Vandaag heb ik mijn prei geoogst! Zelf moet ik een beetje lachen als ik lees hoe ik schrijf over mijn landgoed en haar oogsten :).
Waar gesproken wordt over handmatige prei oogst, adviseert men het gebruik van een riek om de dikke stengels - of zijn het stelen? - uit de grond te tillen.
Ik gebruikte een vleesvorkje om de vijf hele dunne sprietjes groen, dunner bijna dan bieslook, op te lichten.
Op een snijplankje, gewassen en klaar om te verdwijnen in een saus waar ik haar nooit meer als prei in zou herkennen, zag ze er lekker en gezond uit.
Zo eindigde de lange reis van mijn winterprei. Ik zaaide op 22 april 2010, plantte de jonge - toen al te iele - plantjes uit op 15 augustus waarna ik ze vanaf half december zou hebben kunnen oogsten.
Geen idee waarom het niet "echte" preien zijn geworden. De gehele groei heb ik me afgevraagd waarom de prei niet steviger werd of was. Een raadselachtige plant, zou je zeggen - en dat heeft wel wat.
Ik ben er in elk geval mee bezig geweest en heb maandenlang verbaasd en ook vol ontzag gekeken naar die groene emmer met groen die ondanks achterblijvende groei vorst en regen doorstond.
Ik ga het gewoon weer proberen met de Blauwgroene Winter Farinto zoals de officiƫle naam luidt. Ik zal hem wel veel eerder zaaien, waarschijnlijk al op een van de eerst volgende bladzaaidagen (5 of 8 maart a.s.).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten