courgette |
En blijkbaar was het niet nodig, of het is gebeurd buiten mijn gezichtsveld om, om zowel een mannetjes- als vrouwtjesbloem tegelijk open te hebben. Dat kan ook aan het soort liggen - geen idee. Blij ben ik er wel om.
komkommertjes en bloem |
In tegenstelling tot vorig jaar heb ik het plantje maar meteen even van dat alles ontdaan zodat zijn kracht exclusief naar hemzelf uit zal gaan.
Die vruchten komen wel, hoop ik. Belangrijk is nu een stevige plant te krijgen, goed geworteld, met mooi groot blad.
Morgen is het 1 juli. Ik heb het idee, niet nagezocht of vergeleken in mijn logs, dat dit jaar de oogsten nog kleiner zijn van vorig jaar. Zo heb ik nog geen erwtjes op mijn bord gehad, amper kapucijners. Wel meer tuinbonen :-).
Spinazie is niets geworden, sjalotten, rode uien ook niet - net als vorig jaar. Postelein ging iets beter daar heb ik duidelijk dit jaar bijgeleerd. Pronkbonen bloeien dat het een lieve lust is en ik pluk er geregeld een aantal. Net als ik om de paar dagen wel een paar slabonen ergens aan toe kan voegen.
Snijbiet had ik al iets van en knoflook ging ook goed. Mijn twee rode kool plantjes in bak B en F heb ik verwijderd. Ze zagen er zielig uit en ach, er zijn nog wel wat kool plantjes die binnenkort een plekje nodig hebben. De spitskool staat nog in de bak. De groei lijkt gestagneerd. Dat kan komen door een gebrek aan voeding, las ik.
Ik weet niet wat ik erover moet denken, of ik al iets moet concluderen. Het was een vreemd voorjaar, een raar begin van de zomer en ik ben en blijf ongeduldig. Ik weet wel dat ik nog iedere dag geniet van mijn landgoed, van het groen, de kleuren, geuren en smaken.
En ach, meer hoeft het landgoed niet te doen. Wat het doet, is genoeg. Het is goed zo.
Kate
30 juni 2011