zondag 24 april 2011

Gember en basilicum

basilicum
Een paar dagen geleden maakte ik voor uw en mijn gemak een referentiepagina over combinatieteelt. Toen al jubelde ik dat gember en basilicum een geweldige combinatie vormen. 

Nog nooit had ik basilicum die zo groot, geurig en gezond was als de potjes van AH die ik splitste en in de bak met gember plantte.

Vanmorgen constateerde ik dat ook de gember zich lekker lijkt te voelen want ik zag twee nieuwe scheuten uit de aarde komen. Dat kan niet anders dan een goed teken zijn.

gember
Ik plantte de uitgelopen gemberwortel in de herfst en het is nu natuurlijk heerlijk weer voor zo'n tropische plant die zich niets lijkt aan te trekken van de brandende zon door het vensterglas.

En ik, ik kijk en zie dat het goed is. Wat kan het leven mooi zijn :-).

Fijne Pasen,

Kate
24 april 2011

vrijdag 22 april 2011

Tulpengroet

Pasen wordt traditioneel geassocieerd met de kleur geel maar die heb ik momenteel niet op het landgoed. Wat ik wel heb is een minstens 75 centimeter lange elegante roze tulp. Zo mooi!




Ik kan u heel veel laten zien, ik laat u vaak veel te veel zien in een bericht maar vandaag volsta ik met deze tulpengroet vanaf mijn zonovergoten landgoed om u een zalig, zonnig Pasen te wensen.

Kate
22 april 2011

dinsdag 19 april 2011

Belofte

koude bak: prei (l.b.), komkommer,
courgette, slabonen (r.b.),
pronkbonen (r.o), tagetes (l.o)
Er hangt belofte in de lucht. De belofte dat er snel plantjes, bloemen, oogst te genieten zijn en er is al zoveel moois...

De koude bak, bovenop het rek - een sinaasappelkistje bekleed met piepschuim en afgedekt met een glasplaat uit een oude koelkast - doet wat het moet doen.

tagetes zaailingen
Interessant is het te merken hoe het zaad dat vorig jaar nog 100% opkomst gaf, dit jaar een stuk minder krachtig is: van de zes tagetes zaadjes zijn er drie opgekomen.

regenpijpbakje met
campanula (achter) en tagetes (voor)
Een van die zaailingetjes heb ik, erg vroeg want ze had slechts twee eerste "echte" blaadjes, in een nieuw bakje gezet. Ik noem het het regenpijpbakje.

Vorig jaar aan het eind van het seizoen gekocht met fikse korting, waarschijnlijk vanwege de blauwe kleur, in een set van twee. 

nasturtium
Het eerste regenpijpbakje hangt, omdat het nu eenmaal niet echt op de gewenste hoogte bleef hangen, onderaan de regenpijp op de onderste richel van de pijp. Ik had hem liever wat hoger gewild i.v.m. de hopelijk flink klimmende nasturtium en courgette eronder, maar ja...

De nasturtium is al heel herkenbaar, klein als hij is. Leuk hoe elke plant al zo vroeg aan zijn eigen bladvorm te herkennen is. Ik heb er daar, linksachter in de hoek van bak B onder het regenpijpbakje, twee gezaaid en hoewel ik iets van groen zie voor het zaailingetje kan ik niet zien wat dat groene sprietje is.

courgette zaailing in koude bak
Ervoor, bij het blauwe label, heb ik begin april - veel en veel te vroeg - een courgettezaadje in de grond gestopt. Voor de zekerheid heb ik er ook alvast een in een closetrolletje in de koude bak gezaaid en die is vandaag, in een dag, van niets naar een ontrollend blad gegroeid.

Ach, wat groei er al niet? De iris komt overal bovengronds, zinnia ook. De tagetes die ik rechtstreeks in bak G zaaide is al een echt plantje - ik denk tenminste dat het tagetes is waarvan ik denk dat het het is. 

Paascactus
En binnen, staat mijn Paascactus op springen. Na jaren zonder bloei had ik een tijd geleden een eerste grote knop die nog uitkwam ook. 

Daarna heb ik de plant verhuisd naar onder het schuine raam en het is een pracht! Vol met knoppen die iedere dag voller worden en morgen zijn de eerste twee bloemen daar. Wat een timing zo net voor Pasen!

Met Pasen verandert het tuinritme weer terug van plant- naar zaaidagen. 

Vanmiddag was een bloemplantdag die ik naar volle tevredenheid benutte door o.a. de twee overgehouden campanula plantjes te delen - of heet het splitsen? - en her en der te planten.

Morgenochtend is nog een bladplantdag en dan probeer ik wat rozemarijn te stekken van de plant die bij mijn moeder staat. Dat probeerde ik al eerder zonder succes. Halverwege de middag kun je alvast bladplantjes zaaien. Ik denk dat ik dat maar vlug doe want ik loop achter met de kolen: boerenkool en spruitkool. En ik wil nog een keer wat koriander zaaien - ook dat lukte nog niet.

De dagen tot 24 april kun je beter niets doen en dat is maar goed ook want er moet natuurlijk wat voorbereid worden voor Pasen. Op Paaszondag tot 15:00 uur kun je vruchtplantjes zaaien en dan heb je een paar dagen, nl. tot en met dinsdag de tijd om wortelgewassen te zaaien. 

Zalig Pasen!

Kate
19 april 2011

zondag 17 april 2011

Eerste oogst

van het nieuwe seizoen is een eerste radijsje en een paar uur later nog twee.


Net als vorig jaar had ik al bijna de moed opgegeven, dacht dat ik opnieuw niet van radijsjes uit eigen grond zou kunnen genieten maar gelukkig was het een doemgedachte. Stom natuurlijk. 

Geduld, dat is wat ik nodig heb. Geduld en vertrouwen. Ik heb ze een paar dagen geleden iets aangeaard - dus wat extra aarde op de wiebelige steeltjes gegooid (hoe zeg je dat netjes?), en ziedaar het resultaat.

Dat duurde dus wel iets langer dan de maand waarop ik had gerekend. Wellicht daarom dat ik de plantjes er vorig jaar keer op keer uittrok zonder knolletje. Logisch misschien als je informatie zegt dat de oogst een maand na het kiemen van het zaad valt en je bent een beginneling op moestuingebied...

Ik zaaide deze radijs op 11 februari en vandaag is het toch echt ruim twee maanden later. Toegegeven, ik zaaide vroeg. Ik zaaide niet eens onder glas. Ik weet het niet maar, ik heb radijsjes en er komen er vast nog meer. 

Lekker :-)!

Kate
17 april 2011 

vrijdag 15 april 2011

Tomatenzaad winnen

Het was weer tijd voor een experiment. Een hele tijd al had ik in gedachte wat ik wilde maar gek genoeg moest ik me nog haasten om op tijd voorbereid te zijn.

Tomaten, daar draaide het om. Ik wilde al tijden een iets andere tomaat bij de kers- of balkon- of cherrytomaatjes in de vorm van pottomaat Minibel en Maja Balkontomaat die ik gezaaid en gisteren verspeend had.

Een van de opties, na zaad kopen uiteraard, was het zelf winnen van zaad. Je gebruikt daarvoor het liefst geen supermarktfruit en als je van eigen planten zaad wilt winnen, dan verdienen zaadvaste soorten de voorkeur boven de F1-tjes.

In het kort komt het erop neer - ik zeg het hier even hoe ik het begrepen heb - dat F1 zaad en zaad-van-groente-uit-de-supermarkt als het al opkomt, een andere vrucht of groente geeft dan die van waaruit je begon. 

Enfin, ik ben een leek en ik experimenteer graag dus ik doe gewoon wat ik denk en ook een beetje wat gemakkelijk is. 

Dus plantte ik uitgelopen aardappelen die ik bij de supermarkt kocht. Immers, wat moet ik met een hele zak pootaardappels? En ik stopte knoflookteentjes van een van de vele bollen uit het netje van de super in aarde en ook dat lijkt te werken.

trostomaten van AH
Gisteren nam ik dan eindelijk de tijd om zaad te winnen of te bewaren - hoe zullen we het noemen? - uit "eigen" tomaten. Tomaten, trostomaten van Albert Heijn, die gewoon in het schap liggen op een plasticje in een plasticje. 

Op het plastic staat dat het trostomaten zijn uit Holland maar welke soort dat staat er niet, kan er misschien ook niet staan gezien het feit dat het een eenheidsproduct moet zijn om bij AH in het schap te belanden.

Mooi rood waren ze al lagen ze al enige dagen in de groentelade van mijn koelkast - ongetwijfeld niet de beste plek zijn om een maximum aan smaak en geur te leveren maar ja...

Er zijn voor zover ik weet twee methodes om zaad te winnen uit tomaten: gisting en zand - zo noem ik het maar. De meeste methodes online leggen uit hoe het gaat met het gistingsproces. Ik zou zeggen: zoekt en gij zult vinden.

Aangezien ik geen tijd heb om drie dagen te wachten, in stank en fruitvliegjes en omdat ik toevallig een hele zak zand heb staan, is mijn keuze snel gemaakt.

tomatenzaad spoelen
Je snijdt de tomaat doormidden en haalt met een lepeltje de zaadjes uit de vrucht en doet ze in een zeef. Vervolgens spoel je het vruchtdrap of -vocht en andere onrechtmatigheden zoveel mogelijk weg onder stromend water.

nat zaad in zand
Je legt ze op een plat bord dat bedekt is met een stukje keukenrol en strooit er rijkelijk fijn zand overheen zodanig dat alle zaadjes aan alle kanten met zand bedekt zijn. Je kunt ze daarna buiten neerzetten waar het lekker waait maar waar er geen kans op vocht of regen is.

Zo'n conditie kan ik mijn zaadjes niet bieden en daarom zette ik het zaad licht maar niet in het directe zonlicht, koel maar niet koud weg en vanmorgen liet ik ze - ik was thuis en kon bij regen direct ingrijpen - nog even buiten nadrogen.

Ik moest weg en zette het bord weer binnen en na het eten, ongeveer 24 uur nadat ik de tomaat geslacht had voor het zaad was ik klaar om te zaaien. Lekker snel en redelijk probleemloos.

droog zand, droog zand
Het zaad is zaaiklaar als het zand droog en zeg maar "als nieuw" gemakkelijk door de gaten van je zeef wegloopt en het gele, bij mij waren ze iets rood, zaad achterblijft. Een beetje zand om het zaad is overigens niet erg als je gaat zaaien.

zaaiklaar tomatenzaad
Het zaad heb ik in halve wc rolletjes gevuld met potgrond gelegd en toegedekt met zaaiaarde: twee zaadjes per rolletjes, zes rolletjes in een bakje en dat in een van de vensterbankkasjes.

Ik zei al, ik had haast. In diverse zaaikalenders staat half april, 22 april in Velt, als laatste zaaidatum voor tomaten. De volgende vruchtzaaidag is pas 24 april - ach ja, ik weet een kniesoor... 

Maar toch, vandaag was het nog vruchtplantdag. Ik heb vandaag gezaaid en eventueel kan ik de 24e ook nog wat in potjes doen. Ik heb het overgebleven zaad in een koffiefilter met daarop een omschrijving van wat erin zit in een plastic gripzakje - zakje met druksluiting - opgeborgen bij mijn andere zaad.

De trostomaat die ik vandaag zaaide is en was een experiment. Wellicht is het helemaal niet een goed ras om buiten te telen - want hij komt natuurlijk buiten op het landgoed. Wellicht heb ik bij de zaadbewerking een fout begaan. Wellicht had ik beter zaad kunnen kopen.

Maar toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Ik ben blij dat ik weer iets nieuws uitgeprobeerd heb. Ben blij dat ik niet stil sta, blijf leren, blijf experimenteren. 

Dat is voor mij persoonlijk, naast het aanschouwen van het wonder van de natuur, een van de drijfveren om te tuinieren. Het daagt me uit creatief te zijn en intelligent en liefdevol en te voortdurend te leren.

Zo'n trostomaat zal een heel andere plant worden dan de Minibel pottomaat waarmee ik al bekend ben en dat was ook mijn wens. Ik zal moeten dieven en aanbinden en uitknijpen. Ik kijk ernaar uit. 

Ik kijk uit naar rode tomaten net zo mooi maar anders dan in het schap bij Albert Heijn.

Kate
15 april 2011

donderdag 14 april 2011

Een jaar later

landgoed 14 april 2011
en de cyclus van denken, zaaien, verspenen, verpotten, genieten is een stuk verder dan toen ik aan het landgoed begon. 

zaailingen voor het verspenen
Ik merk dat ik makkelijker aan het worden ben: niet meer in elk potje drainagekorrels, niet meer zo stipt met het besproeien van de zaailingen, geen vuilniszakken meer op de aarde en er 's ochtends weer af en 's avonds weer op tot diep in mei.

"rijtjes" in bak H
Aan de andere kant ben ik er meer mee bezig maar misschien ligt dat aan de tijd van het jaar en wellicht is het niet eens waar. 

Hoe dan ook, ik ren meerdere keren per dag naar buiten om even te kijken, te voelen, te genieten. Het blijft waanzinnig hoe uit zaad zulke leuke, mooie, productieve, zinvolle plantjes ontstaan.

7x Spaanse peper
Vandaag en gisteren heb ik mijn tomaten-, paprika-, aubergine, Spaanse peper- en okra-zaailingetjes verspeend. 

Nu flankeren drie vensterbankkasjes de gemberbak waarin de basilicum het beter doet dan enige basilicumplant die ik ooit eerder had staan.

tulpenveld met knoflook in pot
Buiten geniet ik van het tulpenveld waar ik met een beetje geluk over een paar dagen nog net vier bloeiende tulpen zal hebben staan. De geraniums en lathyrus die ik eerder had uitgeplant lijken goed aan te slaan. 

Vandaag zag ik eindelijk ook leven in de pot dahlia blue boy. Dat heeft lang geduurd want de lagere dahlia topmix roze is al een flink plantje geworden.

Het klinkt of leest vast allemaal erg saai zo'n opsomming van wat ik zie en vandaag kan ik het ook niet leuker opschrijven. Gek is dat. Misschien dat daarom net de telefoon ging en ik er nu helemaal uit ben :-). Misschien dat het een teken is te stoppen met dit bericht. 

dahlia topmix roze
Alles is goed, alles groeit aardig maar ik denk dat het weer nog net niet warm en bestendig genoeg is want bijvoorbeeld de bonen zijn nog niet zichtbaar en het bloemenzaad is ook nog niet opgekomen. Maar het is dan ook nog lang geen ijsheiligen en ik was en ben wat ongeduldig.

Kate
14 april 2011

zondag 10 april 2011

Iris, Geranium, Lathyrus

Geranium stekjes
Het was een heerlijke zonovergoten dag en het was bloemplantdag. Een plantdag is goed voor grofweg alle handelingen behalve zaaien. Er stonden twee geraniumstekjes klaar om in de bakken geplant te worden en ik ging naar mijn moeder met de lathyrusplantjes.

Van de lathyruszaadjes uit drie pakjes is alleen het zaad van vorig jaar opgekomen. Het betreft Lathyrus Odoratus Colorama, een klimmer die wel 2 meter hoog kan worden.

Lathyrus Odoratus Colorama
Ik zaaide op 5 februari in twaalf closetrolletjes elk twee zaden en vandaag had ik veertien plantjes om uit te zaaien: zes rolletjes met twee plantjes en twee met elk een plantje.

Om de kale oude seringenstammen in de border op het terras van mijn moeder plantte ik vijf plantjes. Later zal ik er ook pronkbonen leggen. De stam zorgt hopelijk voor houvast maar voor de zekerheid zette ik er snoeihout langs.

Hier op het landgoed veranderde ik mijn plan. Bak C - waar ik oorspronkelijk had willen planten - was mij vol genoeg en bak B kon nog een klimmer gebruiken. Ook zette ik plantjes in dat wat ik maar het "groeizakje" zal noemen. De laatste plantjes gingen tussen de pronkbonen in bak I.

Het planten van de twee geraniums verliep niet helemaal naar wens omdat een van de stekjes afbrak. Het was gelukkig het langgerekte exemplaar en ik heb het afgebroken stuk maar gewoon opgepot en nog even binnen gezet. Hopelijk slaat het takje aan en krijg ik nu drie i.p.v. 2 geraniums :-).

Iris Hollandica Mix
Tenslotte was ik in de weer met de irisbolletjes. Grappig, ik ontdek net dat bollen eigenlijk gewoon op worteldagen gepoot moeten worden. Ach ja... :-). 

Ik heb nog drie bolletjes over en die ga ik bij mijn moeder poten op de volgende wortelplantdag, 16 april, naast of tussen de drie die ik er vandaag pootte. Ik ben benieuwd of er verschil te zien zal zijn.

Deze iris is de Iris Hollandica. Prachtige bloemen zijn er op de verpakking te zien. Ik las dat ze 60 cm lang kunnen worden. Dat is toch belangrijk te weten hier op het landgoed. Ik heb ze in bak B en het groeizakje gedaan.

Ik moet zeggen dat ik de afgelopen tijd heel veel bloemen gezaaid en geplant heb en eigenlijk kan er niet veel meer bij. Toch ben ik bang dat ik meer "goede" bloemen nodig zal hebben gezien de staat van de aarde en de aanwezigheid van beestjes op de planten.

Ik zal zien hoe het gaat, wellicht dat ik bloemzaaidagen van 27 en 28 april gebruik om nog wat voorraad tagetes en calendula en nasturtium aan te maken middels zaaipotjes in het kasje hier op de vensterbank.

Op het terras van mijn moeder heb ik nog niets met zaaibloemen gedaan en ook voor haar kan ik eind van de maand nog mijn hart ophalen. Wilt u deze maand nog bloemen planten dan kan dat nog morgen de hele dag en de 19e tussen 14:00 en 20:00 uur.

Mijn volgende volle dag wordt 14 of 15 april, of de 13e na 13:00 uur. Dat zijn vruchtplantdagen en op een van die dagen pak ik de zaailingen in het vensterbankkasje aan. Ik zal ze verspenen en elk een eigen, groter potje geven en dat is hoog nodig.

Kate
10 april 2011

zaterdag 9 april 2011

Denken over een volkstuin

Sinds ik tuinier vraagt men mij regelmatig of het niet tijd wordt voor een tuin. Graag! Maar aangezien ik vandaag of morgen niet uit hartje Amsterdam wil verhuizen en een huisje met tuin in de buurt onbetaalbaar is, is het ongevraagde advies dan vaak om eens aan een volkstuintje te denken.

Hartelijk dank maar nee, dank u en wel om diverse redenen. Het is te leuk om elke minuut of vaker naar buiten te kijken, het landgoed over te lopen, te bukken en te turen, - het klinkt bijna als een Ramses Shaffy-achtig lied - te bewonderen! Dat kan niet als ik eerst een kwartier of langer op de fiets moet.

Tuinieren op een volkstuin moet je plannen: als je daar bent, kun je niet hier zijn - hier hoor ik Cruyff spreken - als je hier bent, ben je niet daar. Je moet je spullen op de juiste plek hebben, mag liefst niets vergeten mee te nemen want je kunt niet even terug naar huis om het te halen.

Op zo'n tuin zijn mensen, je moet sociaal zijn of doen. Er worden bingo's en andere gezelligheden georganiseerd: het is een club, een gemeenschap en 'doe toch gezellig mee'. Nee dank, ik bingo al twee keer per maand met mijn vader in het verzorgingstehuis en zelfs dat is me vaak te veel.

Erger, er is op zo'n volkstuincomplex meestal verplichte corvee en tja uhm... Elke maand een half uur hekwerken schilderen of weet ik wat men moet doen - nee, toch maar liever mijn eigen corvee hier in en om huis waar ik mijn klusjes kan doen wanneer het mij uitkomt en hoe ik het wil.

Hoe ik het wil is op het landgoed onderdeel van het avontuur. Ik besef goed dat ik een naïeve tuinierster ben. Ik maak me niet al te druk, ik probeer eens wat en als het mislukt: jammer dan. Waar het aan ligt maakt in feite niet uit en meestal geef ik vocht en schaduw de schuld. 

Vorig jaar kon ik dat doen zonder al te grote gevolgen - ach, dit jaar zijn de gevolgen vast niet heel veel groter maar ik ben ouder, wijzer, scherper misschien. Mijn aarde, mijn zaad zijn niet meer vers-uit-het-pak. Niet alle bakken waren nieuw. Er zijn plantjes verplaatst.

Zelfs al tuinier ik in bakken, niet in aarde maar in potgrond, in de stad op de vierde etage, bijna helemaal beschut tegen de elementen en ongewenste fauna, ik besef dat zelfs dan tuinieren niet zonder risico's is. Inderdaad, het naïeve - als het er al ooit echt was - is er wel af.

Ik weet meer dan ik wist toen ik begon maar nog steeds experimenteer ik. Dat is onderdeel van mijn plezier, de opborrelende grinnik als ik zie dat het werkt. Vorig jaar groeide er een tagetes uit de onderkant van de aardbeienbak. Het werkte! En ik probeerde d.m.v. lonten mijn vochtprobleem op te lossen. Dat werkte minder goed of niet.

slabonen
Op 6 april jl. - veel te vroeg volgens alle informanten op het internet, in de boeken en op de zaadzakjes - vertrouwde ik slabonen en pronkbonen toe aan de aarde. 

pronkbonen
Veel te vroeg maar het is warm voor de tijd van het jaar, we lopen een paar weken voor op het seizoen en, de echte reden, ik ben ongeduldig. We zullen zien hoe het gaat, er is tijd en zaad genoeg om later - zo nodig - nog wat bij te zaaien.

extra ruimte d.m.v. groeizak
Gisteren creëerde ik, geïnspireerd door wat Engelsen een growing bag (groeizak) noemen, een tja wat? Een extra stukje aarde. Ik had voor de eerste bak nog wat ruimte over. Te klein voor een bakje en te groot om als gat open te houden. Nu staat er een kleine hoge plastic zak gevuld met aarde waar ik waarschijnlijk extra nasturtium ga zaaien.

Dat is nodig want, zoals ik al schreef, het landgoed biedt alweer een onderdak aan allerlei beestjes. Na het zaaien van de bonen ben ik er extra alert op omdat slakken boonzaailingen zo lekker vinden. Maar wat schetst mijn verbazing? Ik zie vooral bladluis.

