Het jaar zacht uit

onbekende bloem :-)

Het voelt nog steeds als lente en zo zal het jaar ook eindigen. Even buiten ondanks de griep zag ik hoe de onbekende bloem in het spaanbakje bijna bloeit. 

Ik heb hem al vaker gezien want ik herken de geschiedenis van kleuren die hij me toont. Nergens kan ik hem vinden op de foto, niet hier op het blog, niet op mijn harde schijf. Vreemd want ik heb er zeker foto's van gemaakt*.

prei in bak A

Vele foto's maakte ik van prei maar dit seizoen nog niet. Het blijft een moeizaam product. Hier op het landgoed heb ik er op 22 juli 12 uitgeplant in bak A, daarvan zijn er slechts een paar over. Deze, hier op de foto, ziet er aardig uit. Bij mijn moeder heb ik er meer maar ook die zijn iel. 

eikeltje in bak B

Vorig jaar heb ik te snel geoogst: het was meer bieslook dan prei, toen. Dit jaar wacht ik zeker tot half maart. Men zegt dat prei na februari gaat dikken. Ik ben benieuwd.

Op de aarde van bak B vond ik een eikeltje. Waarschijnlijk heeft een vogel die laten vallen. Gek, voor dit seizoen had ik niet in de gaten hoe vogels hamsteren. Nu ben ik verbaasd dat ze de wintervoorraad, ondanks het milde weer, aan moeten spreken.

bollen in het cyclamenbakje

Tenslotte, maakte ik nog een kiekje van wat bollen beweging in het cyclamenbakje. Ik heb mijn administratie niet goed gedaan dus ik kan niet zeggen wat het is of zal worden. Ik gok op narcissen - de mini variant. Voor tulpen en de reguliere narcissen zal het bakje te klein zijn bevonden. Denk ik...

Oh, en eindelijk zie ik beweging van bollen in het bollenveld. Leuk!!!

Kate
28 december 2011  

* gevonden! het zijn muurbloempjes

En weer is het Kerst...

landgoed op 25-12-2011

Heel anders dan vorig jaar, lijkt het vandaag wel lente op het landgoed maar het is gewoon eerste Kerstdag. 

De foto is zoals die al weken is: groen, geel, bruin en een spatje kleur. Bijna saai maar steeds als ik naar buiten kijk, is dat toch niet wat ik voel en zie.

Van de week heb ik de grote tagetes plant uit bak A verwijderd. De laatste bloemen waren uitgebloeid en ik zag geen nieuwe knoppen, wel veel naaktslakken en wat nat en lelijk groen. Het geeft een goed gevoel dingen op te ruimen wanneer de tijd daar is.

tagetes in bak 8 in het rek

Daarmee is het echter nog niet over voor de afrikaantjes op het landgoed. In het rek, in bak 8, een van de laatste sinaasappelkistjes, bloeien er nog drie. Deze plant staat er al vanaf 28 april! Ongelofelijk.

bak P met diverse bloembollen

Wie weet bloeien er, als de tagetes uitgebloeid zijn wel bollen. Op de bovenste plank staat bak P, een ronde hangbak. Ik heb er eind september diverse bollen in gepoot en ze komen goed op zo te zien.

anemonen in bak C

In de aarde van bak C heb ik half oktober circa vijf anemoon bolletjes gestopt. Het is leuk te zien hoe het een klein veldje geworden is. Ik duim dat er ook daadwerkelijk bloemen zullen verschijnen. 

doperwtje onder cloche, bak F

En tenslotte nog even iets over de groentes. De tuinbonen zijn gestokt en de erwtjes die op 3 december van het kasje naar bak F zijn overgeplant, staan en groeien nog steeds onder hun cloches.

Jong groen, oude planten en verrassingen verstopt onder de aarde, zo biedt het landgoed op eerste Kerstdag een heel andere aanblik dan een jaar geleden.

Zo herinnert de natuur ons eraan wie Heer en Meester is - de eigenaar van het landgoed, de zaaier en tuinder en onderhoudsmevrouw zijn het niet :-). 

Vandaag voelde aan alsof het lente zou worden en dat wordt het ook maar eerst is het nog Kerst.

Ik wens u zalige Kerstdagen.

