Praatje over tomaatjes

Praatje over tomaatjes: het begon ermee dat ik ergens eind augustus 2010 een naam opschreef van een tomatensoort aanbevolen in het BBC programma Gardeners World. Van de week vond ik deze totaal vergeten aantekening terug.

Grappig hoe zoiets in je onderbewuste doorwerkt. Hoewel ik niets met de info deed, gewoon mijn oude tomatenzaad zaaide, schreef ik in mijn blog erover: 'Ik heb zo'n vermoeden dat ik binnenkort misschien wel een andere tomaatsoort koop en die uitprobeer'.

Tomaten, ik heb ze feitelijk helemaal overgeslagen in mijn leerzucht tot nu toe. De lange verhandelingen over dieven en opbinden, uitknijpen en blight (de beruchte tomatenziekte) - het ging allemaal langs me heen. Te moeilijk, geen zin in.

Pottomaat Minibel

Ik kocht uiteindelijk vorig jaar, ter elfder ure, een zakje tomatenzaad bij de Hema omdat ik toch wel wat kerstomaatjes wilde eten en uitdelen en/of omdat het assortiment tomaten bij de tuincentra me overweldigden en ik niet kon kiezen.

Dit jaar heb ik geen nieuw zaad gekocht. Ik heb meer dan voldoende over van vorig jaar om het komende decennium - okay, okay, beetje overdreven, om de komende jaren het landgoed rijk beplant te krijgen.

Als ik al iets voelde borrelen qua aankoop dan was het zeker niet ander tomatenzaad. Na het terugvinden van mijn aantekening n.a.v. Gardeners World en het zaaien van Minibel zaad was ik in een tuincentrum en onwillekeurig keek ik toen naar het verkrijgbare tomatenzaad.

Opnieuw zei het me niets. Helemaal niets. Geen idee wat ik kan of moet of zal hier op dit kleine stukje Amsterdam. Hoe groot wordt zo'n tomatenplant, hoe bewerkelijk is hij, hoe koude- of vochtgevoelig? Gooi maar in mijn pet. Ik niet weet niet.

Maar het resultaat van de minibelletjes van vorig jaar was niet geheel bevredigend. Ik wil meer dan een handvol tomaatjes kunnen oogsten doch ook weer niet zoveel dat ik gedwongen wordt dagen tomatensoep, -sap, -saus en sandwiches klaar te maken.

Gisteravond op het internet, van de ene site naar de andere, van een interessant onderwerp naar het volgende - zoals dat gaat, zat ik opeens middenin allerlei instructies over het prepareren van zelf gewonnen tomatenzaad.

Ik besloot een goede (lees: lekkere) tomaat te kopen en daar het zaad van te winnen. Experimentje tomaat 2011. Strak plan! Spannend vooruitzicht. Daar knapt een mens van op.

Vanmorgen zat ik opnieuw achter mijn pc. Ik bezocht zaadwebwinkels en keek naar het soort tomatenzaad dat ik zou moeten kopen - mijn experiment vergeten? Ik heb zelfs een aantal voorkeuren in de diverse verlanglijstjes en winkelwagentjes gezet - maar toen niet gekocht en nu niet terug te vinden :-).

Balkontomaat Maja

En nu, na een hele snelle, gehaaste tocht door AH XL en de Hema winkel eerder vandaag die totaal niet in het teken van het landgoed stond, staar ik naar een beeldig zakje tomatenzaad van de Hema dat voor mijn beeldscherm ligt.

Het bevat nog minder informatie dan het pakje Minibel van vorig jaar. Met moeite vind ik de soortnaam: Lycopersicon Maja. Het levert weinig of niets op tijdens het Googlen. 

Tomaten van AH

In de koelkast ligt een pondje van de meest simpele tomaten-in-de-aanbieding van AH. Absoluut niet gekocht met mijn experiment in gedachte. Bizar!

Praatjes over tomaatjes vullen geen gaatjes - gedachtes net zo min. Het landgoed biedt geen plaats aan drie soorten tomaten. Het terras van mijn moeder is goedgekeurd en aangewezen als overloopgebied maar om dat nu vol te zetten met Siberian Superior of zwart getinte vleestomaten of Olijftomaatjes of Black Plum?

Voor mij ligt dat pakje balkontomaten van de Hema: Lycopersico Lycopersicum Maja Amateur Variety balkontomaat - er zitten volgens mij niet heel veel zaadjes in en die gaan allemaal op 9 maart a.s. de aarde in.

Geen idee wat het resultaat zal zijn, de smaak, het uiterlijk of het karakter van de vrucht. Geen benul over de plant behalve dat hij 40 cm hoog zal worden volgens de verpakking.

Het is onvoorstelbaar dat men niet meer informatie geeft over planten en zaden die men aanbiedt. Ik schreef hier al eerder over. Ik wil weten wat ik in de grond heb, wat op mijn bord belandt, hoe het verzorgd moet worden en nog veel meer.

Balkontomaat Maja

Eerlijk gezegd, ik ben een beetje beschaamd te moeten erkennen, ik ben gevallen voor de leuke verpakking en het gemak van even de Hema inlopen i.p.v. de reis naar een tuincentrum en het moeilijke vergelijkend warenonderzoek online.

Ik deed een impulsaankoop en dat staat zover van mijn landgoed-beleving dat ik met blosjes roder dan de roodste tomaat naar dat pakje staar.

Waarom heb ik niet gewoon, nu ik een jaar verder ben, een jaar meer kennis en gevoel en visie, waarom heb ik niet kunnen kiezen voor een "echte" tomaat? Eentje die past bij een landgoed en niet gemaakt is voor een balkon :-)...?

Ik zal me maar niet aan amateur-psychologie wagen. Ik zal niet uitwijden over de tomatenplanten die vroeger toen ik kind was een aantal jaar op het terras van (toen nog) mijn ouders stonden noch over het wolkje room in de tomatensoep en het schepje suiker op de schijfjes tomaat - uit dat zelfde verleden toen we nog maar een soort tomaat kenden: de Hollandse tomaat.

Ik ben straks eigenaar van een pottomaat en een balkontomaat en ik zal ongetwijfeld vergelijkend warenonderzoek verrichten. En volgend jaar, bij leven en welzijn, maak ik een weloverwogen, geïnformeerde keuze uit het gigantische aanbod aan tomatenzaden. Of wie weet eerder...

Voor die ene mooie donker glanzende sappige karaktervolle tomaat zou ik toch een plekje moeten kunnen vinden op het landgoed?

Kate
1 maart 2011