Winterharde viooltjes

tagetes in knop (boven het lintje)

Morgen is het juni en vandaag voelde het als ergens in de herfst. Misschien wel als die dag toen ik winterharde viooltjes kocht bij de Praxis en net als toen voelt het als een overgangsfase op het landgoed.

Van alles en nog wat staat op springen, bloemen dik in knop - nou ja, een afrikaantje in het "regenpijpbakje" :-). Ik fotografeerde op 28 mei en vandaag leek alles al een stuk verder op weg. 

tuinbonen

Morgen kan ik mijn eerste tuinbonen plukken. Dat had ik gisteren ook al gekund maar ik wacht nog even of ik de oogst kan vergroten. De eerste doperwten bloeien. De kapucijnerpeulen groeien uit de bloemresten. De pronkbonen hebben knoppen. Ben benieuwd hoe ze eruit zullen zien, ik verwacht - conform beschrijving - rood/witte bloemen.

nasturtium, spitskool (links onder)
erboven lathyrus

De spitskool is een lust voor het oog en de nasturtium heeft het vast te goed want ik zie alleen maar hele grote bladeren maar geen bloemknoppen. Dat kan betekenen dat ik haar zou moeten verwaarlozen maar hoe kan ik dat? Ze deelt immers haar aarde met andere planten. Lathyrus groeit ook welig en heeft wel al knoppen.

Maar het meeste ontroeren mij de viooltjes. Viooltjes gekocht tegen "een zekere winterdepressie". Ze bloeiden de hele winter door in geel, paars/wit en bordeaux-rood. Hele grote bloemen vaak, die zowel hier als bij mijn moeder niet van ophouden weten. Het is onbeschrijfelijk! 

viooltjes in "cyclamenbakje"

Deze, in het "cyclamenbakje" plantte ik over uit een van de kistjes toen mijn landgoed op de schop ging. En nog bloeien er een paar in een van de kistjes die nog in het rek staan. Tussen het groen van de slabonen in bak I piept een paars/wit bloemetje en hoewel ze in het hangbakje niet echt mooi meer zijn, bloeien daar ook de winterviooltjes.

Ik zaai veel eenjarige zomerbloemen zelf - ik heb er voor mijn moeder ook wat gekocht, hele mooie Franse geraniums bijvoorbeeld. Het is bevredigend, leuk en spannend te zien hoe zaaigoed uitgroeit en je maandenlang plezier bezorgt. Maar viooltjes ga ik dit najaar weer "kant-en-klaar" kopen bij de Praxis.

Gek dat ik zo met het najaar, de winter bezig ben. De halve avond was ik online op zoek naar doperwten die meer winterhard zijn dan de soort Markveroveraar die ik afgelopen najaar als weeuwenteelt probeerde te telen. 

En ik keek opnieuw naar de tuinbonen. Maar ja, zo graag eet ik die ook niet en het soort Driemaal Wit overleefde de winter - amper en ik vrees dat de tuinbonen die ik morgen ga oogsten niet van die planten afkomstig zullen zijn. Nee, een extra soort zal ik niet kopen. Ik ga wel weer zaaien want het groen van de tuinbonen in de winter deed me goed.

Ik zocht ook op hele vroege bloemkool. En ach, tja, opnieuw: ik heb al bloemkoolzaad. Vorig jaar heb ik geen enkele kool in het "reguliere" tijdvak kunnen oogsten. Waarom zou ik trucen uit willen halen voordat me dat gelukt is. 

Het zaad dat ik heb is Walcheren Winter. Je zaait het laat, vanaf half juli tot half augustus en kunt het in april of mei oogsten. Tuurlijk, het kan vroeger - ik ga het zeker proberen met het zaad dat ik hier voor me heb liggen.

Een avond shoppen naar spul dat ik niet ga aanschaffen. Mijn neus richting winter waar de zomer nog moet beginnen. Winterviooltjes die mijn ziel beroeren. Een voorbereid mens kan de wereld aan. 

Geen idee hoe het zal zijn over vijf, zes maanden maar als het eventjes kan koop ik nieuwe viooltjes en zal ik met diverse groentes proberen het oogst seizoen te vervroegen. Maar eerst ga ik genieten van de boontjes uit hopelijk meer dan twee tuinboonpeulen :-). U ziet het vanzelf als ze op mijn bord liggen.

Kate
31 mei 2011