Kate
25 december 2011

Kerstgevoel

nasturtium

Nog veertien dagen en dan is het Kerst. Overal hebben mensen al versierd, de bomen zijn niet aan te slepen en slingers van licht doen de sterren aan het firmament verbleken - van lichtvervuiling wil men even niets weten als het Kerst wordt.

nasturtiumblad

Hier op het landgoed hangen ook al maanden slingers: nasturtiums als met oranje lampjes die niet van doven willen weten en waar geen bloemen zijn, is er prachtig generfd blad. Wie heeft er een kerstboom nodig met zoveel schitterends aan huis?

tuinbonen

Kerst, de belofte van jong leven. Iedere dag aanschouw ik dat wonder. De erwtjes groeien aarzelend onder hun plastic kapjes en de tuinbonen, ook al zijn ze iets aangevreten door naaktslakken, staan fier in de wind. Herfstteelt op zijn best.

knoflook en rucola

Bak B is daar ook een voorbeeld van. Een zee van groen, rucola - nog steeds niets van geproefd in de mond maar iedere dag genot via het oog. Verse spieren groen waar ik in oktober knoflookteentjes plantte. En opkomende  krokusjes.

anemonen

Het bollenveld is nog zwart maar in alle kleinere bakken en bakjes piepen de tulpen en krokusjes boven de aarde. En de anemoon oogt als een echt plantje waarvan ik hoop dat het dit jaar ook daadwerkelijk zal bloeien.

cosmos

Over bloei gesproken, de top van de cosmosplant is uitgebloeid maar aan de zijtakken pronken kleinere, donker roze bloemen. Het lijkt wel siervuurwerk waarvan ster na ster zich ontvouwt tegen de grijze lucht en zo het kwaad verjaagt.

tagetes

Er is geen kwaad op het landgoed. Geen spatje haat, geen ongeduld of onbegrip. En als mijn ogen oranje tagetes waarnemen en de camera ze als geel laat zien? Dan accepteer ik dat. Hoe graag had ik gele tagetes gehad en zie hier: ik heb ze op de foto, op mijn blog.

Vandaag ben ik mild als het weer. Grijs als de lucht volgens sommigen zie ik slechts kleur. Mijn deur is dicht, de geluiden van de buren gedempt. Ik ben content. Over veertien dagen is het Kerst. Het wordt een groene Kerst. Ik vind het helemaal niet erg.

Kate
11 december 2011 

Winter is de nieuwe herfst...

Feltham First erwten*

Met de temperatuur vandaag nog in de dubbele getallen heb ik gistermiddag laat toch maar vast de erwtplantjes uitgeplant. Ze waren nog niet groot genoeg eigenlijk en ik hou mijn hart vast voor wat slakken, kou en ander ongemak gaan aanrichten maar ze staan.

Mijn teelschema heb ik door al dit winterzaaigeweld wel aangepast. Ik realiseerde me dat ik meer bakken nodig heb voor erwtplanten dan de twee die ik had bedacht. 

Bak B is een van de witte Ikea bakken en kleiner dan de curverbakken en hij staat nog vol met tijm, rozemarijn en boerenkool dus veel ruimte voor erwtjes heb ik daar niet. Bak H staat vol met tuinbonen, te vol als ze het alle tien redden.

Vandaar dat ik besloten heb om in de peulvruchtbakken als voorteelt erwtjes te zaaien. Bak F kreeg de voorkeur boven bak G, eerlijk gezegd kan ik me even niet herinneren waarom maar het zal ongetwijfeld met de geschiedenis van de aarde in de bakken te maken hebben, met wat er twee jaar geleden in geteeld is. 

De slabonen en pronkbonen kunnen pas op zijn vroegst eind april gelegd worden. Tegen die tijd zijn de erwtjes bijna te oogsten. Het zou dus allemaal moeten kunnen. Bonen leggen en laten groeien terwijl ik erwtjes oogst en als de bonen groot genoeg zijn, kunnen de erwtplanten afgesneden worden. De wortels laat je in de aarde zodat ze stikstof teruggeven. Dat is van later zorg.

Eerst moet er geplant worden. Bak F is, net als B, niet leeg. De cosmos staat er nog te bloeien hoewel het loof geel aan het worden is. Om de cosmos heen heb ik koriander gezaaid die het niet echt doet maar die ik ook niet wil omwoelen. Achterin groeit nasturtium en voorin komt iets nieuws naar boven. Geen idee wat het is. Misschien iets van bollen of oud zaad? 

op voorgrond bak H, erachter F en I

Hoe dan ook, ik kon acht van mijn plantjes kwijt. Ik begon met de grootste want ergens wilde ik de kleinere nog achterhouden, wat tijd gunnen om aan te groeien maar toen ik eenmaal bezig was, besloot ik maar door te poten. 

De twee die niet in F konden heb ik in B gezet. Yoghurtpotten met gat in de bodem er overheen om iets van bescherming te bieden hoewel de ervaring leert dat de slakken zich er niets van aantrekken.

Voor ik de erwtplantjes overhevelde van vensterbankkas naar bak F, heb ik nog wat compostmateriaal in die aarde geschept. Ik schepte een kuil en daarin kieperde ik het halfverteerde materiaal, aarde er bovenop, klaar. Het zal ongetwijfeld goed doen. 

Eigenlijk had ik nog wat van de dorre stengels van de oude pronkbonen over de aarde willen snipperen als een mulch en tegen slakken en muizen etc. maar het werd donker en eerlijk gezegd had ik daar even geen zin meer in. 