Bladluis waar die niet zou moeten zitten: in bakken waar de knoflook staat terwijl knoflook bladluis tegen zou moeten gaan. Tussen en op de bladeren van de krokusjes, bollen die zo goed als geen natuurlijk vijanden hebben - zegt men.

Nu heb ik toch maar een knoflookaftreksel gebrouwen omdat dat overal wordt geroemd als bestrijder tegen allerlei ongedierte. Dit is het recept:

Diverse teentjes geplette knoflook tot een hele bol
Een halve liter water, net van de kook af
Eventueel een theelepel zonnebloem olie
Eventueel een paar gedroogde Spaanse pepers
Een theelepel afwasmiddel of zachte zeep

lente-ui
Een nacht laten trekken, daarna zeven en verdunnen met 20 delen water op 1 deel van deze knoflookthee.

Wel, dat laatste heb ik niet gedaan :-). Maar ik heb gesproeid (de rest van het vocht bewaar ik in de koelkast in een afgesloten spuitfles) en ik heb de luis met mijn vingers van de plantjes afgehaald. Heel irritant is dat ze ook op mijn net opkomende sprietjes lente-ui zitten. 

tussen de pluksla
Het hele landgoed baadt in een aroma van knoflook. Het lijkt niet of nog niet te helpen. Meerdere keren per dag, dat is zo heerlijk van een landgoed-aan-huis, zit ik op mijn hurken en kijk naar het leven tussen en op de plantjes. Er is leven, leven dat er niet hoort te zijn. God hoort mij brommen! 

En, verzuchten dat het nu wel erg makkelijk zou zijn om lid te zijn van een volkstuin want ik zag iets waarvan ik niet weet wat het is. 

tussen krokus (l.) en knoflook (r.)
Kan niet eens omschrijven wat het is. Het zit in de aarde, half erin, half erboven, tussen de pluksla in bak F. Het zit verscholen in de aarde tussen de krokus en de pot knoflook in bak G. 

Het is wittig en slijmerig maar toch ook weer niet. Het zijn open buisjes waar duidelijk iets uit is gekropen of ontpopt of misschien niet. Ja, ik zag ook enkele, weinig, witte balletjes - dat zijn slakkeneitjes maar ik zie geen slakkensporen of slakken. Ik zie wel heel veel groene luis in het krokusloof maar niet in de sla.

op een schoteltje ter identificatie
Het is een raadsel! Ik besef dat ik het raadsel maar beter kan oplossen maar na mijn gebruikelijke rondjes Google ben ik er wederom niet uitgekomen. Wat is het toch lastig met die diertjes in de tuin. Je ziet wel plaatjes van het beest zelf maar dit is geen beest. Was hoogstens zijn of haar huis of omhulsel. Grom! Brom!

Ik heb voorzichtig met een vleesvorkje de grond wat geruld, jammer dan van het verse zaaigoed. Ik dacht opeens te begrijpen waarom men schoffelt maar later las ik dat schoffelen tegen onkruid is en dit is duidelijk iets anders :-). Iets onder de oppervlakte ontdekte ik meer van die witte buisjes. Ik heb ze verwijderd en in de vuilnisbak gegooid. Ik heb nog maar eens gesprayd met knoflookthee.

Morgen ga ik weer op mijn hurken voor de bakken zitten turen. Dat is wat ik kan doen nu ik niet weet wat het is. Morgen ga ik bier kopen en biervallen zetten tegen slakken die ik misschien heb maar niet vond na die ene die zo schattig op de foto kwam :-).

Dit is waar ik als naïeve solo-tuinier van een groots landgoed tegenaan loop. Dit is waarom ik mijn gedachte liet gaan over de voors en tegens van een volkstuin. Vooralsnog wegen de tegens zwaarder. Ik ben liever alleen met mijn tuin maar ik kan me voorstellen dat ik op een volkstuin veel zou kunnen leren, zou kunnen vragen: wat is dit? En misschien zou iemand antwoord geven.

Misschien geeft iemand antwoord.

Kate
9 april 2011

zondag 3 april 2011

Omhoog!

stokken in bak C
Er is ritme in tuinieren. Ongepland, niet over nagedacht maar vandaag was het de dag dat er stokken in de aarde gingen om de opkomende tuinbonen, kapucijners en met name de erwtjes in bak C steun te geven - net zoals ik dat vorig jaar deed.

En net als vorig jaar heb ik netten gespannen waar die nog niet hingen: het stukje tussen het rek en de hoek van het landgoed omdat het daar nu tegen vogelvraat beschermd moet worden. 

tuinboon in bloei
Sorry, ik gun vogels - op duiven na - van alles maar mijn landgoed is te klein om het principe: "een voor de vogels, twee voor mij" in de praktijk te brengen. Daarom ook heb ik nieuw vogeldraad gespannen en als wapperende wimpels aan de hoogste toppen van mijn stokken geknoopt.

Het landgoed heeft aan hoogte gewonnen en in de bakken zie je dezelfde beweging. Van alles komt op en groeit, groeit en de eerste tuinboon bloeit :-). Geweldig! Dat is dus een van de exemplaren die ik op 3 oktober vorig jaar zaaide.

slakken barrières in bak C
Alles in bak C gaat hard nu het zaait ontsproten is. Dag na dag zie ik groei, vandaar ook mijn actie met de klimstokken. De jonge plantjes poog ik tegen slakken te beschermen middels sinaasappelnetjes, koffiedrap, gruis van eierschalen en haar-uit-de-borstel op de aarde.

melkwitte tulp in G
De bak voor C, het bloembollenveld bak G doet zijn naam eer aan nu er drie tulpen open of bijna open zijn. 

Prachtig gezicht die melkwitte tulp die gisteren bij warm weer met horizontale bloemblaadjes in de zon lag te bakken en vandaag gewoon nog een dag haar schoonheid toont.

De lathyrus is al bijna tegen de glasplaat van de koude bak aangegroeid. Op 10 april is het bloemplantdag en dan gaan ze o.a. in bak C de aarde in. 

lathyrus in koude bak
Ook mijn moeder die altijd mijmert dat lathyrus de enige bloem was die zij zaaide, krijgt er een flink aantal - het leeuwendeel want mijn bak C is nu al aardig vol.

En ach... ik kan nog wel een tijdje doorgaan want het is blijkbaar groeizaam weer. De zaailingen in het kasje op de vensterbank wachten met smart op de vruchtplantdagen (13 april vanaf 13:00 t/m 15 maart). Dan zal ik ze verspenen en eigen, grote potjes geven.

prei
De zomerwortels in bak H heb ik uitgedund en de lente ui in de rij ernaast is ook zichtbaar als groene sprietjes net als de prei in het kleine bakje bovenop het rek. In bak A is het plastic van de aarde af nu de postelein gekiemd is evenals de cloches die het zaaisel van rode biet moesten helpen en beschermen in bak F.

Alles groeit, alles reikt naar boven: omhoog, omhoog - laat niets je tegenhouden. Eergister zaaide ik bloemen en morgen is het bladzaaidag. Op 5 en 6 maart kun je misschien nog net wat extra vruchtgewassen zaaien en de twee dagen erna kan dat met wortelgewassen.

Vanaf 9 maart is de maanbaan dalend, eindigt de zaaitijd en begint een nieuwe plantperiode. Tuinieren volgens de maan is ook het volgen van een ritme hoewel dat ritme me nog niet natuurlijk afgaat en ik met diverse agenda's op schoot lijstjes maak van wat er wanneer moet gebeuren.

Het zorgt er in elk geval voor dat ik min of meer georganiseerd te werk ga en gedoseerd, met voldoende tijd om van het landgoed te genieten en niets te doen - zoals gisteren. 

bak G (02-04-11)
Ook vandaag was een dag in rood gekleurd: ongunstig om te zaaien of te planten - vandaar dat ik rust nam en me slechts met het creëren van randvoorwaarden voor groei en bloei bezighield. Ik moet zeggen, ook dat was uiterst ontspannend en zeer bevredigend. 

Morgen zaai ik in bak G tussen de bloembollen uit de nieuwe zaaizakjes fuchsiakleurige snijbiet "Magenta Sunset" en eenpersoons slakropjes "Tom Thumb". Ik wil ook nog wat rucola zaaien, dat heb ik hier op het landgoed nog niet gedaan, en daarvoor is een hoekje in bak B beschikbaar.


Kate
3 april 2011

zaterdag 2 april 2011

Winkelen

Nu, in het voor mij tweede moestuinseizoen heb ik al bij diverse firma's zaden gekocht. En dit seizoen, moestuinieren is duidelijk een hit of is het een hype?, kan dat zelfs bij AH. Bizar vind ik dat maar goed...

Gisteren ontving ik, toch nog onverwacht snel - als je een kleine maand snel mag noemen - mijn bestelling bij de webshop van Vreeken's Zaden. Een keurig pakketje met zaadjes in prachtige verpakking en met zelfs een gratis zakje zaad :-).

