplant zijn, gaan trouwens ook goed. 

kapucijners bijna in bloei

Maar eerst zullen de kapucijners gaan bloeien. Dat denk ik tenminste. Kijk maar, dat verfrommelde hoopje groen, het lijkt wel een roos, zal ongetwijfeld morgen of overmorgen een transformatie hebben ondergaan en zijn paarse bloemen tonen.

De foto van de slabonen met witte lipjes die al verdacht veel weg hebben van aankomende boontjes, zal ik bewaren tot een volgend moment - maar waarschijnlijk zal de foto van vandaag dan al lang achterhaald zijn.

Wat ik wel wil laten zien is hoe de okra is gegroeid. Ik was erg verrast het te zien omdat hij, in de grote zwarte bak op de hoek van het balkon, nogal verscholen gaat achter het aardappelloof.

aardappel plant

aardappel loof

Heeft u overigens wel eens een 'echte' aardappelplant gezien? Nou, ik heel lang geleden als kind. En nu ben ik meer dan verbijsterd door het bos dat uit in twee zakken met aarde en wat uitgelopen aardappels tevoorschijn is gekomen. 

De stelen zijn zo dik als een bezemsteel, de bladeren doen fluwelig aan en, het wordt saai ik geef het toe, eerdaags zullen de planten gaan bloeien. 

Pas als de bloei over is en het loof afgestorven, zal duidelijk worden of en hoeveel knollen, aardappels dus, ik mag oogsten. Om bij de okra en andere vruchtplanten te komen zal ik nog wel enige tijd een trapje nodig hebben.

Okra plant

Okra vrucht

Maar terug naar de okra. Okra is een misschien wat onbekende groente. Niet erg fraai van uiterlijk en slijmerig als je hem te klein snijdt of te lang kookt maar, geloof mij, erg lekker in stoofschotels. 

Je ziet ze soms bij een Turkse groenteboer maar bij onze vriend Albert heb ik ze nog niet in het schap zien liggen - nu is mijn AH een kleintje dus ik kan me vergissen. 

Dat was overigens wel de reden, zeker nu ik niet meer in de buurt van Turkse groenteboeren verkeer, om deze plant zelf te gaan verbouwen. En vanwege de - naar het schijnt - prachtige bloemen. We wachten af...

nasturtium (Oost indische kers)

En tenslotte, ik heb al eerder geblogd over de nasturtium waarvan de bloemknoppen nu met het uur opzwellen. Vandaag zag ik, in dezelfde bak, weggestopt tussen een van de wortel 'containers' en de rand van de bak, verstopt onder het groen van de lente-uitjes rechts en sjalot links, dit aanstormende bloemenwonder: tagetes ofwel het 'doodgewone' afrikaantje.

tagetes (afrikaantje)

Niet zo doodgewoon hoor. Is het al verrassend dat het zaadje überhaupt is opgekomen, nog verrassender te zien dat het ook echt zal gaan bloeien maar het meest verbaasd ben ik dat het bloemknopje lijkt te zeggen dat het geen oranje afrikaantje zal worden. 

Wat denkt u? Ik zet in op lila hoewel ik nergens lila afrikaantjes ben tegengekomen. Maar niets zou ons moeten verbazen want dit is met recht een 'toverbloem'. Waar is het al niet goed voor in de moestuin? 

Het bestrijdt aaltjes (vraag me niet wat dat zijn maar je wilt ze niet hebben in de moestuin) en is een goede companion plant (buurplant is de lelijke vertaling) voor bijna alle groentes.

Met andere woorden: het doet goed waar het staat en verdient het alleen al daarom maar ook omdat het een afrikaantje is, meestal oranje en natuurlijk als kroon op de winst van 'ons' elftal (ahum) om in deze lange blog het laatste woord te hebben.


Kate
14 juni 2010