Toen ik de deur weer dicht had, gordijn tegen de tocht ervoor, extra trui uit viel me op hoe ontspannen ik was. En hoe fijn dat even een half uurtje met mij handen in de aarde dat effect op mij heeft. Helaas zal dit voorlopig wel ongeveer de laatste significante landgoed actie van het jaar zijn geweest.

Erwtjes planten op 3 december? Het is en blijft wonderlijk, gek en eigenlijk een beetje onnatuurlijk. Ben heel benieuwd hoe het ze zal vergaan. Dit jaar heb ik amper erwtjes gehad en dat moet en zal in 2012 anders :-)!

Kate
4 december 2011


* De foto van de Feltham First doperwten komt van de site van 123zaden waar ik het zaad ook gekocht heb.

Naar het eind van het jaar

landgoed op 1 december na het weghalen
van de stokken

Geheel conform het landgoedjaar 2011, toont de overzichtsfoto van vandaag geel, oranje en groen - oh, en nu ook wit door de viooltjes.

Ongelofelijk, vorig jaar lag er een dik pak sneeuw. De komende weken is de verwachting zoals die van vandaag: wisselvallig, mild, boven nul. 

Men zegt dat de seizoenen aan het verschuiven zijn. Toch zie ik, aan de nasturtium bijvoorbeeld, hoe de dagen wegtikken en dat is eigenlijk maar goed ook.

Net een paar uurtjes - hoe snel gaat de tijd! - buiten bezig geweest. Het was heerlijk en nu regent het wat ook wel nodig was na weken van droogte.

Ik verwijderde de stokken in bak C waar pronkbonen zo weelderig langs klommen en die in bak I, ook gebruikt voor pronkbonen. Hoewel een een fraai gezicht was de dorre stengels in een knoop bovenaan de elektra- en andere klimbuizen en -stokken, moest het gebeuren.

Als ik later vliesdoek moet leggen tegen vorst en kou dan zitten stokken me maar in de weg. Bovendien, ik weet het nog niet zeker, maar misschien ga ik wel bakken verplaatsen vanwege de teeltroulatie versus de beste plek voor de diverse groentes. Ik weet het nog niet hoor. Ik denk erover.

Toen ik dan toch bezig was heb ik nog wat compostmateriaal uit de onderste compostbak gehaald en die diep in de aarde achterin bak I gelegd. Daardoor kon ik al  het nieuwe bruine materiaal kwijt dat van de klimstokken kwam en er ontstond weer ruimte voor nieuw gft materiaal.

Bij het bekijken, beter woord zou zijn inspecteren, van de bakken bleken er heel veel naaktslakken in de grote tagetesplant te zitten en tegen het bubbelplastic er langs. 

Ik gooi ze op het dak van de buren in de hoop dat de vogels ze oppeuzelen maar waarschijnlijker is dat ze gewoon terug kruipen naar het landgoed. Ze hebben de jonge tuinboonplantjes aangevreten ondanks de cloches die ik er overheen had gezet - die ik al een tijdje terug dus maar heb weggehaald. 

Het betekent dat ik de erwtjes, in het groene vensterbankkasje bovenop de compostbakken die weer voor het rek staan, niet durf uit te planten. Ze zijn te jong, te klein en hoewel het eigenlijk zou moeten nu de temperaturen nog in de dubbele cijfers zitten, wacht ik maar.

Er staat nog een stok in de aarde en dat is de elektrabuis die steun biedt aan de cosmos. Nog steeds in bloei. Heel apart. Niet te zien op te foto maar roze had ik ook als kleur van het moment moeten noemen. Foei :-)! 

Op het kasje staat een bak met daarin ook een cosmos. Een hele kleine met een knopje dat wonderlijk aan het opengaan is. Een mini donkerroze cosmootje is zichtbaar. Met de twee zinnia's die allebei een knopje hadden zal het zover niet komen, vrees ik.

Hoewel het landgoed niet kaal is, ogen de achterste drie curverbakken, leeg. Ze zijn dat ook. Winterteelt, ik lees en lees en las erover en natuurlijk heb ik knoflook gepoot, en er staat prei, en een heel klein plantje boerenkool dat maar niet wil groeien, en de tuinbonen staan en er komen nog erwtjes en over een paar maanden zal het bollenveld in bloei staan. Het valt wel mee dus.

Meer dan dat hoor. Het is en blijft een wonder zo'n tuintje op de drempel van je huis. Ik geniet er zo van. Het brengt vreugde en rust en innerlijk weten. Het bevestigt dat er meer is dan wij zien en dat wij allen verbonden zijn. Vraag me niet waarom ik dat nu weer optype [sic!] maar zo voelt het wel. Nu. En vaker.

Het zal de decembermaand wel zijn die zulke gedachtes in mij naar boven brengt. Wat is het jaar snel gegaan. Wat was het een vreemd jaar voor het landgoed. Wat ben ik blij met het voorbije jaar - dat helemaal nog niet voorbij is.

Kate
1 december 2011