vrijdag 4 februari 2011

Landgoed anno 2011

Langzaam maar zeker vorder ik met het plannen en uitdenken van wat er al had moeten zijn: het landgoed anno 2011.

Ik ging er misschien wat snel overheen tijdens mijn laatste blog maar dit jaar neem ik afscheid van mijn sinaasappelkistjes. Ze staan er nog, ik vind het nog steeds een geweldige vondst, het was een heerlijk experimenteren, ze zijn niet lelijk en de maat is min of meer okay maar ze zijn niet duurzaam genoeg.


Toen ik april vorig jaar van de ene op de andere dag mijn landgoed uitdokterde en nergens goeie bakken kon vinden, waren die stapels kistjes bij de uitgang van het tuincentrum de dag nadat ik had gedroomd over de lol en het nut van sinaasappelkistjes in mijn tiener-slaapkamer, onweerstaanbaar.

Was het een teken aan de wand, een aanwijzing dat ik gewoon moest beginnen met het vertrouwde materiaal dat me al eerder zo van pas was gekomen - toen, van tiener tot studente gebruikt als boekenkistje, tafeltje, verhuiskrat en herinnering aan thuis?

Nu, nu het landgoed definitief geen bevlieging is, wil ik nog steeds een verplaatsbare moestuin. Ik wil kunnen schuiven met mijn plotjes tijdens het groeiseizoen of aan het eind van het tuinjaar om de beste omstandigheden te kunnen "vangen" en/of aan de eisen van wisselteelt tegemoet te komen.

Niet dat dat het gesleep met bakken nu zo makkelijk was hoor op een overvol balkon met kletsnatte dus zware bakken, maar ik heb het wel gedaan het afgelopen jaar. Ik heb een bak langs de rand omgewisseld met een bak in het rek: de ene bak was te nat, de ander stond te krap. Zodoende.

En aan het eind van het jaar, ik ben wat laat - ik geef het toe, moeten de bakken sowieso van plek wisselen wil ik opnieuw komkommers op de hoek van het balkon hebben en erwtjes langs de trellis. En dat wil ik want de komkommers waren een groot succes en waar anders moeten erwtjes klimmen?

In theorie is het mogelijk al zal het met de grotere plastic Curverbakken nog moeilijker zijn - want zwaarder, logger. Om heel eerlijk te zijn: ik wil mijn bakken mee kunnen nemen, mocht ik hier weggaan - niet dat dat in het verschiet ligt maar het zou kunnen. En als ik ga, dan wil ik mijn labour of love meenemen. Zo ligt het dus.

Al vorig jaar had ik bij de uitbreiding van het aantal bakken gebruik gemaakt van Curverbakken. Dat beviel goed. Deze bakken zijn er in drie maten. Helaas hebben de kleinere bakken, die van 20 en 30 liter, niet de juiste maat om het gat naast vijf 60 liter bakken - al dan niet in het zwart - op te vullen en ook niet om het smalle looppad langs de bakken te handhaven.

Na enig dubben en na herhaaldelijk meten, heb ik besloten toch maar bakken bij Ikea te kopen. Deze lopen weliswaar iets taps toe aan de onderkant maar de lengte- en breedtematen kloppen en ook de hoogte is aantrekkelijk evenals de prijs :-).

Nu het probleem van de soort en maat van de bakken opgelost is en ik dus weet hoe de plotjes grond - wat is toch een betere aanduiding voor een bed in een bak? - zullen komen te liggen, kan ik verder. 

Dat is nog een heel gepuzzel kan ik u melden - en ik heb nog steeds weinig of geen tijd - maar daarover volgende keer meer.

Kate
4 februari 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten