tagetes in knop (boven het lintje) |
Van alles en nog wat staat op springen, bloemen dik in knop - nou ja, een afrikaantje in het "regenpijpbakje" :-). Ik fotografeerde op 28 mei en vandaag leek alles al een stuk verder op weg.
tuinbonen |
nasturtium, spitskool (links onder) erboven lathyrus |
Maar het meeste ontroeren mij de viooltjes. Viooltjes gekocht tegen "een zekere winterdepressie". Ze bloeiden de hele winter door in geel, paars/wit en bordeaux-rood. Hele grote bloemen vaak, die zowel hier als bij mijn moeder niet van ophouden weten. Het is onbeschrijfelijk!
viooltjes in "cyclamenbakje" |
Ik zaai veel eenjarige zomerbloemen zelf - ik heb er voor mijn moeder ook wat gekocht, hele mooie Franse geraniums bijvoorbeeld. Het is bevredigend, leuk en spannend te zien hoe zaaigoed uitgroeit en je maandenlang plezier bezorgt. Maar viooltjes ga ik dit najaar weer "kant-en-klaar" kopen bij de Praxis.
Gek dat ik zo met het najaar, de winter bezig ben. De halve avond was ik online op zoek naar doperwten die meer winterhard zijn dan de soort Markveroveraar die ik afgelopen najaar als weeuwenteelt probeerde te telen.
En ik keek opnieuw naar de tuinbonen. Maar ja, zo graag eet ik die ook niet en het soort Driemaal Wit overleefde de winter - amper en ik vrees dat de tuinbonen die ik morgen ga oogsten niet van die planten afkomstig zullen zijn. Nee, een extra soort zal ik niet kopen. Ik ga wel weer zaaien want het groen van de tuinbonen in de winter deed me goed.
Ik zocht ook op hele vroege bloemkool. En ach, tja, opnieuw: ik heb al bloemkoolzaad. Vorig jaar heb ik geen enkele kool in het "reguliere" tijdvak kunnen oogsten. Waarom zou ik trucen uit willen halen voordat me dat gelukt is.
Het zaad dat ik heb is Walcheren Winter. Je zaait het laat, vanaf half juli tot half augustus en kunt het in april of mei oogsten. Tuurlijk, het kan vroeger - ik ga het zeker proberen met het zaad dat ik hier voor me heb liggen.
Een avond shoppen naar spul dat ik niet ga aanschaffen. Mijn neus richting winter waar de zomer nog moet beginnen. Winterviooltjes die mijn ziel beroeren. Een voorbereid mens kan de wereld aan.
Geen idee hoe het zal zijn over vijf, zes maanden maar als het eventjes kan koop ik nieuwe viooltjes en zal ik met diverse groentes proberen het oogst seizoen te vervroegen. Maar eerst ga ik genieten van de boontjes uit hopelijk meer dan twee tuinboonpeulen :-). U ziet het vanzelf als ze op mijn bord liggen.
Kate
31 mei 2011