Gratis is altijd goed en ik had het zeker slechter kunnen treffen met mijn zakje "Bijzondere pepers Caribbean Blend". Maar liever had ik geen administratiekosten ad €3,50 want wat moet ik met meer - en scherpere - Spaanse pepers?

Behalve van het kopen ben ik natuurlijk ook van het zelf prepareren van zaad en dat is misschien nog wel leuker dan kopen want nu ik al een tijdje moestuinier is dat kopen soms best lastig.

Het meeste zaad kocht ik, vorig jaar, bij de Praxis en dat was van het merk Buzzy Seeds. Goed, betrouwbaar zaad zo is gebleken met voor elke groentesoort wel een aantal keuzemogelijkheden al keek ik daar vorig jaar niet zo naar.

Prei zag ik echter niet, of te laat en dat kocht ik bij een andere bouwmarkt - geen idee meer welke. Mijn geweldige komkommerzaad haalde ik volgens mij bij een tuincentrum. Het waren nakomertjes, laat bedachte wensen die een reden tot winkelen gaven.

Phacelia vond ik nergens en toch las ik er overal over. Het is een groenbemester die goed is voor de aarde, prachtig bloeit en daardoor bijen aantrekt. Nergens te koop! Behalve bij Helza Hobby Zaden. Het was mijn eerste online zaadaankoop.

De site oogt minder spectaculair dan die van andere sites en nergens stond een bankrekeningnummer waar ik een nogal vinnige - ik? vinnig :-)...? - opmerking over maakte in mail. De eigenaar van de site was binnen een paar uur aan de telefoon om e.e.a. uit te leggen. Ongekend!

Het zaad arriveerde - opnieuw niet oogstrelend - in ruime hoeveelheid in plastic verpakt zonder zaaiinstructie. Jammer maar daartoe heb ik gelukkig het internet en zo'n telefoontje is wat mij betreft waardevoller dan prettig ogende verpakkingsmaterialen.

Online winkelen langs de diverse aanbieders van zaad is, vind ik, fantastisch leuk. Ik kan me voorstellen dat mensen vroeger likkebaardend door de zaadcatalogussen heen bladeren, ze mee naar bed namen zelfs :-).

Op enig moment besloot ik dat ik courgettes wilde telen. Ten slotte is dat een succes bij vele moestuinierders en een van de weinige groentesoorten die ik nog niet uitgeprobeerd heb. 

Mijn broer keek mij onthutst aan: 'ik hou niet zo van courgette'. Slecht als ik ben :-) zocht ik desondanks naar een goede courgetteplant voor op het landgoed, dat wil zeggen geschikt voor buiten, liefst klimmend maar in elk geval compact. 

Als altijd zocht ik eerst in het Engels, Brits Engels want dat ligt het dichtst bij ons qua klimaat. Er zijn wel een aantal soorten die voldoen aan mijn wensenlijstje en de namen schreef ik op.

Black Forest, Midnight, Tromboncino, Tromba di Albenga - helaas, what's new?, op de Nederlandse markt zijn ze niet of nauwelijks te vinden en rechtstreeks kopen in de U.K. is lastig zonder credit card. Jammer dan.

Ik vergat de courgettes tot ik een paar weken geleden met buitenlandse vrienden over de Bloemenmarkt liep. Daar zag ik tot mijn verrassing overal zaadjes te koop. 

Ik ben er later alleen, lekker rustig rondsnuffelen gaat alleen het beste, teruggegaan maar was mijn lijstje met namen allang weer vergeten. Er was veel te koop, gerangschikt per leverancier dus niet echt handzaam zoeken. Ik vroeg advies en kreeg dat. 

En zo ben ik de trotse eigenaar van Endurance zaad. Het is een courgette type speciaal ontwikkeld voor teelt in potten. Stond niet op mijn lijstje, is wel afkomstig van de grootste zaadhandelaar van de U.K. en ligt op mijn tafel zonder verzend- en/of administratiekosten, zonder lange levertijd. 

Ik weet waar ik voortaan met mijn speciale wensen naartoe ga hoewel dat mij ongetwijfeld voor keuzeproblemen zal stellen. Ik kocht bij de Hema de twee soorten Dahlia's in het schap. 

Later zag ik bij de diverse bedrijven waar ik kwam, tientallen soorten om uit te kiezen. Ik zou niet weten welke ik zou moeten nemen. Je kunt schoonheid vinden in beperking.

Laat ik dat - de beperking en de schoonheid erachter - nu net nodig hebben...

Kate
2 april 2011