zondag 15 augustus 2010

Prei planten

prei in zaaibak
Nu ik aardappelen gerooid heb, is er een emmer vrijgekomen die als basis diende voor de tweede aardappelzak. Dat kwam mooi uit want de wortelen zijn nog niet geoogst terwijl de prei dringend uit de zaaibak moest.

Het is zo'n zeg maar half ovale emmer met gaten in de bodem, hoger dan de sinaasappelkistjes dus ik hoef niet moeilijk te doen met verhogingen. Gemak is ook wel eens lekker!

De prei, ik koos voor Blauwgroene winter Farinto, zaaide ik op 22 april. Dit zaad is van een ander merk dan waar ik het meeste zaad van heb en dat of mijn te natte misschien te donkerstaande zaaibak zorgde ervoor dat minder dan 33% van mijn zaad opkwam. 

Ik had vandaag zes plantjes om uit te planten. Ieder nadeel heb ze voordeel want die zes plantjes pasten precies in mijn emmer. Het zijn twee rijtjes van drie plantjes geworden.

Eigenlijk waren de plantjes te dun om uit te planten. Men zegt dat dat kan of moet wanneer de prei de dikte van een potlood heeft. Dat is 4 of 5 mm las ik ergens. Mijn prei was nog niet de helft zo dik...

Nood breekt wet en ik ben ook tevreden met iets minder dikke prei - mocht dat het gevolg zijn van te vroeg uitplanten maar het was niet te vroeg. Volgens zaaikalenders moet prei uiterlijk begin augustus uitgeplant worden.

Ik zei het al, de bak was nat. Dat had ik vorige week al geconstateerd. Ik had zelfs een laagje turfmolm op de natte aarde gelegd in een poging meer volume te creĆ«erde waar het vocht in kon trekken. 

Onzinnig natuurlijk maar wat moet je met aanhoudende regen, een ondiepe zaaibak en nog geen plaats om de prei uit te planten? Gisteren kwam die plaats vrij en vandaag, bij het krieken van de dag - nou ja, zondagochtend om 8 uur was het zover.

De aarde was natter dan ik had gedacht, merkte ik toen ik de preitjes heel voorzichtig met een vleesvorkje uit de grond hevelde. Zes sprietjes waarvan ik me maar moeilijk kan voorstellen dat het stevige prei zal zijn over drie maanden, half december dus.

Het uitplanten van prei - maar eigenlijk is dat een verkeerde term - gaat anders dan je met andere planten doet. 

In luchtige, stikstofrijke grond, mijn aardappelen en de wortels van de tuinbonen hebben daar hopelijk in voldoende mate voor gezorgd, maak je met een stok, pollepel, ik nam een electrabuis die als klimstok voor de erwtjes had gediend, gaten in de aarde. Ongeveer 15 cm diep en 5 cm breed. Op de foto lijkt het minder dan 5 cm en dat zal ook wel - ik heb geen meetlat gebruikt.

In die gaten laat je de preitjes zakken, het hart van de plant moet boven het aardoppervlak uitkomen. Sommigen zeggen dat je de wortels vooraf iets moet bijknippen - heb ik niet gedaan. 

Om het aanslaan van de plantjes te bevorderen zou je preiloof flink moeten kortwieken. Ik heb heel voorzichtig iets, waarschijnlijk minder dan men bedoelt, afgeknipt.

Het is niet de bedoeling dat je de gaten dichtmaakt met aarde. Nee, je vult ze met water. De prei zal het gat vullen en regen- of sproeiwater zal de aarde om de prei sluiten. Eigenlijk is het dus een heel gemakkelijke techniek. 

Je kunt de prei later nog aanaarden zodat het witte deel van de prei langer wordt of blijft maar zover is het hier nog niet.

Winterharde prei, volgens het zaadpakje kun je oogsten tot april. De prei kan lage temperaturen, zelfs vorst weerstaan. Je kunt de prei gewoon in de aarde laten tot je hem nodig hebt. 

Zes preien, twee eenpersoonsmaaltjes? Volgens mijn log oogstbaar rond half december. Het is nog lang niet december en dat is maar goed ook :-). 

Laat de winter nog maar even wegblijven. Maar als het koud is en guur dan zal ik mij warmen aan een heerlijke preischotel of gewoon lekker gestoofd. Zalig!


Kate
15 augustus 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten