Even langs mijn moeder, daar ook alles okay tot ik haar tomaatjes ging oogsten. Zij vergeet dat. Helaas, bijna de helft van de oogst kon ik weggooien omdat ze door het vocht geknapt waren. Jammer jammer. Terug thuis heb ik ook die van mij geplukt en ook hier waren er twee geknapt. Dat doen tomaten blijkbaar: zij drinken zich kapot.


Tomaten gedijen - zo lees ik - bijzonder goed in de buurt van wortelen maar de groei van wortelen blijft achter door de nabijheid van de tomaat hoewel de smaak juist bevorderd wordt. Niets hier over zon en loof maar mijn gewassen staan dan ook wel erg dicht opeen. Ik vind het machtig interessant die wisselwerking tussen gewassen.
Van mijn ene tomatenplantje plukte ik er twaalf waarvan er dus twee gebarsten zijn. Ik neem ze mee naar mijn vader in het verzorgingshuis. Tomaten zijn erg goed voor de celaanmaak in het lichaam heb ik ooit ergens gelezen en bovendien vindt hij ze erg lekker want ze zijn zo lekker zoet en zonder harde schil en sappig en uit eigen grond.
Kate
30 augustus 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten